میدونم یه شب میایی خاکُ چراغون می کنی
شیشه ی عمر شبُ می شکنی داغون می کنی
شنیدم وقتی بیایی از آسمون گل می ریزه
کوچه باغا رو پر از بیدای مجنون می کنی
شنیدم وقتی بیایی غصه هامون تموم میشه
قحطی گریه میاد خنده رو ارزون می کنی
آسمون به احترامت پا میشه به اون نشون
که تو سفره ی زمین خورشیدُ مهمون می کنی
دلامون خیلی گرفته س ،شبامون خیلی سیاس
میدونم یه شب میایی خاکُ چراغون می کنی
شنیدم وقتی بیایی از آسمون گل می ریزه...