می خواهم برگردم به روزهای کودکی،آن زمان ها که
در تنها قهرمان بود
عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد]
بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه های پـدر بــود
نــها دردم، زانو های زخمـی ام بودند.]
تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود]
و معنای خداحافـظ، تا فردا بود...!
