[h=1]تصاویر خونین ترین روز دنیا[/h] «جنایتی که هر ساله در جزیره فارو در دانمارک به مناسبت بلوغ نوجوانان برای ورود به مرحله بزرگسالی قربانیانی جز دلفین های باهوش و زیبای کالدرون ندارد.»
زیست بوم نوشت: بر ما ببخشید اگر با دیدن این عکس ها بوی تند خون توی بینی تان پیچید! کاری نمی شود کرد از شاهکارهای آدمی است، آن هم آدم اروپایی، مو بور، چشم آبی، جهان اولی و فرهیخته! آن هم در کشوری مانند دانمارک که مردمانش در رفاه عمومی و آرامش و آسایش زندگی می کنند. این عکس ها در ایران با عنوان “جنایت هولناک در دانمارک “ منتشر شده است و در توضیح آن آمده است:
«جنایتی که هر ساله در جزیره فارو در دانمارک به مناسبت بلوغ نوجوانان برای ورود به مرحله بزرگسالی قربانیانی جز دلفین های باهوش و زیبای کالدرون ندارد.»
اما اخیراً سایتی به تکذیب ماجرا پرداخته و آن را «شایعه» خوانده و آورده است:
درست است که: مردم جزیره فارو دلفین‌ها را می‌کشند.
اما اینکه این عمل «کشتار» یا «قتل عام» نامیده شود خیلی صحیح نیست؛ چرا که هدف آن تامین غذای ساکنین جزیره است و دقت در همین یک نکته می‌تواند کل مساله را تغییر دهد.
دلفین‌ها به خاطر استفاده از گوشت و روغن‌شان شکار می‌شوند.
صید دلفین و نگهداری گوشت آن برای زمستان از رسوم دیرینه مردم جزایر فارو است که تا امروز نیز ادامه دارد. شکار برای انگیزه‌های تجاری انجام نمی‌شود و گوشت شکار به فروش نمی‌رسد؛ بلکه به طور یکسان بین متقاضیان تقسیم می‌شود و باقیمانده برای افراد سالمند، بیمار و … کنار گذاشته می‌شود. مخالفان این مراسم شکار معتقدند – با فراوان شدن غذاهای جایگزین – نیاز به گوشت دلفین دیگر مانند گذشته وجود ندارد و بنابراین صید نیز باید متوقف شود. (به علاوه اخیرا مسئولان بهداشت فارو دریافته‌اند که گوشت دلفین‌ها آلودگی بالایی به جیوه و سموم دیگر دارد و برای مصرف مناسب نیست)
درباره اینکه حضور جوانان در مراسم معنای خاصی دارد یا خیر، علی‌رغم ادعاهای فراوان شایعه، خبرنگاران قادر به یافتن مطلب مستدلی در این باره نبوده است.
همچنین برخی نسخ شایعه این مراسم را «سالانه» نامیده‌اند که صحیح نیست؛ بلکه هر وقت دلفین‌ها در نزدیکی ساحل رویت شوند مراسم شکار انجام می‌شود، که ممکن است در یک سال ۱۶ بار تکرار شود یا اصلا اتفاق نیفتد.
تلاش می‌شود کشتن هر حیوان سریع و بدون درد باشد.
برخی نسخه‌های شایعه با عباراتی از قبیل «[دلفین‌ها را] زنده زنده سلاخی می کنند»، «زجر خواهد کشید تا … آرام آرام در خون خود از بین بروند» روش شکار را بی‌رحمانه و با مرگ تدریجی نشان می‌دهند. همچنین برخی نسخه‌ها مدعی‌ند «دلفین ها برای بازی و دوستی به نزد انسانها می آیند»؛ در حالیکه دلفین‌ها توسط قایق‌ها به دام افتاده و از پشت به سمت ساحل مخصوص شکار رانده می‌شوند.
در فارو برای ابزار و روش‌های شکار دلفین‌ها قوانین کاملی وجود دارد که روند کار را از تجهیزات مجاز درون قایق‌ها، تا لحظه به دام انداختن و هدایت دلفین‌ها به ساحل و نهایتا تا انتهای شکار در بر می‌گیرد. برای کنترل و نظارت بر اجرای این قوانین، ساحل‌های مجاز برای شکار مشخص شده و نماینده دولت فارو در این سواحل حضور دارد. همچنین تحقیقاتی روی روش‌های مختلف شکار و مدت زمان جان‌کندن هر دلفین در آنها انجام شده است تا کمترین آزار ممکن به حیوان وارد شود.
دلیل این تلاش برای تطهیر جنایتی تا این اندازه آشکار مشخص نیست، حرف های نویسنده و عکس ها نشانگر آن است که ماجرا حقیقت دارد، حتی اعتراف کرده است که این اتفاق ممکن است در یک سال ۱۶ بار تکرار شود، توجیه اینکه کشتن دلفین هایی که حتی نمی توانند فریاد کنند با چاقو و قمه و نیزه به روش قرون وسطایی به سود حیوان است و باعث می شود کمتر رنج بکشد جای شگفتی دارد؟! آیا هیچ روشی برای کمتر رنج کشیدن این حیوان دوست داشتنی و بی آزار وجود ندارد؟ آیا دانمارک قادر نیست غذای مردمان این جزیره را از راه هایی انسانی تری تامین کند؟!
دلفین ها مرغ نیستند و دریا نیز مرغداری نیست که بشود این همه راحت در آن دست به کشتار زد! به چهره ها نگاه کنید، آیا اینها انسان های نسل فیسبوک و موبایل و ماهواره هستند که در خون شنا می کنند؟ حتی از مونیتور نیز می توان بوی مشمئز کننده خون را حس کرد، ایمان داشته باشیم که «وایکینگ» ها هنوز زنده اند، تنها آن کلاهخودهای شاخدار را کنار گذاشته اند!!!
زیست بوم نوشت: بر ما ببخشید اگر با دیدن این عکس ها بوی تند خون توی بینی تان پیچید! کاری نمی شود کرد از شاهکارهای آدمی است، آن هم آدم اروپایی، مو بور، چشم آبی، جهان اولی و فرهیخته! آن هم در کشوری مانند دانمارک که مردمانش در رفاه عمومی و آرامش و آسایش زندگی می کنند. این عکس ها در ایران با عنوان “جنایت هولناک در دانمارک “ منتشر شده است و در توضیح آن آمده است:
«جنایتی که هر ساله در جزیره فارو در دانمارک به مناسبت بلوغ نوجوانان برای ورود به مرحله بزرگسالی قربانیانی جز دلفین های باهوش و زیبای کالدرون ندارد.»
اما اخیراً سایتی به تکذیب ماجرا پرداخته و آن را «شایعه» خوانده و آورده است:
درست است که: مردم جزیره فارو دلفین‌ها را می‌کشند.
اما اینکه این عمل «کشتار» یا «قتل عام» نامیده شود خیلی صحیح نیست؛ چرا که هدف آن تامین غذای ساکنین جزیره است و دقت در همین یک نکته می‌تواند کل مساله را تغییر دهد.
دلفین‌ها به خاطر استفاده از گوشت و روغن‌شان شکار می‌شوند.
صید دلفین و نگهداری گوشت آن برای زمستان از رسوم دیرینه مردم جزایر فارو است که تا امروز نیز ادامه دارد. شکار برای انگیزه‌های تجاری انجام نمی‌شود و گوشت شکار به فروش نمی‌رسد؛ بلکه به طور یکسان بین متقاضیان تقسیم می‌شود و باقیمانده برای افراد سالمند، بیمار و … کنار گذاشته می‌شود. مخالفان این مراسم شکار معتقدند – با فراوان شدن غذاهای جایگزین – نیاز به گوشت دلفین دیگر مانند گذشته وجود ندارد و بنابراین صید نیز باید متوقف شود. (به علاوه اخیرا مسئولان بهداشت فارو دریافته‌اند که گوشت دلفین‌ها آلودگی بالایی به جیوه و سموم دیگر دارد و برای مصرف مناسب نیست)
درباره اینکه حضور جوانان در مراسم معنای خاصی دارد یا خیر، علی‌رغم ادعاهای فراوان شایعه، خبرنگاران قادر به یافتن مطلب مستدلی در این باره نبوده است.
همچنین برخی نسخ شایعه این مراسم را «سالانه» نامیده‌اند که صحیح نیست؛ بلکه هر وقت دلفین‌ها در نزدیکی ساحل رویت شوند مراسم شکار انجام می‌شود، که ممکن است در یک سال ۱۶ بار تکرار شود یا اصلا اتفاق نیفتد.
تلاش می‌شود کشتن هر حیوان سریع و بدون درد باشد.
برخی نسخه‌های شایعه با عباراتی از قبیل «[دلفین‌ها را] زنده زنده سلاخی می کنند»، «زجر خواهد کشید تا … آرام آرام در خون خود از بین بروند» روش شکار را بی‌رحمانه و با مرگ تدریجی نشان می‌دهند. همچنین برخی نسخه‌ها مدعی‌ند «دلفین ها برای بازی و دوستی به نزد انسانها می آیند»؛ در حالیکه دلفین‌ها توسط قایق‌ها به دام افتاده و از پشت به سمت ساحل مخصوص شکار رانده می‌شوند.
در فارو برای ابزار و روش‌های شکار دلفین‌ها قوانین کاملی وجود دارد که روند کار را از تجهیزات مجاز درون قایق‌ها، تا لحظه به دام انداختن و هدایت دلفین‌ها به ساحل و نهایتا تا انتهای شکار در بر می‌گیرد. برای کنترل و نظارت بر اجرای این قوانین، ساحل‌های مجاز برای شکار مشخص شده و نماینده دولت فارو در این سواحل حضور دارد. همچنین تحقیقاتی روی روش‌های مختلف شکار و مدت زمان جان‌کندن هر دلفین در آنها انجام شده است تا کمترین آزار ممکن به حیوان وارد شود.
دلیل این تلاش برای تطهیر جنایتی تا این اندازه آشکار مشخص نیست، حرف های نویسنده و عکس ها نشانگر آن است که ماجرا حقیقت دارد، حتی اعتراف کرده است که این اتفاق ممکن است در یک سال ۱۶ بار تکرار شود، توجیه اینکه کشتن دلفین هایی که حتی نمی توانند فریاد کنند با چاقو و قمه و نیزه به روش قرون وسطایی به سود حیوان است و باعث می شود کمتر رنج بکشد جای شگفتی دارد؟! آیا هیچ روشی برای کمتر رنج کشیدن این حیوان دوست داشتنی و بی آزار وجود ندارد؟ آیا دانمارک قادر نیست غذای مردمان این جزیره را از راه هایی انسانی تری تامین کند؟!
دلفین ها مرغ نیستند و دریا نیز مرغداری نیست که بشود این همه راحت در آن دست به کشتار زد! به چهره ها نگاه کنید، آیا اینها انسان های نسل فیسبوک و موبایل و ماهواره هستند که در خون شنا می کنند؟ حتی از مونیتور نیز می توان بوی مشمئز کننده خون را حس کرد، ایمان داشته باشیم که «وایکینگ» ها هنوز زنده اند، تنها آن کلاهخودهای شاخدار را کنار گذاشته اند!!!
