زندگی یعنی چکیدن،همچو شمع
از گرمی عشق
زندگی یعنی لطافت،
گم شدن در وادی عشق
زندگی یعنی دویدن،بی امان در وادی عشق
رفتن و آخر رسیدن بر درِ آبادی عشق
می توان هر لحظه، هرجا، عاشق و دل داده بودن
پر غرور،چون آبشاران
بودن اما ساده بودن
می شود اندوه شب را، از نگاه صبح فهمید
یا به وقت ریزش اشک،شادیِ بُگذشته را دید
می توان در گریه ی ابر
با خیال غنچه خوش بود
زایش آینده را در،هر خزانی دید وآسود.
تقدیم به بهترین اتفاق زندگیم رضا
