اینو گفتم که
بستگی به پست انتخاب می تونه متفاوت باشه
نسبت به حساسیت و ... که داره
مثلا هرگز نمیشه به جای ولی فقیه عادل و با تقوا شخص دیگری را گذشت حتی اگر چرچیل مارشال دو گل باشه چون مدام تو چش ملت هست!
اما به عنوان یک مامور جمع آوری زباله اگه یک فرد متخصص رو بگذاریم که از زباله های قابل بازیافت دزدی می کنه و به صورت ازاد می فروشد زیاد مهم نیست مهم تخصص (مثلا سرعت عملش در امر تنظیف) است
دزدی هم کرد بکند تخصص داشته باشد کافیست
آدم ها از روی عادت معمولا کار انجام می دهند! کافیه یه شخص را یه مدت تو دست گرفت و عادتش داد عاداتی که دوست داریم یاد بگیره(البته فاکتور مبشرا و نذیرا وجود داره در تمام مراحل)
یک شخص متخصص نمیشه مگر اینکه زیر دست یک متخصص که همون کافر هست! تعلیم ببینه که ممکنه ....!
ولی یک متخصص رو میشه فرستاد زیر دست یک شخص با خدا تا اونو تعلیم بده
و معمولا صفات استاد در شاگرد تاثیر می گذارد!!!
خب می دونید من حرفم چیه؟!
اینکه
این "بستگی دارد" ها رو اگه بذاریم کنار، بین تخصص و تعهد کدوم مهمتره؟! خودتون رو بذارید جای کسی که میخواد یه نفر رو واسه پست مهمی انتخاب کنه، دوتا گزینه دارید:1- اند تخصص! 2- اند تعهّد! کدومو انتخاب می کنید؟! من گفتم دومی، دلایلم رو هم گفتم. ولی اینکه بعدش باهاش چیکار می کنم رو نگفتم!!
ببینید اگه اولی رو انتخاب کنیم، احتمال اینکه در مدت زمان کوتاهی بتونیم تربیتش کنیم و آدمش کنیم که خوب باش و فلان و... خیلی کمه!! یه جورایی حرکتیست بس احساسی! استارتر گفته این آدم، انسان نیست! چجوری میتونی واسش کلاس انسانیت بذاری؟! خیلی تخیلیه...مثل فیلم فارسی! شمس و مولانا نیستن که!
(اون و استاد اخلاقش!!)
ولی دومی...این آدم نهایتِ مردانگی و تعهده، اسمش روشه... م ت ع ه ت د! قطعاً اگه تخصصش هم نصف اولی باشه و بخوایم بفرستیمش بلاد کفر، اونجا هم انسان متعهدی خواهد ماند! فرض استارتره دیگه. وقتی متعهده یعنی اونور آبها هم متعهده...می آموزه و میاد در خدمت دینش و وطنش!(مثال هم زیاد داریم)
من میگم اینکه بخوایم فرد دومی رو متخصص کنیم هم به صرفه تره، هم ریسکش کمتره...خیالمون راحتتره!!
فکر کنید می خوایم یکی رو در سمت مهمی در سازمان انرژی اتمی استخدام کنیم...واقعاً کدوم؟! این فرد حتماً باید عرق ملی-مذهبی داشته باشه(تعهد) و گرنه کل سازمان به باد فنا میره!