رد پای احساس ...
- شروع کننده موضوع MEMOL...
- تاریخ شروع
زیر باران بیا قدم بزنیم حرف نشنیده ای به هم بزنیم
نو بگوییم و نو بیندیشیم عادت کهنه را به هم بزنیم
وز باران کمی بیاموزیم که بباریم و حرف کم بزنیم
کم بباریم اگر٬ولی همه جا عالمی را به چهره نم بزنیم
چتر را تا کنیم و خیس شویم لحظه ای پشت پا به غم بزنیم
سخن از عشق خود به خود زیباست
سـخن عـاشـقانه ای بـه هـم بـزنـیم
قلم زندگی به دست دل است زندگی را بیا رقم بزنیم
مجتبی کاشانی
نو بگوییم و نو بیندیشیم عادت کهنه را به هم بزنیم
وز باران کمی بیاموزیم که بباریم و حرف کم بزنیم
کم بباریم اگر٬ولی همه جا عالمی را به چهره نم بزنیم
چتر را تا کنیم و خیس شویم لحظه ای پشت پا به غم بزنیم
سخن از عشق خود به خود زیباست
سـخن عـاشـقانه ای بـه هـم بـزنـیم
قلم زندگی به دست دل است زندگی را بیا رقم بزنیم
مجتبی کاشانی
نامه ات آمدو بوسيدم و از بر کردم
خواندم و خواندم و هر بار مکرر کردم
مست از نامه پر مهر نشستم تا صبح
جان خود را ز گل نامه،معطر کردم
بوسه بر؛نامه زدم،بوسه اي از پرده دل
از پس بوسه،يکي بوسه ي ديگر کردم
حلقه زد اشک به چشم من و در آينه اش_
قد و بالاي تو را جان مصور کردم
نقش زيباي تو در ديده ام آمد با اشک
گل روي تو در اين برکه شناور کردم
روي دلجوي توو بوي دلاويز تو را
با گل و آينه و عطر برابر کردم
چهره ات در نظرم آمد و مهتاب دميد
شب خود را به چراغ تو منور کردم
من که از عشق کسانم دل بي باور بود
نامه مهر تو ديدم و باور کردم
از تو پنهان چه کنم؟همچو همايي ز قفس
بهر پرواز به سويت هوس پر کردم.
خواندم و خواندم و هر بار مکرر کردم
مست از نامه پر مهر نشستم تا صبح
جان خود را ز گل نامه،معطر کردم
بوسه بر؛نامه زدم،بوسه اي از پرده دل
از پس بوسه،يکي بوسه ي ديگر کردم
حلقه زد اشک به چشم من و در آينه اش_
قد و بالاي تو را جان مصور کردم
نقش زيباي تو در ديده ام آمد با اشک
گل روي تو در اين برکه شناور کردم
روي دلجوي توو بوي دلاويز تو را
با گل و آينه و عطر برابر کردم
چهره ات در نظرم آمد و مهتاب دميد
شب خود را به چراغ تو منور کردم
من که از عشق کسانم دل بي باور بود
نامه مهر تو ديدم و باور کردم
از تو پنهان چه کنم؟همچو همايي ز قفس
بهر پرواز به سويت هوس پر کردم.
چرا وقتی پرواز را به من آموختی...
سقوط را برایم معنا نکردی...؟
چرا وقتی عشقم شدی...
از مرگ قلبهای عاشق برایم نگفتی...؟
چرا وقتی کنارم بودی...
...از ساعات تلخ جدائی برایم نگفتی...؟
چرا...؟چرا...؟
سقوط را برایم معنا نکردی...؟
چرا وقتی عشقم شدی...
از مرگ قلبهای عاشق برایم نگفتی...؟
چرا وقتی کنارم بودی...
...از ساعات تلخ جدائی برایم نگفتی...؟
چرا...؟چرا...؟
هر شب از درد سپيد دل خود مي گريم
لحظه اي با من باش
شاخه ام را بتكان ، تا محبت ريزد
تا بگويم كه تو را
از لب فاصله ها مي گيرم
چون تو روياي غزل هاي مني
بي تو در واژه ي غم مي ميرم.
پس بيا در بر من.
جنس اين فاصله ها دريا نيست.
و خودت مي داني
تن من در تن تو زندانيست
لحظه اي با من باش
شاخه ام را بتكان ، تا محبت ريزد
تا بگويم كه تو را
از لب فاصله ها مي گيرم
چون تو روياي غزل هاي مني
بي تو در واژه ي غم مي ميرم.
پس بيا در بر من.
جنس اين فاصله ها دريا نيست.
و خودت مي داني
تن من در تن تو زندانيست
وقتی که عاشق می شوید مگویید:
" خداوند در قلب من است." بلکه بگویید " من در قلب خداوند جای دارم."
و گمان نکنید که زمام عشق در دست شماست ' بلکه این عشق است که اگر شما را شایسته بیند، حرکت شما را هدایت می کند.
" خداوند در قلب من است." بلکه بگویید " من در قلب خداوند جای دارم."
و گمان نکنید که زمام عشق در دست شماست ' بلکه این عشق است که اگر شما را شایسته بیند، حرکت شما را هدایت می کند.
اوج
دو آسمان
دو پرنده
و اوج ، اوج های مکرر
کجاست مرز توقف ؟
زمین شان چه سراشیبی سیاهی بود
دو آسمان دو پرنده و اوج
اوجهای مکرر
دو آسمان
دو پرنده
و اوج ، اوج های مکرر
کجاست مرز توقف ؟
زمین شان چه سراشیبی سیاهی بود
دو آسمان دو پرنده و اوج
اوجهای مکرر
فرض کن پاک کنی برداشتم
و نام تو را
از سر نویس ِ تمام نامه ها
و از تارک ِ تمام ترانه ها پاک کردم!
فرض کن با قلمم جناق شکستم!
به پرسش و پروانه پشت کردم
و چشمهایم را به روی رویش ِ رؤیا و روشنی بستم!
فرض کن دیگر آوازی از آسمان ِ بی ستاره نخواندم،
حجره ی حنجره ام از تکلم ترانه تهی شد
و دیگر شبگرد ِ کوچه ی شما،
صدای آواز های مرا نشنید!
بگو آنوقت،
با عطر ِ آشنای این همه آرزو چه کنم؟
با التماس این دل ِ در به در!
با بی قراری ٍ ابرهای بارانی...
باور کن به دیدار ِ آینه هم که می روم،
خیال ِ تو از انتهای سیاهی ِ چشمهایم سوسو می زند!
موضوع دوری ِ دستها و دیدارها مطرح نیست!
همنشین ِ نفسهای من شده ای خاتون!
با دلتنگی ِ دیدگانم یکی شده ای !
و نام تو را
از سر نویس ِ تمام نامه ها
و از تارک ِ تمام ترانه ها پاک کردم!
فرض کن با قلمم جناق شکستم!
به پرسش و پروانه پشت کردم
و چشمهایم را به روی رویش ِ رؤیا و روشنی بستم!
فرض کن دیگر آوازی از آسمان ِ بی ستاره نخواندم،
حجره ی حنجره ام از تکلم ترانه تهی شد
و دیگر شبگرد ِ کوچه ی شما،
صدای آواز های مرا نشنید!
بگو آنوقت،
با عطر ِ آشنای این همه آرزو چه کنم؟
با التماس این دل ِ در به در!
با بی قراری ٍ ابرهای بارانی...
باور کن به دیدار ِ آینه هم که می روم،
خیال ِ تو از انتهای سیاهی ِ چشمهایم سوسو می زند!
موضوع دوری ِ دستها و دیدارها مطرح نیست!
همنشین ِ نفسهای من شده ای خاتون!
با دلتنگی ِ دیدگانم یکی شده ای !
شب فرو می افتد
و من تازه می شوم
از اشتیاق بارش شبنم
نیلوفرانه
به آسمان دهان باز می كنم
ای آفریننده شبنم و ابر
آیا تشنگی مرا پایان می دهی؟
تقدیر چیست؟
می خواهم از تو سرشار باشم
جهان، قرآن مصور است و آیه ها در آن
به جای آن كه بنشینند، ایستاده اند
درخت یك مفهوم است
دریا یك مفهوم است
جنگل و خاك و ابر
خورشید و ماه و گیاه
با چشم های عاشق بیا
تا جهان را تلاوت كنیم
حقیقت دارد
تو را دوست دارم
در این باران
می خواستم تو
در انتهای خیابان نشسته
باشی
من عبور کنم
سلام کنم
لبخند تو را در باران
می خواستم
می خواهم
تمام لغاتی را که می دانم برای تو
به دریا بریزم
دوباره متولد شوم
دنیا را ببینم
رنگ کاج را ندانم
نامم را فراموش کنم
دوباره در اینه نگاه کنم
ندانم پیراهن دارم
کلمات دیروز را
امروز نگویم
خانه را برای تو آماده کنم
برای تو یک چمدان بخرم
تو معنی سفر را از من بپرسی
لغات تازه را از دریا صید کنم
لغات را شستشو دهم
آنقدر بمیرم
تا زنده شوم
تو را دوست دارم
در این باران
می خواستم تو
در انتهای خیابان نشسته
باشی
من عبور کنم
سلام کنم
لبخند تو را در باران
می خواستم
می خواهم
تمام لغاتی را که می دانم برای تو
به دریا بریزم
دوباره متولد شوم
دنیا را ببینم
رنگ کاج را ندانم
نامم را فراموش کنم
دوباره در اینه نگاه کنم
ندانم پیراهن دارم
کلمات دیروز را
امروز نگویم
خانه را برای تو آماده کنم
برای تو یک چمدان بخرم
تو معنی سفر را از من بپرسی
لغات تازه را از دریا صید کنم
لغات را شستشو دهم
آنقدر بمیرم
تا زنده شوم
از تو سبزم از تو خوبم از تو ناب
از تو گرمم ای سوال بی جواب
از تو زیبا مثل احساس غزل
از تو زنده مثل رودی پر شتاب
از تو گرمم ای سوال بی جواب
از تو زیبا مثل احساس غزل
از تو زنده مثل رودی پر شتاب
تا روزي كه رفتي!
مي پنداشتم
عشق همه اش شيريني است!
اما...
آن روز چشمانت به من آموخت كه
با آخرين نگاه است كه اولين رنج آغاز مي شود...
sara 65
عضو جدید
وقتی بدون فاصله ای در کنارمی
من هم بدون واهمه سوگند می خورم
میخواهمت چنانکه تو می خواهیم هنوز
چندی بمان که حسرت این چند می خورم
دور از تو پشت غزل های عشقمان
یک نقطه چین ممتد و دیوانه می شوم
یک بغض ساکت و بی ادعا و سرد
یک حجم کهنه و ویرانه می شوم
در کوچه های خلوت قلبم قدم بزن
چیزی شبیه رفتن و از خود جدا شدن
تک واژه های عاشقیم پیش پای تو
فریاد می زنند برای فدا شدن
بیگانه ها دلیل و منطق و مسلک بیاورند
منعم کنند , باز فدای همان سرش!
مجنون من , نفسم , تکیه گاه من
این سرنوشت مال من و توست آخرش...
من هم بدون واهمه سوگند می خورم
میخواهمت چنانکه تو می خواهیم هنوز
چندی بمان که حسرت این چند می خورم
دور از تو پشت غزل های عشقمان
یک نقطه چین ممتد و دیوانه می شوم
یک بغض ساکت و بی ادعا و سرد
یک حجم کهنه و ویرانه می شوم
در کوچه های خلوت قلبم قدم بزن
چیزی شبیه رفتن و از خود جدا شدن
تک واژه های عاشقیم پیش پای تو
فریاد می زنند برای فدا شدن
بیگانه ها دلیل و منطق و مسلک بیاورند
منعم کنند , باز فدای همان سرش!
مجنون من , نفسم , تکیه گاه من
این سرنوشت مال من و توست آخرش...
سر مشق ما بدون تو انشا شد و هنوز
هر جمله در نبود تو املا شد و هنوز
مشغول درس مبهم چشمت شدم و باز
این راه ، رفته غرق تماشا شد و هنوز
زنگ حدیث می خورد و ذکر می کنیم
عشقی که مثل چشم تو زیبا شد وهنوز
مائیم و یک اتاق پر از درس و مشقِ آه
از پشت شیشه اشک تو پیدا شد و هنوز
اندیشه ام به اوج خودش پشت کرده است
اینگونه این خمار تو تنها شد و هنوز
یادم نمی رود که تو پیدا شدی شبی
یک دشت گم شده و تو پیدا شد و هنوز
دستم برای لمس تو مواج مانده بود
چشما خواب رفته ی من وا شد و هنوز
این شعر را برای تو آماده کرده ام
هر چند شعر و دفتر من تا شد و هنوز
من تشنه ی نوشتن یک مشق تازه ام
هر چند بی حضور تو انشا شد و هنوز
هر جمله در نبود تو املا شد و هنوز
مشغول درس مبهم چشمت شدم و باز
این راه ، رفته غرق تماشا شد و هنوز
زنگ حدیث می خورد و ذکر می کنیم
عشقی که مثل چشم تو زیبا شد وهنوز
مائیم و یک اتاق پر از درس و مشقِ آه
از پشت شیشه اشک تو پیدا شد و هنوز
اندیشه ام به اوج خودش پشت کرده است
اینگونه این خمار تو تنها شد و هنوز
یادم نمی رود که تو پیدا شدی شبی
یک دشت گم شده و تو پیدا شد و هنوز
دستم برای لمس تو مواج مانده بود
چشما خواب رفته ی من وا شد و هنوز
این شعر را برای تو آماده کرده ام
هر چند شعر و دفتر من تا شد و هنوز
من تشنه ی نوشتن یک مشق تازه ام
هر چند بی حضور تو انشا شد و هنوز
آخرین ویرایش:
FahimeM
عضو جدید
مرد
در حالی که
از مزرعه شخم خورده می گذشت
گفت:
کاش بچه ای داشتم
جلوی من راه می رفت
و سگی که از پشت سرمان می آمد
آن وقت
میان نیزاران راهی پیدا کرده
به دریا می رسیدیم
اما آه
وقتی که نه بچه ای هست و نه سگی
رسیدن به دریا
چه ارزشی دارد!؟
شعری از اوکتای رفعت از ترکیه ترجمه ی رسول یونان
در حالی که
از مزرعه شخم خورده می گذشت
گفت:
کاش بچه ای داشتم
جلوی من راه می رفت
و سگی که از پشت سرمان می آمد
آن وقت
میان نیزاران راهی پیدا کرده
به دریا می رسیدیم
اما آه
وقتی که نه بچه ای هست و نه سگی
رسیدن به دریا
چه ارزشی دارد!؟
شعری از اوکتای رفعت از ترکیه ترجمه ی رسول یونان
یکـــــــ حبه قنــــــد ،
درفنجـــان قهـــوه ی تلخـــــــ ..
شیرین نمیشـــود ..
دو حبه قنــــد ،
در فنجـــــان قهــــــوه ی تلخـــــــــ ..
شیرین نمیشــــود ..
سه حبـــه ، چهار ، پنج ..
.
.
اصلاً تو بگــو یک دنیـــــــــا قنـــد ،
در این دنیای تلخــــــــ ،
نه ..
اگـــر تــو نباشــــی فالِ این زندگــــــــــی ،
شیرین نمیشـــــود ... !
درفنجـــان قهـــوه ی تلخـــــــ ..
شیرین نمیشـــود ..
دو حبه قنــــد ،
در فنجـــــان قهــــــوه ی تلخـــــــــ ..
شیرین نمیشــــود ..
سه حبـــه ، چهار ، پنج ..
.
.
اصلاً تو بگــو یک دنیـــــــــا قنـــد ،
در این دنیای تلخــــــــ ،
نه ..
اگـــر تــو نباشــــی فالِ این زندگــــــــــی ،
شیرین نمیشـــــود ... !
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]کاش زندگی شعر بود تا برایش یک دنیا شعر می سرودم تا با آهنگش در خلوت بی کسی هایش هیچوقت تنها نماند[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]کاش زندگی قصه بود تا برایش یک دریا قصه می گفتم تا همسفر با ماهیهای آزاد همیشه اقیانوس خوشبختی را پیدا کند[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif][/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]کاش زندگی قصه بود تا برایش یک دریا قصه می گفتم تا همسفر با ماهیهای آزاد همیشه اقیانوس خوشبختی را پیدا کند[/FONT]
عشق عروج است و رسيدن به كمال ،
عشق غوغاي درون است و تمناي وصال ،
عشق سكوت است و سخن گفتن چشم ،
عشق خيال است و....خيال است و....خيال
عشق غوغاي درون است و تمناي وصال ،
عشق سكوت است و سخن گفتن چشم ،
عشق خيال است و....خيال است و....خيال
شب از شبهای پاییزی ست
از آن همدرد و با من مهربان شبهای اشک آور
ملول و خسته دل گریان و طولانی
شبی که در گمانم من که ایا بر شبم گرید ، چنین همدرد
و یا بر بامدادم گرید ، از من نیز پنهانی
من این می گویم و دنباله دارد شب
خموش و مهربان با من
به کردار پرستاری سیه پوش پیشاپیش ، دل برکنده از بیمار
نشسته در کنارم ، اشک بارد شب
من اینها گویم و دنباله دارد شب
از آن همدرد و با من مهربان شبهای اشک آور
ملول و خسته دل گریان و طولانی
شبی که در گمانم من که ایا بر شبم گرید ، چنین همدرد
و یا بر بامدادم گرید ، از من نیز پنهانی
من این می گویم و دنباله دارد شب
خموش و مهربان با من
به کردار پرستاری سیه پوش پیشاپیش ، دل برکنده از بیمار
نشسته در کنارم ، اشک بارد شب
من اینها گویم و دنباله دارد شب
باران نمي شوم
که نگويي: با چه منتي خود را بر شيشه مي کوبد
تا پنجره را باز کنم و نيم نگاهي بيندازم
ابر مي شوم
که از نگرانی یک روز بارانی
هر لحظه پنجره را بگشايي
و مرا در آسمان نگاه کني...
که نگويي: با چه منتي خود را بر شيشه مي کوبد
تا پنجره را باز کنم و نيم نگاهي بيندازم
ابر مي شوم
که از نگرانی یک روز بارانی
و مرا در آسمان نگاه کني...
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
| M | *** ♥♥♥ در خلوت احساس ♥♥♥ *** | ادبیات | 2235 |