معماری با مصالحی از جنس دل

[mohammad azizi]

و پائیز مثل هر فصل دگر
باز آمد و رفت
و این رسم زمان من و توست!
هر آمدنی را رفتنی ست در کار.

روزهای خزان همه یادگاران ِ تو اند!
روز میلاد ِ تو اند.
روز میلاد ِ منند.
روز میعاد من و تو.

من و دل ماندیم در حسرتِ تو
در حسرتِ یک پائیز دگر
آه ...پائیز هم آمد و رفت!
دل بسوزاند و برفت..
افسوس ....
پائیز هم آمد و رفت

 

[mohammad azizi]

آن مرد که تنها قدم می‌زند
از میان میدان‌ها، خیابان‌ها
رازی بزرگ در خود پنهان کرده‌است.
او، مرد است.
زنی چون همه‌ی زنان
از میان میدان‌ها، همان خیابان‌ها
اعجابی بی‌رحم را با خود می‌برد
او، زن است.
زن، مرد را می‌بیند
لبخند می‌زنند، دست‌های هم را می‌گیرند
شگفتی و راز وحشیانه می‌گسترد.
اما سایه‌ا‌ی بی‌قرار
در تاریکی از اسرار نگاه‌بانی می‌کند.
مرگ با داس‌اش کشیک می‌دهد
هرآینه، شب است.​

 

[mohammad azizi]

هر از گاهی می میرم!

بی ترانه و لال!

روزهای بایر بی آواز!

با تو اما دوباره قد می کشم‏ ،

حتی با خیال تو...

 

[mohammad azizi]

تمام کوچه هایی که

هیچ وقت سر راهمان نبودند

ماتم زده اند

که چرا بهترین رد پاهای ممکن

هیچ کجای تنشان نیست

 

[mohammad azizi]

[h=2][/h]

"دوست داشتن "
همیشه گفتن نیست!
گاه سکوت است و گاه نگاه ...
غریبه!
این درد مشترک ماست
که گاهی
نمی توانیم در چشم های یکدیگر " نگاه " کنیم...​

​

​

​

 

[mohammad azizi]

باز ای باران ببار
بر تمام لحظه های بی بهار
بر تمام لحظه های خشک خشک
بر تمام لحظه های بی قرار

باز ای باران ببار
بر تمام پیکرم موی سرم
بر تمام شعر های دفترم
بر تمام واژه های انتظار

باز ای باران ببار
بر تمام صفحه های زندگیم
بر طلوع اولین دلدادگیم
بر تمام خاطرات تلخ و تار

باز ای باران ببار
غصه های صبح فردا را بشوی




تشنگی ها خستگی ها را بشوی​

 

[mohammad azizi]

[h=2][/h]

من که از بازترین پنجره با مردم این ناحیه صحبت کردم


حرفی از جنس زمان نشنیدم.


هیچ چشمی،عاشقانه به زمین خیره نبود.


کسی از دیدن یک باغچه مجذوب نشد.


هیچکس زاغچه ای را سر یک مزرعه جدی نگرفت.


من به اندازه ی یک ابر دلم می گیرد!


باید امشب بروم.


باید امشب چمدانی را


که به اندازه پیراهن تنهایی من جا دارد، بردارم


و به سمتی بروم


که درختان حماسی پیداست،


رو به آ ن وسعت بی وا ژه که همواره مرا می خواند.


باید امشب بروم!​

 

[mohammad azizi]

درست يك روز است كه يكديگر را ترك كرده ايم…

ولي بي تو لحظه ها آن قدر دير ميگذرند

كه ميخواهم فردا…

سالگرد جداييمان را جشن بگيرم !​

 

[mohammad azizi]

از دل به دلت راهي ميخواهم و دگر هيچ​

مكتوب نميفهمم، پيغام نميدانم​

 

[mohammad azizi]

ساعت از نیمه شب گذشته است و من به این می اندیشم :

اگر کاری که " عشق " با من کرد با تو می کرد

چند روز دوام می آوردی ؟؟؟؟

 

[aynaz.m]

همه میگویند
ابر باش
تا چشم انتظار باریدنت باشند
اما
محبت و مهر ورزیدن
همچون
باران هستکه
بی منت
بر سر
تمام عزیزانمان
خواهد بارید
ولی
ابر
هرگز
مهر و محبت رانشان
نخواهد داد

 

[mohammad azizi]

در دلم آرزوی آمدنت می میرد
رفته ای اینك ، اما آیا
باز برمی گردی ؟
چه تمنای محالی دارم
خنده ام می گیرد
چه شبی بود و چه روزی افسوس
با شبان رازی بود
روزها شوری داشت
ما پرستوها را
از سر شاخه به بانگ هی ، هی
می پراندیم در آغوش فضا
ما قناریها را
از درون قفس سرد رها می كردیم

 

[mohammad azizi]

انگار در چشمان تو یک کوه درد است
زیبا تحمل کردنت از جنس مرد است
غم لا به لای هر نفس رقاصه ای شاد
از رقص او پژمرده رویت رنگ زرد است
کم سو شده آن برق دیروز نگاهت
چیزی نمیفهمم از این برقی که سرد است
حرفی بزن، تنهاییت را ریشه کن کن
اینجا همیشه برد با زوج و نه فرد است
کز کرده ای در گوشه ای با حس یک مرگ
حسی که رویش یک وجب از خاک و گرد است
با شادی انداز آن دو تاس بردنت را
هر لحظه ات چون مهره ای بر تخته نرد است​

 

[mohammad azizi]

تورا ای عشق میخوانم
ومی دانم،جوابم راتوخواهی داد
که جنست،جنس زیبایی ست
ودرقاموس تو،قهروعداوت نیست
کمی ناز است
آن راهم خریدارم!!
مراازاین من سرگشته وحیران رهایم کن
ومن،درمن،تو ویران کن
به نام نامی نامت
به نام عشق وزیبایی
مرا،بی من،توزیبا کن!!
​

 

[mohammad azizi]

 

[mohammad azizi]

كنار پنجره مي روم

آسمان بر خلاف دل ابريم صاف است

مانند هر شب ستاره ها را مي شمارم

يكي كم است...

شايد امشب هم در جايي كسي مانند من ستاره اش را به بهاي دل

شكسته اي داده است​

 

[mohammad azizi]

 

[aynaz.m]

دوست دارمها
را به هر کسی
میگوییم
بی انکه
حواسمان
باشد
در
برابر
این کلمه
مسئول هستیم
و تنها خدا میداند
چه مسئولیت سختی
داریم
و از ان
غافلیم

 

[aynaz.m]

گاهی عهد میبندیم
اما
روی کاغذ
ولی
گاهی
عهد میبندیم
با دلمان
ولی چه
لذتی
دارد
وقتی
این عهدها
را
ارزش بگذاریم وحواسمان باشد
که پایبند عهدهای
دلیمان باشیم

 

[mohammad azizi]

من تو را نمی سرایم !..​

​

​

​

​

​

تو ...​

​

​

​

​

​

​

​

​

خودت در واژه ها می نشینی ..!​

​

​

​

​

​

​

​

​

خودت قلم را وسوسه می کنی !!
​

​

​

​

​

​

​

​

​

و شعر را بیدار می کنی !!

​

​

​

​

​

 

[*** s.mahdi ***]

دست عشق از دامن دل دور باد!
می توان آیا به دل دستور داد؟
می توان آیا به دریا حکم کرد
که دلت را یادی از ساحل مباد؟
موج را آیا توان فرمود: ایست!
باد را فرمود: باید ایستاد؟
آنکه دستور زبان عشق را
بی گذاره در نهاد ما نهاد
خوب می دانست تیغ تیز را
در کف مستی نمی بایست داد

 

[mohammad azizi]

لبخند که می زنم پیدایم می کنی


باران می بارد، تو از کنارم می گذری


فریاد نمی کشم که بازگردی


می دانم امشب این آسمان تاب ماه را ندارد


لبخند می زنم،


فراموش می کنم..​

 

[mohammad azizi]

باران که بيايد

از دست چترها کاري ساخته نيست

ما اتفاقي هستيم که افتا ده ايم

تو کوچک شدي؟

يا قلب من بزرگ شد؟

فرقي نمي کند عاشق شدم!

 

[mohammad azizi]

دلم براي چشم هايمان تنگ مي شود كه
پنهاني به هم دل مي دادند
دلم براي نوازشت تنگ مي شود
دلم براي هيجاني كه با هم داشتيم تنگ مي شود
دلم براي همه چيزهايي كه با هم سهيم بوديم تنگ مي شود
دلتنگي براي تو را دوست ندارم
احساس سرد و تنهايي است
كاش مي توانستم ....

 

[baran72]

بعضی حس ها خاص و ناب هستند
مثل بعضی آدمـــــــــا!
از دست این بغض لعنتی
که تا به تو می رسد دست و پایش را گم می کند
و بجای شکستن
دنبال جایی برای پنهان شدن می گردد
کلافه ام!​

 

[mohammad azizi]

سال هاست بوم های سفید را خط خطی می کنم و به دنبال طرحی از جنون و عشق می گردم
سال هاست رنگ جنون برایم قرمز آتشین است
و حالا تو با آرامش آبی ات آمده ای و
جنونم رنگ تازه ای گرفته
من سال هاست بی آنکه بدانم
تو را نقاشی می کشیدم
و تو آمدی و باور رنگی ام را دگرگون کردی
آبی تو رنگ جنون است ؟!
یا قرمز من رنگ جنون ؟!
کدام نمی دانم ....................!
دیگر بوم هایم نمی دانند که آبی رنگ جنونم شده
یا به آرامش رسیده ام ............ !
جنونم هر رنگی شده مهم نیست
حالا می دانم عاشق که می شویم
رنـگ می بازیـــــــــــــم
من به رنگ تو و تو به رنگ من !

 

[baran72]

 

[samira20*]

بعضی آدم ها را .... نمی شود داشت ....

فقط می شود .... یک جور خاصی .... دوستشان داشت !

بعضی آدم ها اصلا برای این نیستند که برای تو باشند...

یا تو برای آن ها !...


اصلا به آخرش فکر نمی کنی ..

آنها برای اینند که دوستشان بداری ...

آن هم نه دوست داشتن معمولی نه حتی عشق !

یک جور خاصی دوست داشتن که اصلا هم کم نیست ...!

این آدم ها حتی وقتی که دیگر نیستند هم

در کنج دلت تا ابد یک جور خاص ... دوست داشته خواهند شد ...!

 

[mohammad azizi]

[h=2][/h]

خاصیت دنیاست


که در اوج داشتن و خوشبختی


دلهره ی « از دست دادن » پر رنگ تر است ....​

 

[samira20*]

تنتنهایی ام را کســی شریک نیست
مطمــــئن باش
دست احتــــیاج به سمت تــــو که هیـــچ
به سمت خودم هم دراز نخواهم کرد…
شایـــد کــه تنهایی هایم
از تنهایی دق کنــــد...............