عید همتون مبارک
مهندسای عزیز یه مدت نیستم
ولی خب برمیگردم
نپرسین کجا که اگر شد برمیگردم و میگم .. فقط بدونین همون ایرانم
حلالمون کنید
به امید دیدار

ممنون امیرحسین جان، ایشالا هر جایی موفق و موید باشی.
تو باید مارو حلال کنی، تو باشگاه خیلی زحمت بهت دادم.

(در ضمن سرباز جماعت رو مگه میذارن از ایران بره بیرون، پس خیالمون راحته که ایرانی و فعلاً نمیتونی فرار مغزها بشی

)
مطمنی؟منم اول همین فکرو میکردم ولی بعدا دیدم این دوتا رشته رو از روی سوایق تحصیلی پذیرش میکنند یعنی اونایی که کنکور شرکت نکردند با غایب بودند یا کلن محاز نیستند
نمیدونم، اینو دوستم بهم گفت، میخواست برا برادرش انتخاب رشته کنه. از اونجایی که خوب نیووده بود، دنبال آزاد و پیام نور بود و دیده بود که این رشته ها تو دفترچه نیست.
حلال خوشون اولسون
ایول به هم زبون. یاشا
توی دانشگاه آزاد واحد دماوند IT میخونم(مقطع کارشناسی) . تازگیا یه فکری به شدت تو مخمه که نمیدونم احمقانس یا درسته. اون اینه که با اینکه الان دو ترم دانشگاهو گذروندم ولی شدیدا دلم میخواد دوباره کنکور بدم .
1-من عاشق رشتم هستم و دوباره میخوام همین رشته رو انتخاب کنم
2-دلیل اصلی من برای کنکور دوباره ابنه که از دانشگاهم راضی نیستم و احساس میکنم تو دانشگاه های سراسری به هدفم نزدیک ترم
3-مطمئنم که اگه شرکت کنم میتونم تو دانشگاه های سراسری تهران قبول بشم. دلیل اینم که الان آزاد میخونم به خاطر یه سری مشکلات و مسائل بود که سراسری قبول نشدم
4-اینو میدونم که اگه بخوام تا کنکور سال بعد بخونم در واقع دو سال عقب افتادم و نصف ترما رو گذروندم(چون نمیخوام در طول این مدت آزاد رو هم ول کنم و اینم میخوام محظ اطمینان ادامه بدم)
حالا دانشگاه های آزاد( مخصوصا آزاد دماوند که سطح علمیش بین آزادا معمولی بعضی وقتا هم ضعیف) و سراسری (مخصوصا دانشگاه های تهران که معمولا از همه بهترن) تو این رشته تفاوتشون اونقدر هست که ارزش این کارو داشته باشه؟
لازم نیست برای یک مطلب در چند تاپیک پست بزنین، هر جا باشه دوستان میبینن. من اینجا راحت بودم و همین جا جواب میدم.
اول بگم هر تصمیم گرفتی باید تا اخرش روش بمونی، اگه تصمیم بر این شد که کنکور بدی، باید واقعاً بخونی و وقتتو هدر ندی، اگر هم تصمیمت بر کنکور ندادن شد، باید واقعاً تو دانشگاه عالی بخونی.
****************************
هدفت از تحصیل چیه؟ اگه میخوای نهایتاً بری یه جای دولتی استخدام شی که اصلاً فرقی نمی کنه و داشتن پارتی و مدرک کشکی کافیه.
اگه میخوای بری تو یک شرکت کارکنی مثلاً برنامه نویسی کنی، شبکه کار کنی، وب کار کنی و...، که باز تحصیل دانشگاهی چندان کمکت نخواهد کرد، و مجبوری تخصص های دیگه ای داشته باشی تا تا از طریق شرکت پول دربیاری.
امااااااااااااا اگه واقعاً به تحصیل علاقه مندی، قصد داری واقعاً آکادمیک یاد بگیری، میخوای ادامه تحصیل بدی، استاد دانشگاه بشی و... اون وقت اوضاع فرق می کنه.
اگر فکر میکنی چنین توانایی داری، حوصله کافی داری و واقعاً مصمم هستی، دوباره کنکور بده. درسته که میتونی لیسانس رو همین طوری بخونی و تو کنکور ارشد جبران کنی، ولی بدون که نمیشه. تو ارشد اگه شریف هم بری میبینی که خیلی از بقیه عقبی.
کسانی هستن که با اینکه لیسانس دانشگاه بدی بودن ولی خیلی همت کردن و خودشون رو بالا کشیدن ولی واقعااااااااااااااً سخته و باز به خیلی چیزا نمیرسی.
رک بگم واقعاً تو دوره ارشد تفاوت دانشگاه ها رو می شد دید، اینو دوستان و همکلاسیان دوره لیسانسم که جاهای دیگه ارشد میخونن هم تایید کردن. حتی من دوستی دارم که لیسانس ازاد بود، ارشد سراسری خوند و تو دکترا هم بد نیاورد ولی هنوزم می گه که کاش لیسانس رو تو ازاد نمیخوندم و دوباره کنکور می دادم.
مثال می زنم. من تقریبا تو 90% درسای تخصصیم پروژه یا ارائه کلاسی یا جفتشو داشتم. ارائه کلاسی برام عادی شده بود. کار کردن و استفاده از مقالات انگلیسی پایگاه داده های معتبر عادی بود. اما یکی از بچه ها تعریف می کرد طرف اومده بود تو ارشد برای پروژه کلاسی به جای مقاله و کتاب کلاً تو وب سرچ زده بود و پروژه رو جمع کرده بود چون از دوره لیسانس اینو یاد گرفته بود یا افرادی بودن که نمیتونستن یک ارائه ساده بدن.
وقتی که تو دانشگاه سطح بالا هستی، هم کلاسی ها هم معمولاً سطح بالا هستن. سطح بالای کلاس به پیشرفت خودت کمک می کنه.
اساتیدی که تو دانشگاه های خوب هستند از نظر دید، اطلاعات، دانش، روش کار و... خیلی متفاوت هستن. تازه اگه استاد خوب هم بیاد به دانشگاه تون، اون طور که تو دانشگاه خوب درس میده درس نخواهد داد، چون هم کلاسی هات ممکنه علاقه نداشته باشن، کشش نداشته باشن و...
دانشگاه خوب امکانات خوب هم داره. مثلاً امکانات شبکه دانشگاه صنعتی شیراز بی نظیره. تا حالا چندصد میلیون برای ازمایشگاه شبکه خرج کردن. یکی از بچه های اونجا میگفت ما شبکه رو به طور کامل تو دانشگاه یاد گرفتیم. استادشون هم(دکتر بوشهریان)، میگفت بچه ها اونقدر پیشرفت کردن که ما معرفی شون کردیم به چند تا شرکت تا برن تو حوزه شبکه کار کنن.
تفاوت های این چنینی خیلی زیاده. شاید فک کنی که خودت خوب می خونی و یاد میگیری ولی همه چیز تو کتاب ها نیست، همه چیز رو هم نمیشه تنهایی از رو چند تا منبع یاد گرفت.
ممکنه بشینی کتاب رو 10 بار بخونی ولی میزان درکت به اندازه زمانی نباشه که یک استاد خوب اون رو فقط یک بار توضیح می ده.
حالا اگه واقعاً مصممی دوباره کنکور بدی، باید واقعاً بخونی، و سعی کنی زیر 3000 بیاری که واقعاً سخت نیست.
یک نکته دیگه: من هم کلاسی داشتم در لیسانس که تو آزاد تهران مکانیک می خوند و به صرف علاقه دوباره کنکور داد و الان هم ارشد مکاترونیک رو تموم کرد. اون درسای عمومیشون معادل سازی کرد. همکلاسی دیگم تو ازاد تبریز میخوند که اونم معادل سازی کرد. پس اگه از کنکور در دانشگاه سراسری قبول شی، میتونی درسای عمومی مثل ریاضی 1 و ادبیات و... رو معادل سازی کنی و این دو سال لیسانست هم هدر نمیره.
این بود انشای من
