ولی یک نکته را هم باید عرض کنم که از یک نظر و در یک جا شک خوب است و حتّی بعضی از شکها_نه همه ی شکها_ هست که مقدّس است. من اسمش را می گذارم شک مقدّس.
انسان که متولّد شد، آیا با یقین و با ایمان متولد می شود؟! نه! آیا در اولی که بالغ می شود، با یقین بالغ می شود؟! نه!
خب یقین یک چیزی است که باید برای انسان پیدا بشود. انسان باید به خدا ایمان داشته باشد. آیا این ایمان از همان اول اول در انسان هست؟! بالفعل وجود دارد؟! [همینطور ایمان به معاد و پیامبران و اولیاء دین]
این ایمان از کجا پیدا می شود؟!
این ایمان باید برای انسان پیدا شود. تا انسان شک نکند، به سوی یقین رانده نمی شود!!
.
.
.