مشاعرۀ سنّتی

[propioneer]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

در این سرای بی کسی کسی به در نمی زند / به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند

 

[Ekram]

در کنج دلم عشق کسی خانه ندارد
کس جای در این کلبه ی ویرانه ندارد

 

[Mahdy.T]

در این درگه که گه گه کَه کُه کُه کَه شود ناگه
مشو غره به امروزت که فردایت شود ناگه

 

[Ekram]

هزار جهد بکردم که یار من باشی
قرار بخش دل بی قرار من باشی

 

[t.askari]

یک نفرآمدقــرارم راگرفت
بادبرگ وشاخسـارم راگرفت
چهارفصل من بهاران بودحیف
بادپاییزی بهــارم راگرفت
اعتباری داشتم درپیش عشق
بانگاهـی اعتبارم راگرفت
عشق یاچیزی شبیه عشق بود
آمــدودارونـدار م راگرفت

 

[t.askari]

تو را ميخواهم و دانم كه هرگز مرا ياراي رفتن زين قفس نيست

اگر هم مرد زندانبان بخواهد دگر از بهر پروازم نفس نيست .

 

[Mahdy.T]

تا مگر هم چو صبا باز به کوی تو رسم
حاصلم دوش بجز ناله شبگیر نبود

 

[nazaninfatemeh]

gharibe

gharibe

sallam
man inja gharibam

salam azizam manam mese khodet inja gharibam age doost dashti khoshhal misham doostam beshi
baham doost mishi?

 

[nazaninfatemeh]

د
دویدیم و دویدیم فایده نداشت دویدن
به همه چی رسیدیم به جز خود رسیدن
دویدیم و دویدیم رفتیم تو خط عادت
کم کم به هم میکردن دونده ها حسادت
دویدیم و دویدیم راها خاکستری شد
حرفای عاشقونه کم رنگ و سرسری شد
دویدیم و دویدیم قصه زندگی بود
که واسه اون دویدن فقط دیوونگی بود

 

[As7az]

در دل هوس مهر سلیمانی داشتاهریمن اگر برید انگشت تو را

 

[As7az]

آوای باد انگار آوای خشکسالیستدنیا به این بزرگی یک کوزه ی سفالیست


باید که عشق ورزید باید که مهربان بودزیرا که زنده ماندن هر لحظه احتمالیست
​

 

[banoo12]

ترا تیشه دادم که هیزم کنی
ندادم که بنیاد مردم زنی

 

[banoo12]

ترا تیشه دادم که هیزم کنی
ندادم که بنیاد مردم زنی

 

[art-s]

یار با من بی وفایی می کند بی گناه از من جدایی می کند
شمع جانم را بکشت آن بی وفا جای دیگر روشنایی می کند

 

[1992.sarina]

ديگرم گرمي نمي بخشي
عشق اي خورشيد يخ بسته
سينه ام صحراي نوميديست
خسته ام،از عشق هم خسته

 

[banoo12]

هر دم از آیینه می پرسم ملول
کیستم آخر به چشمت کیستم .............
لیک در آیینه می بینم که وه ذره ای هم زآنچه بودم نیست

 

[t.askari]

ترا می بینم و هر دم زیادت می شود دردم
مرا می بینی و هر دم زیادت می کنی میلم

 

[t.askari]

ما از آن پاکدلانیم که به کس کینه نداریم
یک شهر پر از دشمن و یک دوست نداریم
هر کس بد ما به خلق گوید، ما چهره ز غم نمی خراشیم
ما نیز نکوئیش بگوئیم تا هر دو دروغ گفته باشیم

 

[m@hn@z]

مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما
به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم

 

[As7az]

محبت از درخت آموز
که سایه
از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد

 

[Mahdy.T]

دل سر گشته من در غم روی مه توست
نیست ای دوست محبت به جهان من و تو

 

[m@hn@z]

وفایی نیست در گل ها منال ای بلبل مسکین
کزین گل ها پس از ما هم فراوان رویداز گل ها

 

[Mahdy.T]

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقندو بخارا را

 

[m@hn@z]

از دوست به یادگار دردی دارم
کان درد به هزار درمان ندهم

 

[Mahdy.T]

من اگر شیدا و مستم از توام
هر چه هستم هر که هستم از توام

 

[1992.sarina]

من اينجا تشنه ي يك جرعه ي مهر
تو آنجا خفته بر تخت خدايي

 

[Mahdy.T]

یا تیغ بر کش و ز غم آزاد کن مرا
یا ای صنم ز مهر بیا لحظه ای برم

 

[venema80]

چودیگر نباشد امیدی به پیام
سعدی به دختران: شوی . زگهواره تاگوردانش بجوی

 

[Mahdy.T]

چودیگر نباشد امیدی به پیام
سعدی به دختران: شوی . زگهواره تاگوردانش بجوی

مشاعره رو خراب نکن دیگه
میم بده

 

[MOJTABA 77]

مرغ زیرک نزند در چمنش پرده سرای

هر بهاری که به دنباله خزانی دارد