از بــیابـان بــوی گـندم مـانده اسـت
عشق روی دست مردم مانده است
آسـمان بازیچـه ی طـوفــان مـاسـت
ابــر نـعـش آه ســرگــردان مــاســت
بــاز هـم یـک روز طـوفـان مـی شـود
هر چه می خواهد خدا آن می شود
آب زمـزم در دل صحــرا خـوش اسـت
بـاده نوشی از کف مـولا خوش است
فـاش می گویـم کـه مـولایم علیست
آفتـــاب صبــح فـــردایـم علیـــــــست
هـــر که در عشق علی گم می شود
مثل گـــل محبـوب مــردم مـی شــود
تا علـــــی گفتــــم زبـــان آتش گرفت
پیــش چشمـــم آسمــان آتش گرفت
آسمـــان رقصیـــد و بــارانــی شـدیـم
مـــــــوج زد دریــــا و طـــوفانی شدیم
بــغض چنـدیـن سـالـه ی مـا بـاز شد
یـا علی گفتیـم و عشق آغاز شـد
یــا علـی گفتیــم و دریـــا خنـده کــرد
عشـــق مــا را بـاز هـم شرمنـده کرد
یــــا علـــی گفتیـــم و گلهـا وا شدند
عشـــق آمــد قطــره هــا دریــا شدند
یـــاعلــی گفتیـــم و طوفـــانی شدیم
مست ازآن دستی که میدانی شدیم
از سـکـوت و گـریـه سـرشـارم علـی
تا همیـشه دوستـت دارم علـــی
سیداسماعیل سیدحسین پور
عشق روی دست مردم مانده است
آسـمان بازیچـه ی طـوفــان مـاسـت
ابــر نـعـش آه ســرگــردان مــاســت
بــاز هـم یـک روز طـوفـان مـی شـود
هر چه می خواهد خدا آن می شود
آب زمـزم در دل صحــرا خـوش اسـت
بـاده نوشی از کف مـولا خوش است
فـاش می گویـم کـه مـولایم علیست
آفتـــاب صبــح فـــردایـم علیـــــــست
هـــر که در عشق علی گم می شود
مثل گـــل محبـوب مــردم مـی شــود
تا علـــــی گفتــــم زبـــان آتش گرفت
پیــش چشمـــم آسمــان آتش گرفت
آسمـــان رقصیـــد و بــارانــی شـدیـم
مـــــــوج زد دریــــا و طـــوفانی شدیم
بــغض چنـدیـن سـالـه ی مـا بـاز شد
یـا علی گفتیـم و عشق آغاز شـد
یــا علـی گفتیــم و دریـــا خنـده کــرد
عشـــق مــا را بـاز هـم شرمنـده کرد
یــــا علـــی گفتیـــم و گلهـا وا شدند
عشـــق آمــد قطــره هــا دریــا شدند
یـــاعلــی گفتیـــم و طوفـــانی شدیم
مست ازآن دستی که میدانی شدیم
از سـکـوت و گـریـه سـرشـارم علـی
تا همیـشه دوستـت دارم علـــی
سیداسماعیل سیدحسین پور