مشاعرۀ سنّتی

[shoonisht]

در دو چشمش گناه می خندید
بر رخش نور ماه می خندید

در گذرگاه آن لبان خموش
شعله ای بی پناه می خندید​

 

[ناآشنا]

در سكوت سردت،
يخ زده گام نفسهاي من بي حاصل

 

[shoonisht]

لیک من با خشم می گویم :
باز هم رویا !
آنهم اینسان تیره و درهم
باید از داروی تلخ خواب
عاقبت بر زخم بیداری نهم مرحم
می فشارم پلک های خسته را بر هم​

 

[ناآشنا]

منم که ديده به ديدار دوست کردم باز
چه شکر گويمت اي کارساز بنده نواز

 

[shoonisht]

زجمع آشنایان می گریزم
به کنجی می خزم آرام و خاموش

نگاهم غوطه ور در تیرگی ها
به بیمار دل خود می دهم گوش​

 

[ناآشنا]

شنيده‌ام سخني خوش که پير کنعان گفت
فراق يار نه آن مي‌کند که بتوان گفت

 

[shoonisht]

تو در چشم من همچو موجی
خروشنده و سرکش و ناشکیبا

که هر لحظه ات می کشاند به سوئی
نسیم هزار آرزوی فریبا​

 

[mina.polymer.88]

تو در چشم من همچو موجی
خروشنده و سرکش و ناشکیبا

که هر لحظه ات می کشاند به سوئی
نسیم هزار آرزوی فریبا​

ای که از کوچه ی معشوقه ی ما می گذری
باخبر باش که سر می شکند دیوارش

 

[ناآشنا]

شکفته شد گل حمرا و گشت بلبل مست
صلاي سرخوشي اي صوفيان باده پرست

 

[shoonisht]

تو می خواهی بگوئی دیر جوشی
به من هم هیزم تر می فروشی .............. ؟؟؟
​

ایرج میرزا​

 

[*نيروانا*]

تا آمدي ، آتشفشاني سالها خاموش

بغضش شكست و بعد شد طغياني از آتش

 

[*نيروانا*]

تو می خواهی بگوئی دیر جوشی
به من هم هیزم تر می فروشی .............. ؟؟؟
​

ایرج میرزا​

يکي نبود و يکي بود و او نبود ... و من

هنوز در تب يک نقطه از لبت بي تاب

 

[Ghazal_joon]

بده ساقی می باقی که در جنت نخواهی یافت

کنار آب رکن آباد و گلگشت مصلا را

 

[venous_20]

[h=2][/h]

اي كه گويي مرو اندر پي خوبان زمانه
ما كجاييم درين بحر تفكر تو كجا
​

 

[shoonisht]

از تو می پرسم :
تیرگی ، درد است یا شادی ؟
جسم ، زندان است یا صحرای آزادی ؟

 

[mina.polymer.88]

از تو می پرسم :
تیرگی ،درد است یا شادی ؟
جسم ، زندان است یا صحرای آزادی ؟

یاران چه غریبانه رفتند از این خانه
هم سوخته شمع ما هم سوخته پروانه

 

[t.askari]

هر که عاشق شد منت از یار می باید کشید

بهر یک گل منت از خار می باید کشید

 

[Ghazal_joon]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

 

[بارانی]

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

اين چه عشق است كه در دل دارم

من از اين عشق چه حاصل دارم
مي گريزي زمن و در طلبت
باز هم كوشش باطل دارم

 

[shoonisht]

کجا

کجا

می روم ... اما نمی پرسم ز خویش
ره کجا ... ؟ منزل کجا ... ؟ مقصود چیست ؟

بوسه می بخشم ولی خود غافلم
کاین دل دیوانه را معبود کیست​

 

[*نيروانا*]

می روم ... اما نمی پرسم ز خویش
ره کجا ... ؟ منزل کجا ... ؟ مقصود چیست ؟

بوسه می بخشم ولی خود غافلم
کاین دل دیوانه را معبود کیست​

تو تنها نمی مانی ای مانده بی من
تو را می سپارم به دل های خسته


تو را می سپارم به مینای مهتاب
تو را می سپارم به دامان دریا
اگر شب نشینم، اگر شب شکسته
تو را می سپارم به رویای فردا


به شب می سپارم تو را تا نسوزد
به دل می سپارم تو را تا نمیرد
اگر چشمه واژه از غم نخشکد
اگر روزگار این صدا را نگیرد


خداحافظ ای برگ و بار دل من
خداحافظ ای سایه سار همیشه
اگر سبز رفتی اگر زرد ماندم
خداحافظ ای نو بهار همیشه

 

[shoonisht]

هوس در دیدگانش شعله افروخت
شراب سرخ در پیمانه رقصید

تن من در میان بستر نرم
بروی سینه اش مستانه لرزید​

 

[nasim_shsh]

دیگر به سنگ هم اعتمادی نیست ​ که تنها سرِ ما را شکست​ و برای از مابهتران نازبالش گشت نمی دانم یا ما نفرین شده ایم، یا آنان نظرکرده یا شاید پول دل سنگ را هم آب کرده ​

 

[shoonisht]

همچو طفلی پشیمان دویدم
تا که در پایش افتم به خواری

تا بگویم که دیوانه بودم
می توانی به من رحمت آری ؟​

 

[nasim_shsh]

یارب اندر کنف سایه آن سرو بلند .... گر من سوخته یک دم بنشینم چه شود
آخر ای خاتم جمشید همایون آثار ... گر فتد عکس تو بر نقش نگینم چه شود

 

[shoonisht]

دختران بر می کشند از پشت روزنها
گونه هاشان آتشین از شرم این دیدار
سینه ها لرزان و پر غوغا
در طپش از شوق یک پندار

"شاید او خواهان من باشد"​

 

[nasim_shsh]

دریاب که از روح جدا خواهی رفت
در پرده اسرار فنا خواهی رفت
می نوش ندانی از کجا آمده ای
خوش باش ندانی به کجا خواهی رفت...

 

[Ghazal_joon]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

 

[*نيروانا*]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست

دل سودازده از غصه دو نیم افتادست

تو چنین خانه‌کن و دلشکن ای باد خزان

گر خود انصاف کنی مستحق نفرینی

 

[Ghazal_joon]

یک قصه بیش نیست غم عشق وین عجب

کز هر زبان که می​شنوم نامکرر است