ای چراغ هر بهانه از تو روشن از تو روشن ای که حرفای قشتنگت منو آشتی داده بامن
منو گنجشگای خونه دیدنت عادتمونه
به هوای دین تو پر میگیزیم از تو لونه
باز میایم که مثل هر روز برامون دونه بپاشی
منو گنجشگا میمیریم
تو اگه خونه نباشی...
همیشه اسم تو بوده اول و آخر حرفام
بس که اسم تورو خوندم بوی تو داره نفسهام
عطر حرفای قشنگت عطر یک صحرا شقایق
تو همون شرمی که از اون سرخ گونه های عاشق
شعر من رنگ چشاته رنگ پاک بی ریایی
بهترین رنگی که دیدم رنگ زرد کهربایی
منو گنجشگای خونه دیدنت عادتمونه
به هوای دین تو پر میگیزیم از تو لونه