قطره‌های چکیده از قلم من (سروده‌هاي اعضاي تالار)

[shirin_yalda]

فکر کنم گذاشتی..

 

[shirin_yalda]

ولی الان چک کردم مثل اینکه نذاشتی
پس من کجا دیدمش
حتما تو امضات

 

[booghbooghabbasy]

خواستم شعر بگویم دلم آرام نشد
آتشت شعله زد و سرکشیش رام نشد
خواستم باز بگویم که مرا بوسیدی
جای هر بوسه ی تو روی تنم سرد نشد
من که از لذت آن روز دلم پر شده بود
آتشی تازه به جانم زدی و درد نشد
کاشکی لحظه در آن روز توقف می کرد
چونکه از خلوت آن روز دلم سیر نشد
کاشکی جان به تو می دادم و خود می رف5تم
ولی آن جسم چو آتش بد و او خاک نشد
خواستم داد زنم نعره ی مستانه ز شوق
قلبم از سینه برون زد نفس آزاد نشد

 

[booghbooghabbasy]

ولی الان چک کردم مثل اینکه نذاشتی
پس من کجا دیدمش
حتما تو امضات

تو امضام که فقط همین دو بیته من پرسیدم کاملشو؟

 

[booghbooghabbasy]

منم اون قطره اشکي که زود افتادم ز چشمات

منم اون کفتر نازي که پرونديم از رو ديوار

روي ديوار دل تو لونه ساخته بودم اون روز

لونمو کردي تو ويرون از دلت کردي تو بيرون

منم اون لباس زيبا که شدم کهنه برايت

منم اون ژاکت پشمي که نپوشيدي بهارت

منم اون آينه اي که عکستو بهت نشون داد

زود منو شکستي رفتي تا نبيني تو خودت را

منم اون دسته گلي که پرپرم کردي هزار بار

گل مريمي که روزي منو بو مي کردي صد بار

حالا من يه ذره خاکم زير پاي نازنينت

کفشتو پا مي کني که نکنم يه وقت کثيفت​

 

[HESSAM58]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چه گریزیست ز من؟ چه شتابیست به راه؟[/FONT]
به چه خواهی بردن در شبی اینچنین تاریک پناه؟
مرمرین پله آن عاج سفید ای دریغا که ز من بس دور است!.....
لحظه ها را دریاب چشم فردا کور است...............

 

[Aseman Etemaad]

[FONT=arial,helvetica,sans-serif]چه گریزیست ز من؟ چه شتابیست به راه؟[/FONT]
به چه خواهی بردن در شبی اینچنین تاریک پناه؟
مرمرین پله آن عاج سفید ای دریغا که ز من بس دور است!.....
لحظه ها را دریاب چشم فردا کور است...............

خیلی زیبا بود حسام خان.......
منتظر قطعه های بیشتری از جنابالی هستیم..........

 

[HESSAM58]

خیلی زیبا بود حسام خان.......
منتظر قطعه های بیشتری از جنابالی هستیم..........

خیلی ممنون آسمان عزیز
شما لطف دارین

 

[HESSAM58]

قصه سقوط يك سنگ
زير يه سنگ سياه دونـه مي زد جَوُنه سر در آورد از تو خاك
آسمون رو ببينه
سايه سيـاه سنگ افتاده بود رو تنش سردي پيكر سنگ مونده بود
رو بدنش
خسته شد نشست رو خاك اون جَوُنه قشنگ نتونست بياد بيرون از
زير سينه سنگ
گفت كه زير سنگ سخت من غريب و اسيرم زير اين حجم كبود جون
مي دم من مي ميرم
سنگه تا حرف و شنيد قلب سنگيش شكست گفت كه با اين همه درد نمي
شه اين جا نشست
لب پرتگاه جنــون لغزيــد و افتاد تــو رود چشــاي جَوُنه ديد آفتــــابو هر
چي كه بـــود
چه قشنگه كار سنگ تو سكوت شعر من
رسيدن به اوج عشق قصه ي سقوط يك سنگ
يكي هست كه مي گذره از خودش ببين چه سخت
سنـگه افتــاد تَه رود تــا جَوُنه شد درخــت​

 

[master-lahij]

بازگشت


از میانه ی راهی
که خود میان ناتمامی
تمام شده بود
برگشتم

کوله باری خیس و خالی
از مه و مهربانی
و دریغی که همیشه با من خواهد ماند

گرچه مقصود ، ره سپردن بود
ولی کاش در راهی
که مقصدی هم داشت

 

[master-lahij]

بلوغ

این شعر بر روی آهنگ coming of age اثر گروه camel نوشته شد​

​

آرام و انگار
چیزی ست مثل نسیمی که از لای پنجره ای
هست و نیست

آنگاه در حظور ظهورش
انکار به تکرار
نه جای تردید است
که آمد

از اینجا می روی تا اوج
آنقدر شبیه همه
که انگار تنها خود می دانی

از اینجا می روی تا حماقت ابدی
تا تجربه های خام پدرت
تا پرده ها بدرد

پس گمان می کنی کوه ، کاه است
پس گمان می کنی تیغ ، راه است
پس گمان می کنی هرزه ، ماه است
پس گمان ها ی بسیار و عشق

آغاز خواهد شد

عشق تا انجام
تا همآغوشی و فرجام
عشق پایان خواهد یافت
مرد بد نام
تا دوباره همبازی آدمک های کوچه
دوباره از سر
عشق آغاز خواهد شد

از اینهمه خستگی و دود و شراب
کوله بار خواهی بست
تا به سوت ممتد قطاری که می رود
تمام شدن را بیاموزی

تا دوباره در فرزندت
تکثیر می شوی
و تاریخ کهنه تر می شود

 

[Aseman Etemaad]

جناب لاهیجی
بابت شعر ممنون ولی این تاپیک مخصوص نوشته ها و اشعار خود اعضاست.....
برای نوشتن اشعار و ترانه ها تاپیکای دیگه هستش.......
بازم ممنون

 

[master-lahij]

جناب لاهیجی
بابت شعر ممنون ولی این تاپیک مخصوص نوشته ها و اشعار خود اعضاست.....
برای نوشتن اشعار و ترانه ها تاپیکای دیگه هستش.......
بازم ممنون

دوست گرامی !
ابتدا عرض کنم عبارت پس از master ، لاهیج خوانده می شود

اما مگر شعر من مغایرتی با جمله ی شما دارد ؟
شعر هایی که اینجا قرار داده ام از خودم است و من هم مدتی ست از اعضا هستم .

شاید آن نوشته ی بالای شعر شما را گمراه کرده است : این شعر بر روی آهنگ coming of age اثر گروه camel نوشته شد

آهنگ coming of age یک قطعه ی بی کلام از گروه camel است که من این شعر فارسی را بر روی آن نوشتم . یعنی حسی که نسبت به این آهنگ داشتم را در غالب این شعر نوشتم .

بزودی جستاری (=تاپیکی) در این تالار آغاز خواهم نمود با عنوان "بازسرایی ترانه های دلنشین غیر فارسی" که در آن تاپیک با این دست کارهای بنده بیشتر آشنا خواهید شد .

شاد و پیروز باشید

 

[master-lahij]

تاریخ ما


گم کردن ثانیه ها
لای یک روز کاری
کار همیشه ی ماست

ما که ریز و درشتمان
تا هفت پشتمان
همین کاره بوده اند

همین کارمان بوده
به امید درشکه ای
از چهار راه حسن آباد
تا یک ده آباد
دورتر از این صد شهر خراب

وقتی نگاه می کنی
درشکه چی هم
هول و هراسان و بی خبر
وسط صف ایستاده است !

 

[aloche]

می پیمایم...
پیاده...
پیاده می پیمایم...
تمام دالانهای سکوت را...
بدنبال لبهایت!
...

 

[booghbooghabbasy]

دیده امشب غریب و بارانیست

گاه گاهی بروی ساعت هاست
در دل بی قرار شب گردم
باز شوری و آتشی برپاست
امشب انگار جشن افلاک است
در دل من فضا چه روحانیست
دیده ها غرق اشک باران است
لحظه هایم همیشه بارانیست
جای شب زنده داریم امشب
اشک و آه و ترانه ها جاریست
در پی یک فضای تاریکم
در هوایی که پاک و روحانیست
می نشینم به انتظار بهار
در هجوم دلی که طوفانیست
حرف های دلم چه گم شده اند
زیر دردی که عین ویرانیست
می روی جان من صدای تو را
می رساند به دل که زندانیست

ببخشید یه ذره ناجور شد شعره
​

 

[booghbooghabbasy]

دیده امشب غریب و بارانیست

گاه گاهی بروی ساعت هاست
در دل بی قرار شب گردم
باز شوری و آتشی برپاست
امشب انگار جشن افلاک است
در دل من فضا چه روحانیست
دیده ها غرق اشک باران است
لحظه هایم همیشه بارانیست
جای شب زنده داریم امشب
اشک و آه و ترانه ها جاریست
در پی یک فضای تاریکم
در هوایی که پاک و روحانیست
می نشینم به انتظار بهار
در هجوم دلی که طوفانیست
حرف های دلم چه گم شده اند
زیر دردی که عین ویرانیست
می روی جان من صدای تو را
می رساند به دل که زندانیست

ببخشید یه ذره ناجور شد شعره
​

 

[Aseman Etemaad]

مرسي مريم جان
خيلي قشنگ و با احساسن شعرات.....................

 

[Aseman Etemaad]

مرسي مريم جان
خيلي قشنگ و با احساسن شعرات.....................

 

[amirgb]

امیر جان​

بنا به درخواست خود شما سعی کردم نقدی بر شعراتون داشته باشم به شرطی که این اقدام دو جانبه باشه.........
من متاسفانه تجربه چندانی ندارم پس باید اعلام کنم که اینا نظر شخصی منه و قطعا می تونه اشتباه باشه.......... ​

در این شعر قافیه ها رعایت نشده...
منظور از دلاج چیه؟همون دجالی که گفته می شه با امام زمان دشمنی می کنه؟
(عاشقان اندر هوس مدهوش......)به نظر می رسه که منظور اینه که عاشقان از شدت عشق به وطن مدهوش هستن پس چرا کلمه هوس رو به کار بردین؟
در شعر هر کلمه ای جدا از اینکه می تونه چند تا معنی باهم داشته باشه باید در معنی درست به کار بره.........
یه چیز دیگه تجربه نشان داده شعرهای بی تکلف تر بیشتر مورد پسند هستن......​

اینم بگم که بیتی که به رنگ دیگری مشخص کردم با اینکه قافیه درش رعایت نشده ولی خیلی زیبا و استادانه است از نظر بنده.........​

درود آسمان جان
ببخشید که کمی دیر پاسخ می دهم
روزهای پایانی سال است و گرفتاری بسیار
در ابتدا بگویم شعر مورد نظر شما در غالب نیمایی سروده شده و در این غالب گاها وزن و قافیه در مقابل مفهوم رنگ می بازد
من معمولا سعی میکنم از حداکثر قافیه ی ممکن و هم آهنگی مصراع ها بهره بگیرم که این شاید کمی ابهام برانگیخته باشد
دلاج در این شعر نماد است
نمادی از نهایت دشمنی
هوس جان باختن
هوس همواره مفهومی بد ندارد
هوس به چیزی گفته می شود که دل طلب می کند ولی بر ترازوی عقل سنجیده نشده
امروزه شعر به زبان پارسی نیم بند و استفاده از کلمات شکسته مورد وثوق عام می باشد
اما من تعهد به کلمات صحیح را بیشتر می پسندم و اعتقاد دارم اگر روزی قرار بر ماندگاری اثر باشد تنها اثری موفق است که ار قوتعد صحیح زبان بهره جسته باشد

 

[amirgb]

حكايت

تو در پي بهار ميروي از اين ديار
ومن به انتظار ديدنت نشسته ام به انتظار

چقدر دير ميگذشت بحظه هاي بي تو بودنم
صبور بودمو تو دير ميرسيده اي سر قرار

پر از هراس خنده ها و بوسه هاي دزدكي
براي لحظه اي نگاه پناه ميگرفته ام به گوشه و كنار

هزار بار گفته ام كه عاشقانه دوست دارمت
به خنده گفته اي شنيده ام هزار بار

تو رفته اي! هنوز گيج و گنگ مانده ام چرا؟
چنان كه مثل يك ستاره ام كه مانده خارج از مدار

بهار ميرود تو ميروي عجب حكايتيست!
چه ارتباط غمگنانه ايست ميان رفتن تو و بهار

زدل برون رود هرآنكه از دو ديده رفت
ولي براي من محبت تو مانده است يادگار!

درود آسمان جان
بنا به خواست شما زین پس هر بار که به تاپیک سر می زنم یکی از اشعار شما را با ذهن علیل خویش نقد می کنم تا راهی باز شود برای تعامل بیش از پیش
شعر شما دید نوینی دارد به تغییر فصل ها
و آن را تشبیه به رفتن یار نموده اید که این قابل تحسین است
شما سعی کرده اید تا در قالب کلاسیک شعر بگویید و در انتخاب قافیه موفق بوده اید اما در رعایت وزن عروضی خیر
مصراع های شما در هجا شماری دچار تشدد است و این کاملا مشهود است
اگر تمایل به شعر کلاسیک دارید قواعد عروض را بخوانید و برای حصول به وزن یکسان شعر را برای خودتان با صدای بلند بخوتنید تا بتوانید سکته ها و کوتاهی و بلندی واج ها را بهتر تشخیص دهید
پوزش می طلبم از زیاده گویی
بر دل مگیرید

 

[hami_life]

کبوتر جان کجا پرواز کردی؟​

کجا بال و پرت را باز کردی ؟​

چو دیدی بال پروازم شکسته ​

پریدی و سفر اغاز کردی ​

بگو با من کجا مووا گرفتی​

کجا در خانه ی کی جا گرفتی ؟​

پرنده جان مرا کردی فراموش​

شدم ار دوریت غمگین و خاموش​

چو دیدی بال پروازی ندارم​

شدی با دیگری همراه و هم دوش​

چرا کردی تو با من بی وفایی ​

کجا رفتی بگو اخر کجایی ​

نه پای رفتنم نه بال پرواز ​

دل تنگم شده با غصه دمساز​

بیا بهر خدا برگرد خانه ​

ببین ویران شده این اشیانه ​

 

[Aseman Etemaad]

امیر جان
ممنون از توجه شما.....من قبلا خودم به بی دانشیم در زمینه شناخت وزن عروضی اشاره کرده بودم و دلیل اینکه بیشتر گزایش به شعر نیمایی دارم هم همینه.......
منتظر نقدای بعدی هستم...

 

[amirgb]

اينم يه نوشته ي ديگه ولي اگه نظر نديد ميرم ديگم نمياما........
در ميان حجم خالي سكوت تو
صداي پر طنين يك سلام
هنوز هم
شنيده ميشود!

و قطره قطره خون لحظه ها
به روي دفتر سياه شب
چكيده ميشود!

به ساعتم نگاه ميكنم
يكي دو ساعت دگر سحر زراه ميرسد
دوباره غنچه ي نگاه تو
دميده ميشود!

وه...ببين چه زود سالهاي عمرمان گذشت
تا به هم زني دوچشم
باز
موي تو سپيد و پشت ما
خميده ميشود!

وتمام غصه ها و دردها و رنجها
مثل خار در دل اسير من
خليده ميشود!

باز آمدي
صدا صداي توست
من پر از ترنه ام ولي
با صداي گرم يك سلام تو
بازهم خطي از سكوت بر لبم
كشيده ميشود!

درود آبجی جان
هر مطلب مربوط به قسمت هم رنگ آن است
غنچه شکفته می شود و نه دمیده. مخصوصا در اینجا که صحبت از نگاه است و چشم همچون غنچه می شکفتد و نمی دمد.دم را برای نفس,هوا و امثال آن بکار می برند
کلمه ی باز در اینجا از نظر معنایی ایراد ایجاد می کند
زیرا مفهوم این کلمه یعنی:دوباره.مجدد
اما موی آدمی تنها یکبار سپید می شود و خمیدگی قامت که نشانه ی گذر عمر است نیز یک بار اتفتق می افتد
سپاس از مفهوم زیبایی که در این قسمت به کار برده ای

 

[booghbooghabbasy]

کبوتر جان کجا پرواز کردی؟​

کجا بال و پرت را باز کردی ؟​

چو دیدی بال پروازم شکسته ​

پریدی و سفر اغاز کردی ​

بگو با من کجا مووا گرفتی​

کجا در خانه ی کی جا گرفتی ؟​

پرنده جان مرا کردی فراموش​

شدم ار دوریت غمگین و خاموش​

چو دیدی بال پروازی ندارم​

شدی با دیگری همراه و هم دوش​

چرا کردی تو با من بی وفایی ​

کجا رفتی بگو اخر کجایی ​

نه پای رفتنم نه بال پرواز ​

دل تنگم شده با غصه دمساز​

بیا بهر خدا برگرد خانه ​

ببین ویران شده این اشیانه ​

سلام ای کهنه عشق مهربانم
چرا آتش زدی اینک به جانم؟
اگر رفتم امید دیگرم بود
به جا ماندن گناه بدترم بود
چرا غم بر دل زارم نهی باز؟
چرا سر می کنی با ناله آواز؟
تن من خسته بود و ناتوان بود
کجا هم پای تو بودن توان بود؟
دل من داغدار زندگی بود
وفادار قدیم بی کسی بود
دلم تنها ترین تنهای دنیاست
زبانم خسته از غمهای دنیاست
اگر رفتم بدان بیچاره بودم
هم آغوش غمی بی چاره بودم
اگر رفتم تو را تنها نهادم
بدان بر دیگری من دل ندادم
دل من خسته تر از شادیت بود
علیلی ناتوان در شادیت بود
توانایی مهرت را ندارم
بدان من تاب عشقت را ندارم
مرا تنها رها کن جان مریم
برو خود را رها کن جان مریم

 

[booghbooghabbasy]

چه میکنی عزیز دل
چه کرده ای تو با دلت
چه میشود دل مرا
چرا بسوزی ام به غم
چرا رها نمیکنی
تن خراب و خسته ام
چرا دگر نمیروی
بسوی زندگانی ات
....​

 

[hami_life]

از دست می رم دست مرا بگیر
در چشم های من باقی بمان نمیر
دیدار و حسرت عمری ندیدنت
هر لحظه هر نفس یک مرگ دلپذیر
اواز می شوم خاک برهنه را
اغاز می شوی در قلب من کویر
در دست های تو پروانه ای رهاست
در اسمان من ازاده ای اسیر
نیلوفری و من یک شاخه غم بکش
نقاشی مرا با سبز سبز سیر
دور جوانه هایم حلقه ای بزن
یک حلقه از الماس های پیر
اغوش می شوم تنهایی تورا
با یک غزل سکوت یک شعر بی نظیر

 

[booghbooghabbasy]

از دست می رم دست مرا بگیر
در چشم های من باقی بمان نمیر
دیدار و حسرت عمری ندیدنت
هر لحظه هر نفس یک مرگ دلپذیر
اواز می شوم خاک برهنه را
اغاز می شوی در قلب من کویر
در دست های تو پروانه ای رهاست
در اسمان من ازاده ای اسیر
نیلوفری و من یک شاخه غم بکش
نقاشی مرا با سبز سبز سیر
دور جوانه هایم حلقه ای بزن
یک حلقه از الماس های پیر
اغوش می شوم تنهایی تورا
با یک غزل سکوت یک شعر بی نظیر

از دست رفته ام مرگ مرا ببین
این قلب نیمه جان جان دادها! ببین!
یک خاک خسته ام سرد و نمور و مات
زنده نمیشوم آبی به من مپاش
از مرگ روح من جانی نمانده است
بیهوده می کنی این مرده را اسیر
سرسبز های تو خاکستر من است
بگذار تا شود این جسم مرده هیچ
تنها مرا بنه در غرق مرده آب
زنده نمیشوم با رود و با چشمه ای
جسمم کویری است نه! بدتر از کویر
من مرده ام ببین! من مرده ام ببین!

 

[8632008]

میشه بگی شعر از کیه؟

 

[Aseman Etemaad]

سلام
امیر جان ممنون از لطفت .......منتظر نقد های جنابالی هستم باز........