منم بارها اين سوال و از خدا پرسيدم
ولي هيچ وقت جواب نگرفتم
كم كم به اين نتيجه رسيدم كه شايد خدا حرفام و نمي شنوه
		
		
	 
یعنی خدا انقدر بی وفاست که حرف بندهاش و نشنوه 
بنده هایی که خودش انقدر عزیزشون کرده و هدایتشون کرده 
براشون بهشت و ساخته و کلی مسائل دیگه 
تو یه کلوم 
براشون عشق و به وجود اورده 
بعد فکر می کنی بهشون بی وفایی می کنه 
من تا حالا معتقد نبودم که خدا حرفام و نمیشنوه 
به این معتقد بودم که من لیاقت نداشتم .
حتی لیاقت همین چیزایی که الآن دارم و هم ندارم.
من یه بنده ی بی فا بودم براش 
ولی خدا هوام و داشته 
همه ی عمرم و تا الآن بی وفایی کردم 
اما انگاری خودش نذاشته که کنارش بذارم و در کل ولم نکرده 
راستش هر موقع که یه خواسته ی دنیوی و مادی و ازش می خوام "به نوعی تو دلم خجالت می کشم 
خجالت می کشم که همچین خواسته ای و ازش می خوام.
هیچ وقت دوست ندارم یه خواسته ی مادی ازش داشته باشم .
اما بازم کوتاهی می کنم.
 
فقط این و بدون خدا بی وفا نیست .
خدایی که میگه اگه یه قدم به سوی من بیای "من هزار قدم به سوی تو میام