معماری با مصالحی از جنس دل

[mohammad azizi]

من كه غريبانه در خيابان قدم ميزدم غريبانه به مردم نگاه ميكنم...
خودم هم نميدانم به كجا ميروم، از چه رو به راه افتادم...
چرا احساس ميكنم كه نگاه هر فرد بر روي من سنگيني ميكند؟
من كجا هستم؟ كي به اينجا آمدم؟؟ چرا كسي همراه من نيست...
مگر وقتي مي آمدم او با من قدم برنميداشت؟؟

گيج شده ام من گيج... بگذاريد بروم... نميدانم به كجا، از چه رو...

بگذاريد بروم...

 

[mohammad azizi]

میان تاریکی
تو را صدا کردم
سکوت بود و نسیم
که پرده را می برد
در آسمان ملول
ستاره ای می سوخت
ستاره ای می رفت
ستاره ای می مرد
تو را صدا کردم
تو را صدا کردم
تمام هستی من
چو یک پیاله ی شیر
میان دستم بود
نگاه آبی ماه
به شیشه ها می خورد
ترانه ای غمناک
چون دود بر می خاست
ز شهر زنجره ها
چون دود می لغزید
به روی پنجره ها
تمام شب آن جا
میان سینه ی من
کسی ز نومیدی
نفس نفس می زد
کسی به پا می خاست
کسی تو را می خواست
دو دست سرد او را
دوباره پس می زد
تمام شب آنجا
ز شاخه های سیاه
غمی فرو می ریخت
کسی تو را می خواند
هوا چو آواری
به روی او می ریخت
درخت کوچک من
به باد عاشق بود
به باد بی سامان
کجاست خانه ی باد ؟
کجاست خانه ی باد ؟
​

 

[ایلین1366]

اگر برگردی قول میدم همونی که تو بگی باشم

یه عمر پیش چشمات بهترین عاشق دنیا شم

قول میدم همه دنیارو به پای تو بریزم

اگه گریه کردی گریه کنم اشک بریزم

قول میدم عکساتو بوسه بزنم و بغل بگیرم

قول میدم روزی صد بار جلو چشمات بمیرم

 

[mohammad azizi]

شاهد مرگ غم‎انگيز بهارم چه كنم
​

ابر دلتنگم اگر زار نبارم چه كنم
​

از ازل ايل و تبارم همه عاشق بودند

سخت دلبسته اين ايل و تبارم چه كنم
​

 

[mohammad azizi]

من بی می ناب زیستن نتوانم
بی باده کشیده بار تن نتوانم
من بنده آن دمم که ساقی گوید
یک جام دگر بگیر و من نتوانم
​

 

[mohammad azizi]

و ناگهـــــــــــــــان روزي...
در همين نزديكي به پايان خواهم رسيد
آه اي روزهاي رفته!...
چه اندازه من پرم
از اندوه فرداهاي نامعلوم
​

​

 

[ایلین1366]

تموم گلهای قرمز دنیا مال تو و گل های سفید مال من

اگه تو فراموشم کردی گلهای قرمزت پرپر بشه

و اگه من فراموشت کردم گلهای سفید کفنم

بشه...! ​

 

[ایلین1366]

خدایاااااا چرا

 

[mohammad azizi]

خسته شدم مي خواهم در آغوش گرمت آرام گيرم.
خسته شدم بس كه از سرما لرزيدم...
بس كه اين كوره راه ترس آور زندگي را هراسان پيمودم زخم پاهايم به من ميخندد...
خسته شدم بس كه تنها دويدم...
اشك گونه هايم را پاك كن و بر پيشانيم بوسه بزن...
مي خواهم با تو گريه كنم ...
خسته شدم بس كه...
تنها گريه كردم...
مي خواهم دستهايم را به گردنت بياويزم
و شانه هايت را ببوسم...
خسته شدم بس كه تنها ايستادم.

 

[mohammad azizi]

كاش..........
کاش كودك بودم ......
تا بزرگ ترین شیطنت زندگیم نقاشی روی دیوار بود.
ای كاش كودك بودم ........
تا از ته دل می خندیدم، نه اینكه مجبور باشم همواره تبسمی تلخ بر لب داشته باشم.
ای كاش كودك بودم ...........
تا در اوج ناراحتی و درد با یك بوسه تو، همه چیز را فراموش می كردم .
کاش من ...............
کاش تو..........
کاش ما ..........
تنها نبودیم............

 

[ایلین1366]

گاهآدمی تنهاتر از آن است که سکوتش می‌گوید
...
گاه
تنهایی تنهاتر از آن است که دیده شود .


"محمدعلی بهمنی"

 

[imah]

دلتنگی چه حس بدی است....
تنهایی چه حس بدی است
کاش...
پاره ای ابر میشدم
دلم مهربانی می بارید
کاش نگاهم شرار نور میشد
اشتی میدادش
و
که دوست داشتن چه کلام کاملی است
و
من...
چقدر دلم تنگ دوست داشتن است!

 

[imah]

بی تو بودن را معنا می کنم با تنهایی و آسمان گرفته

آسمان پر باران چشم هایم

بی تو بودن را معنا می کنم با شمع , با سوزش ناگریز شمعی بی پروانه

بی تو بودن را چگونه میتوان تفسیر کرد

وقتی که بی تو بودن خیلی دشوار است ؟

 

[hanane1]

.......

.......

خنده ی تلخ من از گریه غم انگیزتر است....
کارم از گریه گذشته.... بدان میخندم....​

 

[imah]

در شب کوچک من , افسوس

باد با برگ درختان میعادی دارد

در شب کوچک من دلهرهء ویرانیست

گوش کن

وزش ظلمت را میشنوی؟

من غریبانه به این خوشبختی مینگرم

من به نومیدی خود معتادم

گوش کن

وزش ظلمت را میشنوی؟

 

[pakmojtaba]

میــــــــدونم ؛ بــــــــرای من نیستــــــــی !
امــــــــا .... !
دلی کــــــــه تنگ باشــــــــه این حرفهــــــــا رو نمیفهمــــــــه ... !
بــــه خــــدا نمیفــــــهمه.... !

 

[S&M R]

هیچوقت آرزوی “افتادن” چیزی را نداشته ام …
حالا برای اولین بار میخواهم : “لطفا بیفت” …
ای زیباترین اتفاق زندگی من !​

 

[mohammad azizi]

بازم دل تنگ شدم برای آسمان

بازم دلم گرفت برای گریه کردن آسمان

کاش ماهم مثل آسمان می توانستیم دلمان را خالی کنیم

کاش هیچ وقت آسمان گریه نکند

آخه من ! آخه من با این دل تنگم برات چه کنم

که همیشه با دیدن گریه معشوقش ( آسمان ) گریه اش میگره

تو بگو!! آسمان من چیکار کنم

تو بگو ... .

 

[mohammad azizi]

خنده ی تلخ من از گریه غم انگیزتر است....
کارم از گریه گذشته.... بدان میخندم....​

بی تو... من در شیره‌ی هر نبات رنج هنوز بودن را و جراحت روزهایی را که همچنان زنده خواهم ماند لمس می‌کنم
​

 

[mohammad azizi]

گاهی شعر سراغم را میگیرد٬ گاهی هوای تو ، تفاوتی نمیکند ، هر دو ختم میشوید به دلتنگی من.

 

[ایلین1366]

هستی ام
خودت میدانی نور چشمان منی بابودنت به چشمانم نوری دوباره ببخش
روزگاریست که بی تو نابینا شده ام

 

[mohammad azizi]

خاطرم نا آرام
بغض در حنجره ام می ترکد
اشک از گوشه ی چشمم آرام
روی گونه ام می لغزد
جای تو همیشه سبز، یاد تو همیشه هست
​

 

[ایلین1366]

بیخوابی رسم عاشقیست ؟؟؟؟
برگرد
بتوانم درآغوشت به رویا بروم

 

[mohammad azizi]

ایستاد در باد
شاخه ی لاغر بیدی کوتاه
بر تنش جامه ای انباشته از پنبه و کاه
بر سر مزرعه افتاده بلند
سایه اش سردو سیاه
نه نگاهش را چشم
نه کلاهش را پشم
سایه ی امن کلاهش اما
لانه ی پیر کلاغی است که با قال و مقال
قار وقار از ته دل می خواند
آنکه می ترسد

می ترساند!
​

 

[mohammad azizi]

اگر داغ رسم قدیم شقایق نبود
اگر دفتر خاطرات طراوت
پر از ردپای دقایق نبود

اگر ذهن آیینه خالی نبود
اگر عادت عابران بی خیالی نبود

اگر گوش سنگین این کوچه ها
فقط یک نفس می توانست
طنین عبوری نسیمانه را
به حاطر سپارد
اگر آسمان می توانست یک ریز
شبی چشمان درشت تورا به جای شبنم ببارد
اگر ردپای نگاه تورا باد و باران
از این کوچه ها آب و جارو نمی کرد
اگر حرفهای دلم بی اگر بود
اگر کوه ها کر نبودند
اگر ابرها تر نبودند
اگر فرصت چشم من بیشتر بود
تورا می توانستم
ای دور
از دور
یک بار دیگر ببینم
ولی ..............
افسوس.............................................................................
...............

 

[ایلین1366]

ای دنیا این ایستگاه پیاده میشوم
من بی او
ادامه نمیدهم

 

[ایلین1366]

سینه ای مردانه ات ازکوه استوارترست
تکیه گاه خوبی است برای آرامش قلب کوچکم

 

[ایلین1366]

ای غریبه چرا اینگونه مینگری؟تنها ندیده ا ای؟به کسی آزاری نمیرسانم
فقط تنهای تنهام ....
چشمم رو میبندم توباخیال راحت عشقت راببوس........

 

[mohammad azizi]

هیچ تنها وغریبی طاقت غربت چشماتو نداره
هرچی دریا رو زمینه قد چشمات نمی تونه ابر بارونی بیاره
وقتی دلگیری وتنها غربت تمام دنیا از دریچه قشنگ چشم روشنت میباره
نمی تونم غریبه باشم توی آیینه ی چشمات
تو بزار که من بسوزم مثل شمعی توی شبهات
​

​

​

 

[mohammad azizi]

فردا روز ديگري است
كه بي تو
بر عمر تلف شده افزوده مي شود

همين روزها
روز رفتن از راه مي رسد
و من طوري از خيال تو گم مي شوم

كه انگار هرگز نبوده ام ... !​

​