مشاعرۀ سنّتی

[vahid haghverdi]

دل نیست کبوتر که چو برخاست نشیند
از گوشه بامی که پریدیم پریدیم

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

 

[901010]

ما نگوییم بد و میل به ناحق نکنیم
جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

 

[vahid haghverdi]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گرچه دربانی میخانه فراوان کردم

 

[dr.known]

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

دانی که چرا راز نهان با تو نگویم
طوطی صفتی تپطاقت اسرار نداری

 

[dr.known]

دارم از لطف ازل جنت فردوس طمع
گرچه دربانی میخانه فراوان کردم

مائیمو نوای بی نوایی
بسم الله اگر حریف مایی

 

[901010]

دانی که چرا راز نهان با تو نگویم
طوطی صفتی تپطاقت اسرار نداری

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[vahid haghverdi]

مائیمو نوای بی نوایی
بسم الله اگر حریف مایی

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

 

[dr.known]

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

دلم گرفته از این روزها دلم تنگ است
میان ماو رسیدن هزار فرسنگ است

 

[901010]

مائیمو نوای بی نوایی
بسم الله اگر حریف مایی

یکی درد و یکی درمان پسندد
یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران
پسندم آنچه را جانان پسندند

 

[901010]

دلم گرفته از این روزها دلم تنگ است
میان ماو رسیدن هزار فرسنگ است

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

 

[dr.known]

تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو
پرده غنچه میدرد خنده دلگشای تو

وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مامده صیدو صیاد رفته باشید

 

[901010]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان ما را بس

ساحل افتاده گفت گرچه بسی زیستم
هیچ نه معلوم شد آه که من کیستم
موج ز خود رفته ای تیز خرامید و گفت
هستم اگر میروم گر نروم نیستم

 

[901010]

وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مامده صیدو صیاد رفته باشید

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

 

[dr.known]

ساحل افتاده گفت گرچه بسی زیستم
هیچ نه معلوم شد آه که من کیستم
موج ز خود رفته ای تیز خرامید و گفت
هستم اگر میروم گر نروم نیستم

ماسیه گلیمان را جز بلا نمی شاید
بر دل بهایی نه هر بلا که بتوانی

 

[vahid haghverdi]

وای بر اسیری کز یاد رفته باشد
در دام مامده صیدو صیاد رفته باشید

دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود

 

[vahid haghverdi]

دانی که چیست دولت دیدار یار دیدن
در کوی او گدایی بر خسروی گزیدن

ناصم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه عاقل هنری بهتر ازین

 

[901010]

ماسیه گلیمان را جز بلا نمی شاید
بر دل بهایی نه هر بلا که بتوانی

یوسف به این رها شدن از چاه دل نبند
این بار میبرند که زندانیت کنند

 

[901010]

ناصم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه عاقل هنری بهتر ازین

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست

 

[901010]

دل گفت فروکش کنم این شهر به بویش
بیچاره ندانست که یارش سفری بود

دوباره پلک دلم میپرد نشانه چیست
شنیده ام که می آید کسی به مهمانی

 

[vahid haghverdi]

نشود فاش کسی آنچه میان من و توست
تا اشارات نظر نامه رسان من و توست

تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

 

[dr.known]

ناصم گفت که جز غم چه هنر دارد عشق
برو ای خواجه عاقل هنری بهتر ازین

ناز پرورده تنعم نبرد راه بدوست
عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد

 

[901010]

ناز پرورده تنعم نبرد راه بدوست
عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد که از تنها بپرهیزد

 

[vahid haghverdi]

دلا خو کن به تنهایی که از تنها بلا خیزد
سعادت آن کسی دارد که از تنها بپرهیزد

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شدم بی سر و سامان که مپرس

 

[901010]

تنها نه ز راز دل من پرده برافتاد
تا بود فلک شیوه او پرده دری بود

دو تنها دو سرگردان دو بی کس
دد و دامت کمین از پیش و از پس

 

[901010]

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس
که چنان زو شدم بی سر و سامان که مپرس

سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد

 

[vahid haghverdi]

سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
وانچه خود داشت ز بیگانه تمنا میکرد

در بحر فتاده ام چو ماهی
تا یار مرا به شست گیرد

 

[901010]

در بحر فتاده ام چو ماهی
تا یار مرا به شست گیرد

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
ز چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

 

[vahid haghverdi]

دوستت دارم و دانم که تویی دشمن جانم
ز چه با دشمن جانم شده ام دوست ندانم

من هماندم که وضو ساختم از چشمه عشق
چـــــار تکبیر زدم یکسره بر هر چه که هست

 

[901010]

من هماندم که وضو ساختم از چشمه عشق
چـــــار تکبیر زدم یکسره بر هر چه که هست

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیم تنان

 

[vahid haghverdi]

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و برخور ز همه سیم تنان

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد
بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد