دل نامه یا نامه دل
- شروع کننده موضوع MAHDI.VALVE
- تاریخ شروع
- وضعیت
نمیتونیم که بجونبیم دست و پامون گیره انگار
نه تکونی نه هوایی لحظه و هر لحظه تکرار
فکرمون مچاله مونده تنمون پیچیده تو هم
دیده مون بی افق و تار نفسا میمیره کم کم
دلم از اینجا گرفته از سکوت از نپریدن
روز وشب تو کنجِ پیله , نه عبور و نه رسیدن
دلم از اینجا گرفته یه جهان تازگی می خواد
تب وتاب و ماجرایی , واسه زندگی می خواد
پیله رو باید درید و دلو زد به موج و دریا
شوق پروانگی آموخت واسه لمس روح فردا
باید از اینجا رها شد یه نفس شد عشق، آواز
از نشستن ها گذشت و پر کشید تا اوج پرواز
دیگه دارم به خودم شک می کنم
آخه حرفامو نمی فهمه کسی
من که دست دلمو رو می کنم
چرا دنیامو نمی فهمه کسی
دل من مونده رو دستم
دلی که همه ی دار و نداره آدمه
کاش یکی از ته دل به من بگه
عاشق این دل صاف و سادم
ه
آخه من چیزه زیادی نمی خام
یه نوازش یه نگاهه مهربون
یکی که خودش باشه تا بتونیم
واسه همدیگه بمونیم هر دومون
آخه حرفامو نمی فهمه کسی
من که دست دلمو رو می کنم
چرا دنیامو نمی فهمه کسی
دل من مونده رو دستم
دلی که همه ی دار و نداره آدمه
کاش یکی از ته دل به من بگه
عاشق این دل صاف و سادم
ه
آخه من چیزه زیادی نمی خام
یه نوازش یه نگاهه مهربون
یکی که خودش باشه تا بتونیم
واسه همدیگه بمونیم هر دومون
و چه اميد عظيمي به عبث انجاميد
در ميان من و تو فاصله هاست
گاه مي انديشم
مي تواني تو به لبخندي اين فاصله را برداري
تو توانايي بخشش داري
دستهاي تو توانايي آن را دارد
که مرا
زندگاني بخشد
…
دفتر عمر مرا
با وجود تو شکوهي ديگر
رونقي ديگر هست
مي تواني تو به من
زندگاني بخشي
يا بگيري از من
آنچه را مي بخشي
من به بي ساماني
باد را مي مانم
من به سرگرداني
ابر را مي مانم…
تو به اندازه ي تنهايي من خوشبختي
من به اندازه ي زيبايي تو غمگينم
چه اميد عبثي
در ميان من و تو فاصله هاست
گاه مي انديشم
مي تواني تو به لبخندي اين فاصله را برداري
تو توانايي بخشش داري
دستهاي تو توانايي آن را دارد
که مرا
زندگاني بخشد
…
دفتر عمر مرا
با وجود تو شکوهي ديگر
رونقي ديگر هست
مي تواني تو به من
زندگاني بخشي
يا بگيري از من
آنچه را مي بخشي
من به بي ساماني
باد را مي مانم
من به سرگرداني
ابر را مي مانم…
تو به اندازه ي تنهايي من خوشبختي
من به اندازه ي زيبايي تو غمگينم
چه اميد عبثي
کاش بودي!اين روزها نبودنت بيداد مي کند.
آرامش حضورت همه چيز را آرام مي کرد، حتي بديها و زشتيها منجر به خوبي مي شدند بي آنکه بفهميم اين آرامش از برکت وجود توبود و بس...
کاش بودي!
نبودنت را مدتيست بيشتر از هر وقتي احساس مي کنم. مي داني مهربانم؟ روزهايي ست نبودنت بي رحمانه بر سرم آوار مي شود.
حس تلخ نبودنت، زانوهايم را سست مي کند...کاش تمامي قدرتت را، تمامي صبوريت را برايم جا مي گذاشتي. بيا! برايم بگو که چه کنم.........
.
.
.
.
.
.
.
.
چشمم سو سو ميزند تا راز دلم را برايت بازگويد ، همين....
آرامش حضورت همه چيز را آرام مي کرد، حتي بديها و زشتيها منجر به خوبي مي شدند بي آنکه بفهميم اين آرامش از برکت وجود توبود و بس...
کاش بودي!
نبودنت را مدتيست بيشتر از هر وقتي احساس مي کنم. مي داني مهربانم؟ روزهايي ست نبودنت بي رحمانه بر سرم آوار مي شود.
حس تلخ نبودنت، زانوهايم را سست مي کند...کاش تمامي قدرتت را، تمامي صبوريت را برايم جا مي گذاشتي. بيا! برايم بگو که چه کنم.........
.
.
.
.
.
.
.
.
چشمم سو سو ميزند تا راز دلم را برايت بازگويد ، همين....
دلم گرفته از اين قلبها که از چوب است
ازين زمانه که خوبي هميشه مصلوب است
"چه روزگار غريبي، چه روزگار بدي"
به حکم عقل دچاريم و عشق مغلوب است
چگونه شاد بمانم درين غروبي که .....
نگاهها همه مانند ابر مرطوب است
ستاره‌هاي صميمي! درين فضاي سياه
چقدر نور شما، نور مطلوب است!
دلم گرفته ازين دوزخي که تکراري ست
فقط کنار تو اي خوب! زندگي خوب است.
ازين زمانه که خوبي هميشه مصلوب است
"چه روزگار غريبي، چه روزگار بدي"
به حکم عقل دچاريم و عشق مغلوب است
چگونه شاد بمانم درين غروبي که .....
نگاهها همه مانند ابر مرطوب است
ستاره‌هاي صميمي! درين فضاي سياه
چقدر نور شما، نور مطلوب است!
دلم گرفته ازين دوزخي که تکراري ست
فقط کنار تو اي خوب! زندگي خوب است.
قفس داران غرورم را شکستند...........دل دائم صبورم را شکستند
مرا از خلوتم بیرون کشیدند............سکوت چون بلورم را شکستند
به جرم پا به پای عشق رفتن..............پر و بال عبورم را شکستند
تمنای نگاهم را نخواندند..............چه بی باور حضورم را شکستند
رهایی در امیدم موج میزد................ولی رویای دورم را شکستن
مرا از خلوتم بیرون کشیدند............سکوت چون بلورم را شکستند
به جرم پا به پای عشق رفتن..............پر و بال عبورم را شکستند
تمنای نگاهم را نخواندند..............چه بی باور حضورم را شکستند
رهایی در امیدم موج میزد................ولی رویای دورم را شکستن
كاش بارانی ببارد قلبها را تر كند
بگذرد از هفت بند ما صدا را تر كند
قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها
رشته رشته مویرگهای هوا را تر كند
بشكند در هم طلسم كهنه ی این باغ را
شاخه های خشك بی بار دعا را تر كند
مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت
سرزمین سینه ها تا نا كجا را تر كند
چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها
شاید این باران كه می بارد- شما را تر كند
بگذرد از هفت بند ما صدا را تر كند
قطره قطره رقص گیرد روی چتر لحظه ها
رشته رشته مویرگهای هوا را تر كند
بشكند در هم طلسم كهنه ی این باغ را
شاخه های خشك بی بار دعا را تر كند
مثل طوفان بزرگ نوح در صبحی شگفت
سرزمین سینه ها تا نا كجا را تر كند
چترها تان را ببندید ای به ساحل مانده ها
شاید این باران كه می بارد- شما را تر كند
هواي تو که در سرم باشد
بوي خدا مي گيرند دقايقم
نفسهايم مزه‌ي عشق مي دهند
و دلم
دلي که قرنها دور از توست
و انگار هرگز به او نمي رسي
از مهرت گلگون است هميشه
هواي تو که در سرم باشد
همه‌چيز بوي تازگي و طراوت مي دهد
فقط کافيست چند نفسي عميق بکشم
عميييييييق
اما کو نفس بدون تو ، حتي در هوايت؟
بوي خدا مي گيرند دقايقم
نفسهايم مزه‌ي عشق مي دهند
و دلم
دلي که قرنها دور از توست
و انگار هرگز به او نمي رسي
از مهرت گلگون است هميشه
هواي تو که در سرم باشد
همه‌چيز بوي تازگي و طراوت مي دهد
فقط کافيست چند نفسي عميق بکشم
عميييييييق
اما کو نفس بدون تو ، حتي در هوايت؟
گاهي غروب خورشيد رو من و گلم و گوسفندي که يه دوست برام کشيده ، با هم ميشينيم ميبينيم ، و گاهي هم تنهايي ميشينم بهش خيره ميشم ، آخه گلم از غروب خوشش نمياد ، دلش ميگيره . ديروز توي سياره‌م چهار بار خورشيد غروب کرد ، يه روزهايي غروب کردن خورشيد رو دوست دارم و ميشينم با لذت بهش خيره ميشم ، اما گاهي هم نه ، گاهي وقتي غروب خورشيد رو ميبينم دلم ميگيره و حتي گريه هم ميکنم ، اما باز هم با همه دلتنگيهاش زيباست. چون ميدونم حتي پس از شب يلدا بازهم خورشيد متولد ميشه و طلوع ميکنه. و ميدونم که هر شب شب يلدا نيست
وي کوچه پس کوچه‌هاي تاريک و ساکت زندگي ،همون وقتي که سرگردون و حيرون ميون آسمون و زمين ، گاهي تند و گاهي يواش قدم برميداري ،همون وقتي که گامهات هر آن سست تر و سست تر ميشه،
يه چيزي هست که تو رو به خودش ميکشونه ، چيزي از جنس نور ، چيزي مثل مهربوني ، يه حس خوب ، اعتماد، چيزي که نميذاره تو احساس ترس و شکست و نا اميدي بکني ، همون حسي که خيلي قوي و خوبه ، اون خداي مهربونه
يه چيزي هست که تو رو به خودش ميکشونه ، چيزي از جنس نور ، چيزي مثل مهربوني ، يه حس خوب ، اعتماد، چيزي که نميذاره تو احساس ترس و شکست و نا اميدي بکني ، همون حسي که خيلي قوي و خوبه ، اون خداي مهربونه
ماهي کوچيک قلبم توي تنگ بلورين دلم با حبابها بازي ميکنه ،
اونها رو تا لبه تنگ ميکشونه و بعد با چسبوندنشون به ديواره تنگ حبابها رو ميترکونه .
انگار داره با هاشون بازي ميکنه ، شايدم بازي نباشه ،
شايد يه جور حرف زدنه، يه نشونه‌س، نميدونم.
اما هرچي که هست باعث جلب توجه ميشه.
اما واي از روزي که به هيچ کدوم از نشانه‌ها توجهي نشه.......
اونها رو تا لبه تنگ ميکشونه و بعد با چسبوندنشون به ديواره تنگ حبابها رو ميترکونه .
انگار داره با هاشون بازي ميکنه ، شايدم بازي نباشه ،
شايد يه جور حرف زدنه، يه نشونه‌س، نميدونم.
اما هرچي که هست باعث جلب توجه ميشه.
اما واي از روزي که به هيچ کدوم از نشانه‌ها توجهي نشه.......
باز ای باران ببار
بر تمام لحظه های بی بهار
بر تمام لحظه های خشک خشک
بر تمام لحظه های بی قرار
باز ای باران ببار
بر تمام پیکرم موی سرم
بر تمام شعر های دفترم
بر تمام واژه های انتظار
باز ای باران ببار
بر تمام صفحه های زندگیم
بر طلوع اولین دلدادگیم
بر تمام خاطرات تلخ و تار
باز ای باران ببار
غصه های صبح فردا را بشوی
تشنگی ها خستگی ها را بشوی
باز ای باران ببار
بر تمام لحظه های بی بهار
بر تمام لحظه های خشک خشک
بر تمام لحظه های بی قرار
باز ای باران ببار
بر تمام پیکرم موی سرم
بر تمام شعر های دفترم
بر تمام واژه های انتظار
باز ای باران ببار
بر تمام صفحه های زندگیم
بر طلوع اولین دلدادگیم
بر تمام خاطرات تلخ و تار
باز ای باران ببار
غصه های صبح فردا را بشوی
تشنگی ها خستگی ها را بشوی
باز ای باران ببار
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
معماری با مصالحی از جنس دل | ادبیات | 18272 | |
|
گریه کن ای دل.......... | ادبیات | 427 | |
|
دل نوشته‌هاي عرفاني | ادبیات | 430 | |
|
|
*****حرف دل***** | ادبیات | 117 | |
|
۩ ۞ ۩ جایی برای حرفهای دل فیدل ۩ ۞ ۩ | ادبیات | 13 |