خودتو با یه شعر وصف کن...!

[Comet1986]

دل به کنج قفس از حسرت پروازم سوخت
گو هم‌آواز چمن کم دهد آواز به من

 

[دختر شرقی]

عاشقم مثل مسافر عاشقم
عاشق رسیدن به انتها.......

 

[naghmeirani]

[FONT=times new roman, times, serif]در میان دستهایت[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] آنچنان شکفته ام[/FONT]
[FONT=times new roman, times, serif] که از یاد برده ام زمستانی در پیش است ...[/FONT]

 

[maryam_22]

من مريض درد عصيانم كه درمانم تويي
دردمند اينچنين محتاج درمان شماست

 

[eksir]

غريو را تصوير کن
‌عصر مرا
در منحنى‌ تازيانه‌ به‌ نيش‌خط‌ِ رنج
‌همسايه‌ى‌ مرا
بيگانه‌ با اميد و خدا
و حرمت‌ ما را
که‌ به‌ دينار و درم‌ بر کشيده‌اند و فروخته

 

[دختر شرقی]

تا به دام تو در افتم همه جا گشتم و گشتم..

 

[امیر افشار]

من شمعم شمع مرادم خاموشی رفته از یادم
همه شب خودرا میسوزم که شب یاران بر افروزم
می سوزم تا به سحرگه از آهم کس نشد آگه
خوشو بی پروا میسوزم تا شب یاران بر افروزم

 

[eksir]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]حرف هایم ، مثل یک تکه چمن روشن بود.[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]من به آنان گفتم :[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]آفتابی لب درگاه شماست[/FONT]
[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]که اگر در بگشایید به رفتار شما می تابد.[/FONT]​

 

[دختر شرقی]

مرا گر مست می خواهی نگاهت را مگیر از من
که دل از ساقی چشمان مستت وام می گیرد

 

[امیر افشار]

من امشب شکنم ساغر
لب یر جام نزنم دیگر
عاشقم و مست نگاهم
مستم از نگهی دلجو
ساغر را فکنم یک سو
بیش لبت باده نخواهم

 

[گلابتون]

گناه عقده اشكم به گردن غم توست
به خون گوشه نشينان بي گناه مرو

چراغ روشن شبهاي روزگار تويي
مرو ز آينهء چشم سايه ، آه مرو

 

[امیر افشار]

همه خوش دل از آنکه مطرب بزند به تار چنگی
من از خوشم که چنگی بزنم به تار مویی

 

[گلابتون]

پروانه بال و پر زد و در دام خويش خفت
پايان شام پيله ابريشم است اين

گفتي كه شعر سايه دگر رنگ غم گرفت
آري سياه جامه صدماتم است اين

 

[Reyhana.A]

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد

حالتی رفت که مهراب بفریاد آمد

 

[نسیم-سحر]

ما سر خوشان مست دل از دست داده ایم

همراز عشق و همنفس جام باده ایم

 

[امیر افشار]

ما مست و خراب از می جانه عشقیم
مدهوش به یک جرعه پیمانه عشقیم
مارا چه غم از سوزش بنهانی خویش است
از شعله چه ترسیم که پیمانه عشقیم

 

[گلابتون]

درون سينه آهي سرد دارم
رخي پژمرده رنگي زرد دارم
ندانم عاشقم مستم چه هستم ؟
همي دانم دلي پر درد دارم...

 

[دختر شرقی]

خطوط را رها خواهم کرد
و همچنین شمارش اعداد را رها خواهم کرد
و از میان شکل های هندسی محدود
به پهنه های حسی وسعت پناه خواهم برد

 

[eksir]

خیالت ساده دل تر بود و با ما از تو یک رو تر
من اینها هر دو با آئینه‌ی دل روبرو کردم
فرود آ ای عزیز دل که من از نقش غیر تو
سرای دیده با اشک ندامت شست و شو کردم

 

[mahyam68]

من ندانم که کی ام
من فقط میدانم
که تویی شاه بیت غزل زندگی ام

 

[محـسن ز]

پرسیدن حال دل ریشم بگذارید
یک دم به غم و محنت خویشم بگذارید
یاران به میان من و آن مست مییید
گر می‌کشد آن عربده کیشم بگذارید

 

[naghmeirani]

پروانه به شمع بوسه زد و بال و پرش سوخت

بيچاره از اين عشق, سوختن آموخت

فرق من و پروانه در اينست ,پروانه پرش سوخت

ولي من جگرم سوخت ​

 

[maryam_22]

با این گروه زاهد ظاهرساز
دانم که این جدال نه‌آسانست
شهر من و تو، ایطفلك شیرینم
دیریست کاشیانهٔ شیطان است

 

[امیر افشار]

شمع خود سوزی چو من
در میان انجمن گاهی اگر اهی کشد دلها بسوزد
یه چنین آتش بجان
مصلحت باشد همان با عشق خود تنها شود تنها بسوزد

 

[eksir]

دست ها می سایم
تا دری بگشایم.
بر عبث می پایم
که به در کس آید.
در و دیوار به هم ریخته شان
بر سرم می شکند.
​

 

[دختر شرقی]

شگفتا
.........که نبودیم
عشق ما
..........در ما
...............حضورمان داد

 

[eksir]

بشنو :
گو یکی باشد معبد به همه دهر
تا من آنجا برم نماز
که تو باشی

 

[naghmeirani]

بهانه بسيار است برای گريستن

تحملی بايد...

که افشای راز سوختن

خصلت پروانه نيست...

 

[iceman10]

این سکوت لعنتی تنها ترین حرف منه

 

[naghmeirani]

فقط اسمی به جا مانده از آنچه بودم وهستم
دلم چون دفترم خالیست قلم خشکیده در دستم
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم
به جز در خود فرو رفتن چه راهی پیش رو دارم​