وقتی میخوای تحقیقتو جلو صد نفر ارائه بدی...

sadansy

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
دوستای گلم سلام
:heart:
این تاپیکو واسه این زدم تا دور هم بشینیم ببینیم چطوری میشه جلوی استرس رو تو اینجور مواقع

گرفت....یا مثلا چه جوری باید جواب خوشمزه های کلاسو (که هی پارازیت میپرونن!)داد!

هر کی تجربه ی خوبی تو این مورد داره برامون بگه.....مرسی:gol::heart:
 

taha894

عضو جدید
کاربر ممتاز
سلام

اولین چیزی که میتونه این طور موقع ها کمک خوبی باشه ، مسلط بودن رو موضوع مورد بحث هست ..
وقتی که مسلط باشی یه قدم بزرگ برداشتی ، چون مسلط نبودن رو قضیه خودش عامل کلی استرس هست .... :)
 

sahara2

کاربر فعال
خوب بايد متني كه آماده كردي رو چند بار دوره كني تا بتوني موقعي كه تحقيق رو ارائه ميدي به خودت مسلط باشي. اينطوري كسي نميتونه ازت اشكالي بگيره يا به قول خودت خوشمزگي كنه.

آروم و خونسرد و قاطع باشي كسي به خودش جرأت انجام همچين عمل زشتي رو نميده عزيزم.
 

sadansy

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
این درست اما وقتی استرس داری هر چی هم بلدی یادت میره...نه؟
سلام

اولین چیزی که میتونه این طور موقع ها کمک خوبی باشه ، مسلط بودن رو موضوع مورد بحث هست ..
وقتی که مسلط باشی یه قدم بزرگ برداشتی ، چون مسلط نبودن رو قضیه خودش عامل کلی استرس هست .... :)
 

sadansy

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
چطوری خونسرد باشم آخه؟راستش ناخودآگاه استرس دارممم:cry:
خوب بايد متني كه آماده كردي رو چند بار دوره كني تا بتوني موقعي كه تحقيق رو ارائه ميدي به خودت مسلط باشي. اينطوري كسي نميتونه ازت اشكالي بگيره يا به قول خودت خوشمزگي كنه.

آروم و خونسرد و قاطع باشي كسي به خودش جرأت انجام همچين عمل زشتي رو نميده عزيزم.
 

magnet

عضو جدید
دانشکده ما استادای گرایش ما ، سمینار رو اجباری کرده بودن ، در حد نمره بالا .
فکر کنم حدود شانزده هفده تا سمینار فقط کارشناسی ارائه دادم !

مهمترین نکته اینه که روی مطلب سوار باشی . اگه نیستی ، خودتو اینجوری نشون بده .
در سمینارهای علمی ، بهترین راه برای اینکه جلوی سوالات کم نیارین ، اینه که توی تمرین ، جلوی هرجمله ای که میگین ، یه " چرا " بزارین و جوابشو پیدا کنین و بگین .
اینجوری سوالاتی که یه عده مریض احوال ! می پرسند که این چرا و اون چرا . . . حل میشه .

هرچی رو بلد نیستین ، حذف کنین . همین ! اگه نمیشه ، بپیچونین !

درمورد پارازیت ها ، بستگی به اخلاقتون داره ، من چون خودم روحیه شوخی دارم ، به شوخی می کشوندم ، ولی زیاد از حد نه .
برعکسش هم هست ، یعنی جدیتی که طرف رو ناک اوت کنه.
ببینین ، مهم اینه که خودتون به خودتون اعتماد داشته باشین ، شعار نمی خوام بدم ، ولی وقتی شما جوری برخورد کنین که نشون بدین مثلاً واردین ، همون حس هم به مخاطب منتقل میشه .
بهترین مثال هم افرادی هستند که قبل از ارائه سمینار به همه میگن آماده نیستم و ... وااای خدا کمکم کنه و ... همین از قبل به همه میرسونه که طرف سوار نیست .

حالا در مورد برخورد مخاطبان ، حواستون باشه که کیا گوش میدن و یا نمیدن . به دردتون میخوره.
مثلاً یکی یه سوالی می پرسه که شما حین ارایه گفتین و توضیح دادین . من معمولاً میگم که مثلاً گفتم و شما حواستون جای دیگه بود و . . . و میگم که بازم تکرار می کنم تا متوجه بشین (یه منتی هم روش بزارین).
اگه کلاس چندان صمیمی ندارین ، اگه کلاس همهمه بشه و حرف بزنن . با حالتی جدی چند لحظه سکوت کنین تا مثلاً آروم شن . می تونید تذکر بدین به بچه ها . ولی پیشنهاد می کنم نه ! چون آقایون سریع تیکه میندازند و ازدستتون درمیره (کاری که خودم همیشه می کردم ! )

درنهایت مهم اینه که جو به نفعتون باشه ، سر سمینار بقیه جوری رفتار نشه که منتظر ارایه شما باشند.

من اینا به ذهنم رسید !
 

alborz_2000

اخراجی موقت
والا تجربه رو داشتم.
خوشمزه ها 2 دسته هستن.
1- اونایی که واقعا خوشمزه هستن
2- اونایی که فکر میکنن خوشمزه هستن
بهتره جلو اولی رو نگیرید، ولی قبلش با طرف هماهنگ کنید که ضایعتن نکنه، کمکتون کنه
دومی رو باید قبلا (خیلی قبل تر از ارایه) حسابی حاشو بگیرید. اگه پسرید، (معمولا این سبک خوشمزه ها هم پسرن)، میتونید 1 اخطار جدی (همراه با الفاظی نسبتا رکیک) و گاهی با کتک مشکل رو حل کنید. من تضمین میکنم اگه درست اینکار رو انجام بدید (یعنی مثل سگ بترسه) مشکلی پیش نمیاد. اما اگه باز هم مشکلی پیش اومد، مجبورید سر کلاس برخورد کنید.
اما اگه دختری و با مورد دوم برخورد کردی، بهتره 1 پسری رو گیر بیاری، که مراحل بالا رو اجام بده، یا راههایی که خودتون بلدید و ما بلد نیستیم
اما در مورد استرس، بهتره جز استاد بقیه رو حیواناتی بدون قوه درک و فهم فرض کنید.
بعضیا سر کلاس هستنف که هی سوال میپرسن، هر چرتی به ذهنشون میرسه میپرسن، قبل از شروع جلسه با این افراد صحبتی دوستانه داشته باشید، 1 برگه سوال بهشون بدید، و ازشون بخواید در وقت مناسب، سوال رو بپرسه، شما با تسلط کامل، سوالشو جواب میدید (تاثیر مثبت رو استاد). هرگز این افراد رو مجبور به سکوت نکنید، چون استاد سریعا به نقشه قبلی شما پی میبره، بیچارتون میکنه.
در مورد اینکه چجوری هم ارایه بدید که استاد نفهمه چیزی حالیتون نیست، بعدا نکاتی رو ذکر میکنم
 

javan_52

عضو جدید
سلام

اولین چیزی که میتونه این طور موقع ها کمک خوبی باشه ، مسلط بودن رو موضوع مورد بحث هست ..
وقتی که مسلط باشی یه قدم بزرگ برداشتی ، چون مسلط نبودن رو قضیه خودش عامل کلی استرس هست .... :)

سلام
من با چندين سال سابقه ارايه مقاله و presentation اين مورد رو تائيد ميكنم.
به اضافه اينكه هميشه يادتون باشه هيچكي بيشتر از شما روي اون موضوعي كه ميخواي ارايه بدي تسلط نداره. اگه كسي بيشتر از شما تسلط داره پس حق نداري بري حرف بزني ...
 

alborz_2000

اخراجی موقت
سلام
من با چندين سال سابقه ارايه مقاله و presentation اين مورد رو تائيد ميكنم.
به اضافه اينكه هميشه يادتون باشه هيچكي بيشتر از شما روي اون موضوعي كه ميخواي ارايه بدي تسلط نداره. اگه كسي بيشتر از شما تسلط داره پس حق نداري بري حرف بزني ...
نه دیگه، اگه تسلط داشته باشی، که کار سختی نیست
مورد ما اینه که وقتی نمیدونی موضوع چیه بتونی ارایه بدی
 

sadansy

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
دانشکده ما استادای گرایش ما ، سمینار رو اجباری کرده بودن ، در حد نمره بالا .
فکر کنم حدود شانزده هفده تا سمینار فقط کارشناسی ارائه دادم !

مهمترین نکته اینه که روی مطلب سوار باشی . اگه نیستی ، خودتو اینجوری نشون بده .
در سمینارهای علمی ، بهترین راه برای اینکه جلوی سوالات کم نیارین ، اینه که توی تمرین ، جلوی هرجمله ای که میگین ، یه " چرا " بزارین و جوابشو پیدا کنین و بگین .
اینجوری سوالاتی که یه عده مریض احوال ! می پرسند که این چرا و اون چرا . . . حل میشه .

هرچی رو بلد نیستین ، حذف کنین . همین ! اگه نمیشه ، بپیچونین !

درمورد پارازیت ها ، بستگی به اخلاقتون داره ، من چون خودم روحیه شوخی دارم ، به شوخی می کشوندم ، ولی زیاد از حد نه .
برعکسش هم هست ، یعنی جدیتی که طرف رو ناک اوت کنه.
ببینین ، مهم اینه که خودتون به خودتون اعتماد داشته باشین ، شعار نمی خوام بدم ، ولی وقتی شما جوری برخورد کنین که نشون بدین مثلاً واردین ، همون حس هم به مخاطب منتقل میشه .
بهترین مثال هم افرادی هستند که قبل از ارائه سمینار به همه میگن آماده نیستم و ... وااای خدا کمکم کنه و ... همین از قبل به همه میرسونه که طرف سوار نیست .

حالا در مورد برخورد مخاطبان ، حواستون باشه که کیا گوش میدن و یا نمیدن . به دردتون میخوره.
مثلاً یکی یه سوالی می پرسه که شما حین ارایه گفتین و توضیح دادین . من معمولاً میگم که مثلاً گفتم و شما حواستون جای دیگه بود و . . . و میگم که بازم تکرار می کنم تا متوجه بشین (یه منتی هم روش بزارین).
اگه کلاس چندان صمیمی ندارین ، اگه کلاس همهمه بشه و حرف بزنن . با حالتی جدی چند لحظه سکوت کنین تا مثلاً آروم شن . می تونید تذکر بدین به بچه ها . ولی پیشنهاد می کنم نه ! چون آقایون سریع تیکه میندازند و ازدستتون درمیره (کاری که خودم همیشه می کردم ! )

درنهایت مهم اینه که جو به نفعتون باشه ، سر سمینار بقیه جوری رفتار نشه که منتظر ارایه شما باشند.

من اینا به ذهنم رسید !
صحبتهاتون خیلیییییییییییییی خوب و بجا بود....صمیمانه تشکر میکنم:gol::heart:
 

sadansy

کاربر بیش فعال
کاربر ممتاز
مرسییییییی:)
والا تجربه رو داشتم.
خوشمزه ها 2 دسته هستن.
1- اونایی که واقعا خوشمزه هستن
2- اونایی که فکر میکنن خوشمزه هستن
بهتره جلو اولی رو نگیرید، ولی قبلش با طرف هماهنگ کنید که ضایعتن نکنه، کمکتون کنه
دومی رو باید قبلا (خیلی قبل تر از ارایه) حسابی حاشو بگیرید. اگه پسرید، (معمولا این سبک خوشمزه ها هم پسرن)، میتونید 1 اخطار جدی (همراه با الفاظی نسبتا رکیک) و گاهی با کتک مشکل رو حل کنید. من تضمین میکنم اگه درست اینکار رو انجام بدید (یعنی مثل سگ بترسه) مشکلی پیش نمیاد. اما اگه باز هم مشکلی پیش اومد، مجبورید سر کلاس برخورد کنید.
اما اگه دختری و با مورد دوم برخورد کردی، بهتره 1 پسری رو گیر بیاری، که مراحل بالا رو اجام بده، یا راههایی که خودتون بلدید و ما بلد نیستیم
اما در مورد استرس، بهتره جز استاد بقیه رو حیواناتی بدون قوه درک و فهم فرض کنید.
بعضیا سر کلاس هستنف که هی سوال میپرسن، هر چرتی به ذهنشون میرسه میپرسن، قبل از شروع جلسه با این افراد صحبتی دوستانه داشته باشید، 1 برگه سوال بهشون بدید، و ازشون بخواید در وقت مناسب، سوال رو بپرسه، شما با تسلط کامل، سوالشو جواب میدید (تاثیر مثبت رو استاد). هرگز این افراد رو مجبور به سکوت نکنید، چون استاد سریعا به نقشه قبلی شما پی میبره، بیچارتون میکنه.
در مورد اینکه چجوری هم ارایه بدید که استاد نفهمه چیزی حالیتون نیست، بعدا نکاتی رو ذکر میکنم
 

artinbala999

عضو جدید
راستش من تو این چند سال خیلی کم ارائه یا کنفرانس داشتم و کلا اهلش نیستم
البته از این لحاظ که من یا در مورد موضوع نظر نمیدم یا اگه قرار باشه نظر بدم باید خیلی روی موضوع کار کنم تا جای اشکال و بحث خیلی کم باشه به خاطر همین مگر خیلی محدود این کار رو نمیکنم یه جورایی عطایش را به لقایش می بخشم.....
اما در مورد شیرین کاری بعضیا باید بگم بستگی داره آقا باشی یا خانوم در کل به نظرم باید همیشه تو برخورد با دوستات میانه رو باشی تا زیاد کار به تیکه پروندن نرسه ولی اگر مثله من زیاد اهل شوخی باشی و خودت تیکه بپرونی نباید انتظاری جز تیکه پروندن دیگران برای خودت داشته باشی....
در مورد استرس هم یه راهکار خوب دارم که یکی از اساتیدم یه بار بهم گفت که محاله کسی استرس نداشته باشه و این ترس هم فقط چند دقیقه اول هس پس شما میتونی یه کم مقدمه چینی یا حاشیه روی کنی تا وقتی که احساس کنی وقتشه که شروع کنی در ضمن همیشه شروع کاریه شعری یا جمله ای چیزی بزار که بیننده رو راغب به موضوع کنی....
حالا نمیدونم به کارت اومد این چیزا یا نه؟
 

taha894

عضو جدید
کاربر ممتاز
این درست اما وقتی استرس داری هر چی هم بلدی یادت میره...نه؟

من زیاد واسم پیش اومده این موضوع ... اما همیشه مسلط بودن باعث شده تا درصد زیادی از استرسم کم بشه .
بعد از اون ، استرس واسه یکی دو دقیقه اوله بعد که جو کلاس و شرایط بیاد دستت دیگه کاملا مسلط و بدون استرس مطلب رو بیان می کنی ....
 

V A H ! D

کاربر فعال تالار مهندسی صنایع ,
کاربر ممتاز
سلام ...

ممنون که خبرم کردید ...

راستش خیلی موضوع جالب و خوب و کاربردی رو انتخاب کردید ...

.
.
.

کنفرانس دادن یا مقاله و موضوعی را ارائه دادن جدا از اینکه باعث کمک 2 تا 4 نمره ای میشه ، باعث اجتماعی شدنمون میشه ...

این خیلی خوبه که جلوی کلی از دانشجویان ( دختر - پسر ) بتونیم حرف بزنیم و دلیل برای اثبات حرف هامون بیاریم ...

و خیلی چیز های خوبه دیگه ...

و بالاخره باید قبول کرد که کاره سختیه و مخصوصا اینکه استاد هم یکم گیــــــــر باشه ...

خیلی وقتا یادمه دومین جلسه هر واحدی که میگرفتیم ، استاد میگفت باید کنفرانس بدید و فلان نمره رو داره و اگر این کار رو نکنید از حالا فلان نمره رو ندارید ... !!!!

- یه موضوعی که هست اینه که شما اولین نفری باشد که خودتون رو معرفی میکنید برای کنفرانس ...
خب این خیلی خوبه و البته بدی هم داره ...
خوبیش اینکه بعنوان نفر اول پیشه استاد یه وجه ای پیدا میکنید و باعث میشه موضوع نسبتا آسان تری بهتون بدن ...
بدیش هم اینکه چون نفر اول هستید خیلی با نظرات استاد و موارد دلخواهش آشنا نیستید و این باعث میشه نتونید زیاد نظره استاد گرامی رو جلب کنید و اینکه وقتی شما ارائه تون رو میدید نفره بدی که ارئه میده تازه میفهمید کجا چه خبره ... !!!!

.
.
.

حالا جدا باید دید نظر دوستان چیه که از اولین نفراتی باشیم که اعلام آمادگی میکنه یا نه ، بزاریم چندتائی از بچه ها ارئه بدن بعدش ما ... ؟!!!!

به نظر خودم نفر اولی باشی بهتره ...
در ضمن این نفر اول بودن باعث میشه شما همون هفته های اول ترم رو کنفرانس کار کنی و ارئه بدی و دیگه تا آخر ترم راحتی و دیگه دل مشغولی برای کنفرانس نداری ...

.
.
.

بازم میام ...

حق نگهدارتون ...
 

marde javan

عضو جدید
با سلام دوستان........ موضوع مهم و جالبی است! من چند مورد پیش اومده که کنفرانس ارائه بدم! اما کسانی که بودند فقط پسر بودند و زیاد هم نبودند! شاید 25 نفر! منم استرس داشتم! اما تنها راه غلبه بر این استرس اینه که از نظر روانشناسی ریشه یابی کنیم! مثلا کسانی که خودشون مسخره کرده اند یا مسخره میکنند مطمئن باشید که خودشم فکر میکند که دیگران هم چنین نظری دارند.....پس اول دید ما نسبت به کسی که کنفرانس میده و بهش گوش میدیم عوض کنیم!
مورد بعدی خودکم بینی هستش............یعنی تحمل حرف ها و خنده های دیگران رو ممکنه نداشته باشیم! باید اول دید چرا استرس داریم؟ آیا انهایی که نشستند من را مسخره میکنند؟ آیا ممکنه حرفی بزنه که جلو همه ضایع شیم؟ اینها سوالاتی هستند که چون ذهن نمیتونه پاسخ درستی بهش بده.....در نتیجه مارا دچار استرس میکنه! برای دریافت پاسخ دوستان آیا بهتر نیست خودمان را رها کنیم؟ اکثر اوقات فکر کردن به حادثه بیشتر از حادثه مارا میترساند! بزار مسخره کنند! بزار بخندند! شما فقط موضوع را ادامه بدهید! اگر زیاده روی شد, مطمئن باش یا دیگران بهش تذکر میدهند یا خودتان با چهره عادی ( بدون عصبانیت و خنده) میتونید ازش سوال کنید و بگید که آیا چه اندازه درباره این موضوع میداند! اگر ندانست اونه که ضایع میشه و اگر دانست.... بهش میگید که لطف کنه که بیاد و توضیح بده! اگر نیامد پس بازهم ضایع میشه!
مهمترین چیز اینه که شما بالای سکوه هستید و دیگران به شما گوش میدهند پس تجسم کنید که اینها طرفداران شما هستند که مشتاق دیدار با شما را داشته اند! اگر احساس کنی که با ارزشی....پس با ارزشی! آنها را مثل برادران و خواهران خودتان بدانید و احساس دوستی کنید! اصلا تجسم نکن که دو جبهه مخالف هستید....چون همین باعث تضاد میشه! اما حالت اول که گفتم باعث دوستی میشه!
نمیدونم تا چه اندازه این مطلبی که گفتم بدرد شما بخوره! امیدوارم موفق باشید!
 

saijoon

عضو جدید
مرسی دوست خوبم از این سوال خوبی که کردی چون من هم تو این مورد مشکل داشتم.اما باید در جواب alborzبگم که خودشم میدونه خیلی از به اصطلاح بامزه های کلاس بسرن اما اگه نتونی از کسی بخوای که به اونا حالی کنه که مزه نندازن باید چیکار کنی دوست من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
 

saijoon

عضو جدید
با سلام دوستان........ موضوع مهم و جالبی است! من چند مورد پیش اومده که کنفرانس ارائه بدم! اما کسانی که بودند فقط پسر بودند و زیاد هم نبودند! شاید 25 نفر! منم استرس داشتم! اما تنها راه غلبه بر این استرس اینه که از نظر روانشناسی ریشه یابی کنیم! مثلا کسانی که خودشون مسخره کرده اند یا مسخره میکنند مطمئن باشید که خودشم فکر میکند که دیگران هم چنین نظری دارند.....پس اول دید ما نسبت به کسی که کنفرانس میده و بهش گوش میدیم عوض کنیم!
مورد بعدی خودکم بینی هستش............یعنی تحمل حرف ها و خنده های دیگران رو ممکنه نداشته باشیم! باید اول دید چرا استرس داریم؟ آیا انهایی که نشستند من را مسخره میکنند؟ آیا ممکنه حرفی بزنه که جلو همه ضایع شیم؟ اینها سوالاتی هستند که چون ذهن نمیتونه پاسخ درستی بهش بده.....در نتیجه مارا دچار استرس میکنه! برای دریافت پاسخ دوستان آیا بهتر نیست خودمان را رها کنیم؟ اکثر اوقات فکر کردن به حادثه بیشتر از حادثه مارا میترساند! بزار مسخره کنند! بزار بخندند! شما فقط موضوع را ادامه بدهید! اگر زیاده روی شد, مطمئن باش یا دیگران بهش تذکر میدهند یا خودتان با چهره عادی ( بدون عصبانیت و خنده) میتونید ازش سوال کنید و بگید که آیا چه اندازه درباره این موضوع میداند! اگر ندانست اونه که ضایع میشه و اگر دانست.... بهش میگید که لطف کنه که بیاد و توضیح بده! اگر نیامد پس بازهم ضایع میشه!
مهمترین چیز اینه که شما بالای سکوه هستید و دیگران به شما گوش میدهند پس تجسم کنید که اینها طرفداران شما هستند که مشتاق دیدار با شما را داشته اند! اگر احساس کنی که با ارزشی....پس با ارزشی! آنها را مثل برادران و خواهران خودتان بدانید و احساس دوستی کنید! اصلا تجسم نکن که دو جبهه مخالف هستید....چون همین باعث تضاد میشه! اما حالت اول که گفتم باعث دوستی میشه!
نمیدونم تا چه اندازه این مطلبی که گفتم بدرد شما بخوره! امیدوارم موفق باشید!



مرسی دوست خوبم از این سوال خوبی که کردی چون من هم تو این مورد مشکل داشتم.اما باید در جواب alborzبگم که خودشم میدونه خیلی از به اصطلاح بامزه های کلاس بسرن اما اگه نتونی از کسی بخوای که به اونا حالی کنه که مزه نندازن باید چیکار کنی دوست من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
 

alborz_2000

اخراجی موقت
مرسی دوست خوبم از این سوال خوبی که کردی چون من هم تو این مورد مشکل داشتم.اما باید در جواب alborzبگم که خودشم میدونه خیلی از به اصطلاح بامزه های کلاس بسرن اما اگه نتونی از کسی بخوای که به اونا حالی کنه که مزه نندازن باید چیکار کنی دوست من؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟/
بله، من هم قبول دارم بیشتر (حتی میشه گفت همه) با مزه ها پسرن.
اگه کسی نیست که ازش بخواید خفشون کنه، تنها راهی که به ذهن من میرسه، اتحاد خانوماست، که نیاز به حداقل 40% دختر سر کلاس، و همراهی برخی پسرا داره
به این صورت که یا شما طرف مسخره کنید (من اینون به چشم خودم دیدم، چه قدر جواب میده، مجری طرح هم خودم بودم)
یا اینکه تا شروع به مسخره بازی کرد، همه با هم قاطی نید (یکم روش پاستوریزه ایه، امتحان نشده)
ولی اگه تعداد خانوما سر کلاس کمه، مشکل دارید، نیاز به کمک امثال من دارید که کلا آبشون با سایر پسرا تو 1 جوب نمیره، که اونم با کیفیتش (مثل خودم!!!) کم پیدا میشه
 

alborz_2000

اخراجی موقت
اگر هیچ راهی نداشتید، 1راه میمونه،
اونم اول گفتم، همه حضار رو، با عرض معذرت گوسفند فرض کنید، هر صدایی رو بع بع در نظر بگیرید، و استرس، ناراحتی، عدم تسلط و ... رو پشت لبخندتون پنهان کنید.
برای مثال میتونید زل بزنید به خودکاری که دستتوتنه، برای چند ثانیه، باعث میشه تمرکز از دست رفته برگرده
یا به کسی که داره توجه میکنه به موضوع، نگاه کنید، اونو مخاطب قرار بدید
 

amadhe.1363

عضو
اگه خواستي كنفرانس خوبي ارئه بدي اول به مطالبي كه مي خواي كاملا مسلط باش و اطلاعاتتون رو بيشتر از مطالبي كه مي خواي ارائه بدي بلد باش هر موقع يكي پروئي كرد و خواست رشته كلام از دستتون در بياره ديگه نمي تونه جون شما به موضوع و نوشته هاتون كاملا مسلطين در ضمن به اونها هم هيچ توجهي نكن و نگار نه انتگار و بگو بعد از تمام شدن كنفرانس جوابتون رو مي دم
خودم بارها كنفرانس دادم و ديگه كسي هاضر نيست موقع كنفرانس از من سئوال بكنه چون بحث اون رو به هوا و فضا و فلسفه و .... مي كشونم و كل كلاس هم تا پايان وقت مال خودم حتي استادا هم اينطورين فقط نقطه شروع كار يادت نره
 

* ziba *

عضو جدید
کاربر ممتاز
من اولین بار که تحقیقمو ارائه دادم فقط از استاد خجالت می کشیدم که جاش وایسادم و واسه همین صدام می لرزید :redface:

سعی می کردم بچه ها رو اصلا داخل آدم به حساب نیارم که بخوام از ایراداشون بترسم :biggrin:

البته خوب این مال دفعه اول بود

دفعات بعد خود به خود اعتماد به نفست می ره بالا ;)

خصوصا اگر خودتو جای استاد بزاری و به این فکر کنی که اونا این موضوع رو بلد نیستن و تو به عنوان یک استاد می خوای این مطالب رو

بهشون بفهمونی نباید اجازه بدی اونا تو رو دست کم بگیرن باید جدی باشی وقتی خودت بپذیری استادی ، به اونا هم القا میشه و جرأت

نمک ریختن پیدا نمیکنن اون وقت میبینی که سؤالا کاملا واقعی میشه و شما هم به عنوان آموزگاری مهربان و دلسوز سعی میکنی به

بهترین نحو ، موضوع رو براشون روشن کنی وقتی با افراد خوش نمک مواجه میشی مثل یه استاد باشون رفتار کن و دلخور نشو !

خیلی خونسرد ، ببه سبک خودشون ضایعشون کن و غیر مستقیم اعلام کن که سؤالشون احمقانه بود !

من با این روش صحبت می کنم و خدا رو شکر تا حالا که پیروز میدون بودم :)
 

هايده

عضو جدید
من تازه وارد جمتون شدم تروخدا به دادم برسيد مطلب راجه به gprsمي خوام
 

هايده

عضو جدید
من تازه وارد جمتون شدم تروخدا به دادم برسيد مطلب راجه به gprsمي خوام
 

mg13579

عضو جدید
عزیزم بهترین کار اینه که اصلا به خوشمزه های کلاس که خودمون میدونیم کیان توجه نکی و اعتماد به نفستو ببر رو 100000000000 و بدونی که بهترین کارا واسه دختراس


مخصوصا خودت. چون پسر جماعت سلیقه نداره.:D(به دل نگیرین شوخی بود)


و در اخر حتی اگه از کارت بدی گفتن تو باز بدون ماله تو بهتر با من باش

کتک و فحششم من میخورم:D;)
 

Similar threads

بالا