مشاعرۀ سنّتی

[mahz]

در وصل هم ز شوق تو ای گل در آتشم

عاشق نمیشوی که بدانی چه میکشم
شهریار

ما ازموده ایم در این شهر بخت خویش
باید برون کشید از این ورطه رخت خویش

 

[art-s]

شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار/ مهربانی کی سر آمد شهریاران را چه شد؟؟؟

 

[As7az]

به هرسویی صدایی بی صدایی است
دل درد آشنـای مــن هـوایــــی است
​

​

دریـــن ویــــرانه رستـای نــگاهـــم
جهانـــی را هــوای کـدخدایــی است
​

​

 

[Mahdy.T]

تا چند اسیر رنگ و بو خواهی شد
چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد
گر چشمه زمزمی و گر آب حیات
آخر به دل خاک فرو خواهی شد

 

[elnaz66]

دروغست " آشنایی روشنایی " هان باور مکن

سیه شد روزگارم تا نگاه آشنا دیدم

کلیم

 

[Mahdy.T]

من اگر دست زنانم نه من از دست زنانم
نه از اینم نه از آنم من از آن شهر کلانم

مولوی

 

[elnaz66]

من اگر دل به تو دادم تو ز من دل بردی

گر گناه است محبت تو گنهکارتری

عماد خراسانی

 

[دختر شرقی]

یک لحظه گذشت :
برگی از درخت خاکستری پنجره ام فرو افتاد ،
دستی سایه اش را از روی وجودم برچید
و لنگری در مرداب ساعت یخ بست
و هنوز من چشمانم را نگشوده بودم
که در خوابی دگر لغزیدم


سهراب

 

[m@hn@z]

می رسد روزی که شرط عاشقی دلدادگی ست
آن زمان،هر دل فقط یکبار عاشق می شود

 

[عطار]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی

خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

 

[minoo-lovely]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی

خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

یار اگر رفت و حق صحبت دیرین نشناخت
حاش لله که من روم من ز پی یار دگر...

 

[دختر شرقی]

رود، تابان بود و او موج صدا:
خيره شد چشمان ما در رود وهم
پرده روشن بود، او تاريك خواند:
طرح ها در دست دارد دود وهم​

سهراب

 

[elnaz66]

من وصل یارم آرزو ، او را به سوی غیر رو

نه من گنه دارم نه او ، کار دل است این کار ها

آذر بیگدلی

 

[ni_rosa_ce]

من وصل یارم آرزو ، او را به سوی غیر رو

نه من گنه دارم نه او ، کار دل است این کار ها

آذر بیگدلی

آنکه دائم هوس سوختن ما میکرد

کاش می آمد و از دور تماشا میکرد

. . .

 

[عطار]

آنکه دائم هوس سوختن ما میکرد

کاش می آمد و از دور تماشا میکرد

. . .

دارم میبینم تو بسوز


دینار و زر چه باشد، انبار جان بیاور

جان ده، درم رها کن گر عاشق جوادی

 

[mahz]

دارم میبینم تو بسوز


دینار و زر چه باشد، انبار جان بیاور

جان ده، درم رها کن گر عاشق جوادی

جواتی دریاب

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست

 

[elnaz66]

تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو

تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

رهی معیری

 

[Mahdy.T]

ماییم و می و مطرب و این کنج خراب
جان و دل و جام و جامه پر درد شراب
فارغ ز امید رحمت و بیم عذاب
آزاد ز خاک و باد و از آتش و آب

خیام

 

[نارون آبي]

به قبرستان گذر کردم کم و بیش
بدیدم قبر دولت مرد و درویش
نه درویش بی کفن در خاک رفته
نه دولت مرد برده یک کفن بیش​

 

[Mahdy.T]

شاید که دگر نعرهٔ مستانه برآریم
کز جام می عشق تو مستیم دگربار

 

[taraneh_de]

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند

بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت

 

[mahz]

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند

بنگر که تا چه حد است مقام آدمیت

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد ماند
بنده من شو بر خور ز همه سیم تنان

 

[taraneh_de]

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد ماند
بنده من شو بر خور ز همه سیم تنان

نه معلم بود نه دانشمند

چهارپایی بر او کتابی چند

آن تهی مغز را چه علم و خبر

که بر او هیزم است یا دفتر

 

[elnaz66]

رخت بر بست ز دل شادی و هنگام وداع

با غمت گفت که یا جای تو یا جای منست

فرخی یزدی

 

[kachal63]

تا بر دلت از ناله غباری ننشیند
از بیم تو در سینه نهفتیم نفس را

 

[mahz]

تا بر دلت از ناله غباری ننشیند
از بیم تو در سینه نهفتیم نفس را

انکس که اوفتاد خدایش گرفت دست
گو بر تو باد تا غم افتادگان خوری

 

[elnaz66]

یا رب این شهر چه شهریست که صد یوسف دل

به کلافی بفروشیم و خریداری نیست

همای شیرازی

 

[kachal63]

تماشا دارد ای مه با تو سیر گلستان کردن
که از شرم رخت هر گل به چندین رنگ خواهد شد

 

[mahz]

تماشا دارد ای مه با تو سیر گلستان کردن
که از شرم رخت هر گل به چندین رنگ خواهد شد​

دوش در خیل غلامان درش میرفتم
گفت عاشق بیچارهتو باری چه کسی

 

[Mahdy.T]

دوش در خیل غلامان درش میرفتم
گفت عاشق بیچارهتو باری چه کسی

یاری اندر کس نمی‌بینیم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد