دربارهى انتخابات ما اظهارنظر ميكنند؛ چه كسانى؟ آن كسانى كه زندان گوانتاناموشان مايهى بىآبروئىشان است؛ هواپيماى بدون سرنشينشان بر بالاى روستاهاى محروم پاكستان و افغانستان، لكهى ننگ در دامانشان است؛ آن كسانى كه جنگافروزى در منطقهى حساس ما و اشغال دو تا كشور مسلمان، جزو بىآبروگىهايشان است؛ آن كسانى كه دفاع و حمايت بىقيد و شرطشان از رژيم جنايتكار صهيونيستى، مايهى خجلت و شرمندگىشان است - اگر بفهمند - اينها به جمهورى اسلامىِ آبرومند و سرافراز انتقاد ميكنند! اين اظهارنظرها جواب ندارد؛ اصلاً در خور اعتناى ملت ايران و مسئولان سرافراز اين ملت نيست. اما براى همهى آحاد ملت ايران و براى همهى ما عبرتانگيز است كه ببينيد اين انتخابات چقدر براى آنها حساس است. مخصوص اين انتخابات هم نيست؛ سى و چند سال است كه هر وقت ما يك انتخاباتى داريم، همين بساط هست؛ هميشه جنجال ميكنند، هميشه سعى ميكنند، هميشه هم تودهنى ميخورند. از كى؟ از اين ملت بزرگ. به توفيق الهى، اين دفعه هم تودهنى خواهند خورد.