امیر جان!
بعد از چند روز که نمی تونستم پست بدم اومدم جوابتو بدمدیدم اخراج شدی
چرا آخه ؟؟؟؟؟؟
جوابو می ذارم تا برگردی........
بعد از چند روز که نمی تونستم پست بدم اومدم جوابتو بدمدیدم اخراج شدی
چرا آخه ؟؟؟؟؟؟
جوابو می ذارم تا برگردی........
قطره‌های چکیده از قلم من (سروده‌هاي اعضاي تالار)
- شروع کننده موضوع aloche
- تاریخ شروع
booghbooghabbasy
عضو جدید
master-lahij
عضو جدید
نقد حقیقت محض
حقایق چنان گسترده اند
برابر چشمانش
که هیچ نمی بیند
کور شده است !
کوران حقایق
کوران حقیقت
کوران حقیقی
بدترین کورانند
ایشانند که هیچ چیز
جز حقیقت نمی بینند
چه حقیقت تلخی . . .
حقایق چنان گسترده اند
برابر چشمانش
که هیچ نمی بیند
کور شده است !
کوران حقایق
کوران حقیقت
کوران حقیقی
بدترین کورانند
ایشانند که هیچ چیز
جز حقیقت نمی بینند
چه حقیقت تلخی . . .
master-lahij
عضو جدید
انتخابات
کمتر از خواب ، چشم می سوخت
بیشتر از نگاهی که شعله ور بود
بر حکایت زنده بودن :
بسیار انسان ها
هزاران راس
خود چوپان
در ستونی بی شکل
به سودای پاره گوشتی از گله هاشان
رای می دهند به این و آن
کمتر از زخم ، سینه می سوخت
بیشتر از مترسکی
که گاه ، کلاه از سرش می ربایند
گاه ، کلاه بر سرش می گذارند
بیشتر از این باید سوخت
بیشتر از این که باید لب دوخت
کمتر از خواب ، چشم می سوخت
بیشتر از نگاهی که شعله ور بود
بر حکایت زنده بودن :
بسیار انسان ها
هزاران راس
خود چوپان
در ستونی بی شکل
به سودای پاره گوشتی از گله هاشان
رای می دهند به این و آن
کمتر از زخم ، سینه می سوخت
بیشتر از مترسکی
که گاه ، کلاه از سرش می ربایند
گاه ، کلاه بر سرش می گذارند
بیشتر از این باید سوخت
بیشتر از این که باید لب دوخت
master-lahij
عضو جدید
وجود
یکی بود
یکی نبود
آن یکی خواه وجود
آن یکی خواه سجود
من آنم که نبود
یکی بود
یکی نبود
آن یکی خواه وجود
آن یکی خواه سجود
من آنم که نبود
در سکوتی سحر امیز
بدون هر صدایی
به یک ان چشم هایم بی بهانه واژه ی اندیشه را فهمید
در پی انیشه رفتم با پریشانی
به هر جا می توانستم نظر کردم
صدایی بی صدا در ناخوداگاها ن من پیچید
به هر جا بنگری
تو هر کاری کنی
اندیشه کن
زندگی می رود و هر لحظه منتظر مرگ نشسته
می کند فریاد من نزدکم
تو چرا غافلی از اندیشه
صدایی امد و من را به حال خود رها کرد
موذن بانگ سر می داد
........
شاعر : اکبر یساولی
بدون هر صدایی
به یک ان چشم هایم بی بهانه واژه ی اندیشه را فهمید
در پی انیشه رفتم با پریشانی
به هر جا می توانستم نظر کردم
صدایی بی صدا در ناخوداگاها ن من پیچید
به هر جا بنگری
تو هر کاری کنی
اندیشه کن
زندگی می رود و هر لحظه منتظر مرگ نشسته
می کند فریاد من نزدکم
تو چرا غافلی از اندیشه
صدایی امد و من را به حال خود رها کرد
موذن بانگ سر می داد
........
شاعر : اکبر یساولی
booghbooghabbasy
عضو جدید
به دنبال واژه به دنبال شعر
به دنبال حرفم به دنبال فکر
به دنبال حرفم به دنبال فکر
master-lahij
عضو جدید
ازدواج
همیشه لحظه ی حماقت
لحظه ی کوچکیست
که زیر آفتاب آرزو های بزرگ پهن می کنیم
وگرنه نسل آدمیزاد
اینچنین پیچیده در حماقت
اینقدر سگ جانی نمی کرد
همیشه لحظه ی حماقت
لحظه ی کوچکیست
که زیر آفتاب آرزو های بزرگ پهن می کنیم
وگرنه نسل آدمیزاد
اینچنین پیچیده در حماقت
اینقدر سگ جانی نمی کرد
دوستان مرسی از نوشته هاتون.......
حامد جان قراره دست نوشته ها از خودمون با شه ها...........
حامد جان قراره دست نوشته ها از خودمون با شه ها...........
سلام اسمان جان می دئنم ولی این دوست ما گفت این شعرای من هم بزار گفتم چشم ولی اسم شاعر رو نوشتم دیگهدوستان مرسی از نوشته هاتون.......
حامد جان قراره دست نوشته ها از خودمون با شه ها...........
این شعر از من نیست نوشته امیر که چون خودش نیست من از طرف ایشون می ذارم تا همه استفاده کنن....خیلی زیباست مثل همیشه...
ترانه
زمزمه ی بلبلان
جاری بر زبان رود
سر تو چیست؟
چیست آنچه تو را به گوش می نوازد و بر دل می نشاند؟
مرغ سحر
صبح گاهان
جلوه ای از وجود ترا بر گوش می نوازد
تا خفتگانی چون مرا
نوید بر روشنایی بخشد
گل ,نه بر عشق مرغ
که با نوای تو اینگونه بر آغوش چمن می غالد
ترانه
زمزمه ی بلبلان
جاری بر زبان رود......
ترانه
زمزمه ی بلبلان
جاری بر زبان رود
سر تو چیست؟
چیست آنچه تو را به گوش می نوازد و بر دل می نشاند؟
مرغ سحر
صبح گاهان
جلوه ای از وجود ترا بر گوش می نوازد
تا خفتگانی چون مرا
نوید بر روشنایی بخشد
گل ,نه بر عشق مرغ
که با نوای تو اینگونه بر آغوش چمن می غالد
ترانه
زمزمه ی بلبلان
جاری بر زبان رود......
این هم یه شعر دیگه از جناب امیر خان.....خدایی یکی از یکی قشنگتر......
فروتن
مهربان
کاش میان من و تو
فاصله ها در پلکی بود
کاش می شد تا رویاهای خویش را
آرام .آرام
در گوش تو زمزمه می کردم
و آنگاه
سر بر دوش تو می نهادم
و چشمهای خویش را بر هم
برادرم
فروتن.......
فروتن
مهربان
کاش میان من و تو
فاصله ها در پلکی بود
کاش می شد تا رویاهای خویش را
آرام .آرام
در گوش تو زمزمه می کردم
و آنگاه
سر بر دوش تو می نهادم
و چشمهای خویش را بر هم
برادرم
فروتن.......
master-lahij
عضو جدید
ترمینال
سوختن همه چیز
با دود است
سوختن رویا
بدرود است
وقتی که نبودن ، مثل بغض ی
نگاه را تار می کند
وقتی که دستهای جنبان در امتداد سفر
"نگار" را "انگار" می کند
آخرین رگه های رفتن . . .
ته مانده های نگاه . . .
نیست ، خاطره
انکار می کند
عاقبت
مثل تمام قصه ها
دست هست تو را
بیدار می کند
در ادامه ماموریت پر افتخارم اینم یه نوشته دیگه از امیر.....
آقا به من آب می دهید؟
از راه رسیده و بسیار تشنه ام
آیا جواب مرا نمی دهید؟
من میهمان شهر شما هستم, مسافرم
بانوی مهربان که به صف ایستاده ای
در ظرف همرهتان یک قطره آب هست؟
خشکیده پوست لبانم ز شدت عطش
آیا میان واژگان شما معنای مهر نیست؟
این صف ز چیست که همه در ان ایستاده اید؟
لب های خویش به سخن از چه بسته اید؟
این بذل مالکانه چیست که پادشاه می کند؟
این ظرف ها و دلو ها از برای چیست؟
این طفل خویش را هلاک می کند , هلا
بانو مگر به سینه ات یک قطره شیر نیست؟
بر چشم کودکان خاری خلیده است
یک تن چرا بر شست و شویش استوار نیست؟
من تشنه ام مردم مرا آبی عطا کنید
اینجا چرا کالا همه از جنس خامشی است؟
دیدم به چشم که رودی به شهر شد
این چهره های دژم و پلاسیده از برای چیست؟
دریای اب بود که به شهر می رسید
این خاک خشک و درختان نشان چیست؟
آن رود به حکم خدا به شهر شد
حکم حلال خدا حرام به فرمان کیست؟
بر کنج نشسته و لب ز گفتار بسته اید؟
این خامشی ز بهر که و از برای چیست؟
آقا به من آب می دهید؟
از راه رسیده و بسیار تشنه ام
آیا جواب مرا نمی دهید؟
من میهمان شهر شما هستم, مسافرم
بانوی مهربان که به صف ایستاده ای
در ظرف همرهتان یک قطره آب هست؟
خشکیده پوست لبانم ز شدت عطش
آیا میان واژگان شما معنای مهر نیست؟
این صف ز چیست که همه در ان ایستاده اید؟
لب های خویش به سخن از چه بسته اید؟
این بذل مالکانه چیست که پادشاه می کند؟
این ظرف ها و دلو ها از برای چیست؟
این طفل خویش را هلاک می کند , هلا
بانو مگر به سینه ات یک قطره شیر نیست؟
بر چشم کودکان خاری خلیده است
یک تن چرا بر شست و شویش استوار نیست؟
من تشنه ام مردم مرا آبی عطا کنید
اینجا چرا کالا همه از جنس خامشی است؟
دیدم به چشم که رودی به شهر شد
این چهره های دژم و پلاسیده از برای چیست؟
دریای اب بود که به شهر می رسید
این خاک خشک و درختان نشان چیست؟
آن رود به حکم خدا به شهر شد
حکم حلال خدا حرام به فرمان کیست؟
بر کنج نشسته و لب ز گفتار بسته اید؟
این خامشی ز بهر که و از برای چیست؟
و این نیز........حامد جان بیا ببین دوستت چه کرده .....
تقدیم به دوست خوبم حامد سرلکی:
تو از تبار منی من از تبار تو
تو از دیار من و من از دیار تو
من ار نشانه ای ز قوم به سینه ام دارم
تو از میان نشانه ها, نشانه ی من تو
تو سر به ماه می زنی به زندگانی خویش
چه باک گر که بگویم مرا چو ماهی تو
امید که روزی چو شمس بر تابی
هزار کودک نو پا ز قوم من با تو
امیر جان ماموریت انجام شد.......
تقدیم به دوست خوبم حامد سرلکی:
تو از تبار منی من از تبار تو
تو از دیار من و من از دیار تو
من ار نشانه ای ز قوم به سینه ام دارم
تو از میان نشانه ها, نشانه ی من تو
تو سر به ماه می زنی به زندگانی خویش
چه باک گر که بگویم مرا چو ماهی تو
امید که روزی چو شمس بر تابی
هزار کودک نو پا ز قوم من با تو
امیر جان ماموریت انجام شد.......
همیشه از تنهایی که فرار می کنم
در بن بست دلتنگی های تمام نشدنی ام
گرفتار می شوم!
یادم هست
شبی
خواب خاکستری رنگی دیدم..........
در بهبوهه ی نگرانی و دلهره
تو عازم سفر بودی
ومن
با پیراهنی از نیاز
بجای آب
پشت سرت اشک می ریختم
و وقتی در پیچ جاده گم شدی
باران گرفت...
با صدای رعد که از خواب پریدم
رخت خوابم
بوی تنهایی می داد
بوی دلتگی های تمام نشدنی.........
در بن بست دلتنگی های تمام نشدنی ام
گرفتار می شوم!
یادم هست
شبی
خواب خاکستری رنگی دیدم..........
در بهبوهه ی نگرانی و دلهره
تو عازم سفر بودی
ومن
با پیراهنی از نیاز
بجای آب
پشت سرت اشک می ریختم
و وقتی در پیچ جاده گم شدی
باران گرفت...
با صدای رعد که از خواب پریدم
رخت خوابم
بوی تنهایی می داد
بوی دلتگی های تمام نشدنی.........
در ادامه ماموریتم...این یه نوشته دیگه از امیر که تقدیم کرده به مهرداد
تقدیم به مهربان ترین برادرم
مهرداد:
مهر را از مهربانان جهان داری نشان
داد را از دادگر یکتا خدا داری به جان
جسم را از خاک بی منت برایت ساختند
عشق را هم من نثارت میکنم ای مهربان
تقدیم به مهربان ترین برادرم
مهرداد:
مهر را از مهربانان جهان داری نشان
داد را از دادگر یکتا خدا داری به جان
جسم را از خاک بی منت برایت ساختند
عشق را هم من نثارت میکنم ای مهربان
master-lahij
عضو جدید
دبستان
عبور از صبح ، به عارضه ی دلتنگی عصر
درس امروز است . . .
- برپا
برجا-
" آقا اجازه ؟!
اینارو جلسه ی قبل گفته بودین"
بنشین !
تا پایان ترم
تا پایان سال
تا پایین آمدن پرچم پیدایش
درس همین است
نقطه سر خط .
عبور از صبح ، به عارضه ی دلتنگی عصر
درس امروز است . . .
- برپا
برجا-
" آقا اجازه ؟!
اینارو جلسه ی قبل گفته بودین"
بنشین !
تا پایان ترم
تا پایان سال
تا پایین آمدن پرچم پیدایش
درس همین است
نقطه سر خط .
master-lahij
عضو جدید
در انتهای فصل
پشت پنجره ها
جایی که خیابان سردتر است
باران ، تند ، می بارد
تا چتر و عبور
داستان همیشه ی فصل سرد
تا غمی بی دلیل
همراه این هوای تیره
تا دوردست ها
روزهای سرد گسترده اند
پشت پنجره ها
جایی که خیابان سردتر است
باران ، تند ، می بارد
تا چتر و عبور
داستان همیشه ی فصل سرد
تا غمی بی دلیل
همراه این هوای تیره
تا دوردست ها
روزهای سرد گسترده اند
master-lahij
عضو جدید
شبی مثل هر روز
صبح شده
کاری نمانده بود
پشت سر همه ی حادثه های ناچیز و معمولی
قدری خستگی بود
فرش آلوده
از حوصله ای سر رفته
عرش آلوده
از دوده
سرب و سیگار
نه در انتهای مسیر ایستاده ام
نه آذین به کودکانه های شروع
از کال تا کمال
عبور ، میوه ی شیرینی ست
صبح
کاری نمانده
جز شعری که بی انتها رها
نشد !
صبح شده
کاری نمانده بود
پشت سر همه ی حادثه های ناچیز و معمولی
قدری خستگی بود
فرش آلوده
از حوصله ای سر رفته
عرش آلوده
از دوده
سرب و سیگار
نه در انتهای مسیر ایستاده ام
نه آذین به کودکانه های شروع
از کال تا کمال
عبور ، میوه ی شیرینی ست
صبح
کاری نمانده
جز شعری که بی انتها رها
نشد !
فوق العاده بود....واقعا لذت بردم....
master-lahij
عضو جدید
سپاسگذارم
master-lahij
عضو جدید
تنها چند نفر
زمان هایی که نیستند
مثل همند
برای آنها که راز بزرگ را می دانند
دیروز و فردا مثل ریش یک بز
بین آرواره و علف
بین نور و دیوار
تکان های موهوم سایه هاست
زمان هایی که نیستند
مثل همند
برای آنها که راز بزرگ را می دانند
دیروز و فردا مثل ریش یک بز
بین آرواره و علف
بین نور و دیوار
تکان های موهوم سایه هاست
master-lahij
عضو جدید
کلانشهر
آرواره های زمان
صدای شکستن استخوان لحظه ها
تیک – تاک . . .
آواره های دشت
در جستجوی فرصت های ناب
بی تاب
مردمانی که در هم می لولند
لای سیاهی بخت و ذیق وقت
پرده ای که بالا می رود
نمایشی که هر روز
از سال ها
تا قرن ها
به روی صحنه می رود
و همه ی اینها را به همه نشان می دهد
این نمایش کلانشهر
این رسوایی ،
این تهران . ..
آرواره های زمان
صدای شکستن استخوان لحظه ها
تیک – تاک . . .
آواره های دشت
در جستجوی فرصت های ناب
بی تاب
مردمانی که در هم می لولند
لای سیاهی بخت و ذیق وقت
پرده ای که بالا می رود
نمایشی که هر روز
از سال ها
تا قرن ها
به روی صحنه می رود
و همه ی اینها را به همه نشان می دهد
این نمایش کلانشهر
این رسوایی ،
این تهران . ..
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]دیشب تمام آسمان را سند زدم [/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif] سیاره و ستاره ها از آن تو[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]من نیز سهم خودم را گرفته ام[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif] یک ماه کوچک محتاج نور!![/FONT]
دمتون گرم واقعا مطالبی که نوشتید قشنگن
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif] سیاره و ستاره ها از آن تو[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif]من نیز سهم خودم را گرفته ام[/FONT]
[FONT=Georgia, Times New Roman, Times, Serif] یک ماه کوچک محتاج نور!![/FONT]
دمتون گرم واقعا مطالبی که نوشتید قشنگن
master-lahij
عضو جدید
سپاسگذارم دوست گرامی
پیشتر ها که خیلی گرمتر بودم و در فاروم های دیگری می نوشتم ، مخاطب های ویژه ای داشتم . برخی از این شعر ها را تنها برای آن مخاطبان نوشته ام .
اکنون تقدیمش می کنم به شما !