مشاعرۀ سنّتی

[meddler]

دختری دلش شکست
رفت و هر چه پنجره رو به امید بود بست

تو آرزوی بلندی و دست من کوتاه
تو دور دست امیدی و پای من خسته ست

 

[toprak]

من شاعرم همان که تو را خلق کرده است
اما ببخش خالق خوبی نبوده ام

من با تو خوشم بی تو خوشم فرق ندارد
دریای شدن مرحله ی غرق ندارد
باید که برقصم بزنم اوج بگیرم
تا ساحل ارام تو را موج بگیرم

 

[toprak]

تو آرزوی بلندی و دست من کوتاه
تو دور دست امیدی و پای من خسته ست

با یه کم دستکاری
تو که دل برده از این شهر دلت
یک نفر گمشده از شهر دلت
من تنها که از این شهر شلوغ
می روم باز شود بخت دلت

 

[meddler]

من با تو خوشم بی تو خوشم فرق ندارد
دریای شدن مرحله ی غرق ندارد
باید که برقصم بزنم اوج بگیرم
تا ساحل ارام تو را موج بگیرم

شعر فوق العاده ای بود عزیزم !


من ولی امتحان کردم امشب........ آسمان ریسمان کردم امشب
شاید این شعر بی مایه روزی دست یک روح مرتد بیفتد
من ولی در پی یک سوالم : این که پایان این ماجرا چیست
این که آخر چرا مرگ باید روی یک خط ممتد بیفتد

 

[toprak]

شعر فوق العاده ای بود عزیزم !


من ولی امتحان کردم امشب........ آسمان ریسمان کردم امشب
شاید این شعر بی مایه روزی دست یک روح مرتد بیفتد
من ولی در پی یک سوالم : این که پایان این ماجرا چیست
این که آخر چرا مرگ باید روی یک خط ممتد بیفتد

دوری که در او آمدن و رفتن ماست
او را نه نهایت نه بدایت پیداست
کس می نزند دمی درین معنی راست
کاین آمدن از کجاو رفتن به کجاست؟

ممنون

 

[bahar_jo0on]

دوری که در او آمدن و رفتن ماست
او را نه نهایت نه بدایت پیداست
کس می نزند دمی درین معنی راست
کاین آمدن از کجاو رفتن به کجاست؟

ممنون

تو در صبوری من
اشتیاق کشتن خویش
و انهدام وجود مرا نمی بینی
منم که طرح مودت
به رنج بی پایان
و شط جاری اندوه بسته ام
اما
آیا چه کس تو را از مهربان شدن با من مایوس می کند

 

[meddler]

دوری که در او آمدن و رفتن ماست
او را نه نهایت نه بدایت پیداست
کس می نزند دمی درین معنی راست
کاین آمدن از کجاو رفتن به کجاست؟

ممنون

تسبیح پاره شد تو فقط یک توهمی
در ذهن گیج من تو شبیه خودت گمی
آقا ! نگاه کن به خدا خسته ام ببین
عهدی نمانده از تو که نشکسته ام ....ببین

 

[toprak]

تسبیح پاره شد تو فقط یک توهمی
در ذهن گیج من تو شبیه خودت گمی
آقا ! نگاه کن به خدا خسته ام ببین
عهدی نمانده از تو که نشکسته ام ....ببین

نگاه کن که غم درون دیده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه ی سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود

نگاه کن تمام هستی ام خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام می کشد

نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب می شود

 

[meddler]

نگاه کن که غم درون دیده ام
چگونه قطره قطره آب می شود
چگونه سایه ی سیاه سرکشم
اسیر دست آفتاب می شود

نگاه کن تمام هستی ام خراب می شود
شراره ای مرا به کام می کشد
مرا به اوج می برد
مرا به دام می کشد

نگاه کن تمام آسمان من پر از شهاب می شود

دیگر شهاب کم ندارم به آسمان
تا آرزو کنم که نباشد نبودنت
دستم به دست موج نگاهت نمیرسد
یک جرعه کم نمیشود از مانبودنت

 

[toprak]

دیگر شهاب کم ندارم به آسمان
تا آرزو کنم که نباشد نبودنت
دستم به دست موج نگاهت نمیرسد
یک جرعه کم نمیشود از مانبودنت

تعبیر تو یعنی که کسی مال خودش نیست
یک روح معلق شده در حال خودش نیست

 

[meddler]

تعبیر تو یعنی که کسی مال خودش نیست
یک روح معلق شده در حال خودش نیست

تو جنگجوی تازه نفس من حریف خوب
من زورگوی قصه ام و نو ضعیف خوب
من مرد افتضاح خداوند در زمین
تو شاهکار خلقت و جنس لطیف خوب
تو حرفهای خوب ولی با زبان تلخ
من شعر های تلخ ولی با ردیف خوب

 

[toprak]

تو جنگجوی تازه نفس من حریف خوب
من زورگوی قصه ام و نو ضعیف خوب
من مرد افتضاح خداوند در زمین
تو شاهکار خلقت و جنس لطیف خوب
تو حرفهای خوب ولی با زبان تلخ
من شعر های تلخ ولی با ردیف خوب

به سقف آبی پرواز اعتمادی نیست
که آسمان من و تو هزارو یک رنگ است

 

[salvador]

تو چه دانی که شکر خنده او


از دهان شکرستان چه خوش است

 

[toprak]

تو چه دانی که شکر خنده او


از دهان شکرستان چه خوش است

تا شیر بودم شکار من بود پلنگ
پیروز بودم به هرچه کردم آهنگ

 

[toprak]

تا شیر بودم شکار من بود پلنگ
پیروز بودم به هرچه کردم آهنگ

با اجازتون خودم بگم:
گر با غم عشق سازگار آید دل
بر مرکب آرزو سوار آید دل
گر دل نبود کجا وطن سازد عشق؟
ور عشق نباشد به چه کار آید دل؟

 

[salvador]

با اجازتون خودم بگم:
گر با غم عشق سازگار آید دل
بر مرکب آرزو سوار آید دل
گر دل نبود کجا وطن سازد عشق؟
ور عشق نباشد به چه کار آید دل؟

شرمنده تشکر ندارم و ببخش دیر جواب دادم

لباسی نیست ‌هستی را که ‌پوشد عیب‌ پیدایی


سحر از تار و پود چاک می‌بافد ردا اینجا

 

[salvador]

تا شیر بودم شکار من بود پلنگ
پیروز بودم به هرچه کردم آهنگ

گر چنین جلوه کند مغبچه باده فروش



خاکروب در میخانه کنم مژگان را

 

[toprak]

شرمنده تشکر ندارم و ببخش دیر جواب دادم

لباسی نیست ‌هستی را که ‌پوشد عیب‌ پیدایی


سحر از تار و پود چاک می‌بافد ردا اینجا

خواهش می کنم چون 2 بیتتونم با الف 1 بیت بگم که قاطی نشه البته با اجازتون:
از واقعه ای ترا خبر خواهم کرد
و آنرا به دو حرف مختصر خواهم کرد
با عشق تو در خاک نهان خواهم شد
با مهر تو سر زخاک بر خواهم کرد

 

[salvador]

خواهش می کنم چون 2 بیتتونم با الف 1 بیت بگم که قاطی نشه البته با اجازتون:
از واقعه ای ترا خبر خواهم کرد
و آنرا به دو حرف مختصر خواهم کرد
با عشق تو در خاک نهان خواهم شد
با مهر تو سر زخاک بر خواهم کرد

خواهش میکنم


در آن کوش از این خانه سنگ بست



که همسنگ این سنگی آری بدست

 

[won-a-pa-lei]

دست بردار! چه سود آید بار
از چراغی که نه گرماش و نه نور؟
چه امید از دل تاریک کسی
که نهادندش سرزنده به گور؟

 

[won-a-pa-lei]

خواهش میکنم


در آن کوش از این خانه سنگ بست



که همسنگ این سنگی آری بدست

تا آخرین ستارۀ شب بگذرد مرا
بی خوف و بی خیال بر این برج خوف و خشم،
بیدار می نشینم در سردچال خویش
شب تا سپیده خواب نمی جنبدم به چشم.

 

[meddler]

[



مردی در انتظار تو خشکید مثل چوب
یک دست روی صورت ویک دست بر کمر
مثل درخت در دل تو ریشه کرده ام
بی فایده است هر چه بگویم : تبر تبر
معشوق هیچ وقت تعارف نمیکند
این قلب مال توست خجالت نکش ببر

 

[toprak]

خواهش میکنم


در آن کوش از این خانه سنگ بست



که همسنگ این سنگی آری بدست

تا کی زه چراغ مسجد و دود کنشت؟
تا کی ز زیان دوزخ و سود بهشت؟
رو بر سر لوح بین که استاد قضا
اندر ازل آنچه بودنی بود نوشت

 

[toprak]

[



مردی در انتظار تو خشکید مثل چوب
یک دست روی صورت ویک دست بر کمر
مثل درخت در دل تو ریشه کرده ام
بی فایده است هر چه بگویم : تبر تبر
معشوق هیچ وقت تعارف نمیکند
این قلب مال توست خجالت نکش ببر

روزی که نهال عمر من کنده شود
واجزام ز یکدیگر کنده شود
گر زانکه صراحی یی کنند از گل من
چندان که ز باده پر کنی زنده شود

 

[won-a-pa-lei]

روزی که نهال عمر من کنده شود
واجزام ز یکدیگر کنده شود
گر زانکه صراحی یی کنند از گل من
چندان که ز باده پر کنی زنده شود

دیگر پیامی از تو مرا نارد
این ابرهای تیرۀ توفانزا
زین پس به زخم کهنه نمک پاشد
مهتاب سرد و زمزمۀ دریا.

 

[meddler]

تا کی زه چراغ مسجد و دود کنشت؟
تا کی ز زیان دوزخ و سود بهشت؟
رو بر سر لوح بین که استاد قضا
اندر ازل آنچه بودنی بود نوشت

تاریک بود بستر یک مرد در اتاق
زن مرده بود گریه نمی کرد در اتاق

 

[meddler]

دیگر پیامی از تو مرا نارد
این ابرهای تیرۀ توفانزا
زین پس به زخم کهنه نمک پاشد
مهتاب سرد و زمزمۀ دریا.

این آسمان لعنتی ابری ست بیخیال
شاعر شعور جامعه اش نیست بیخیال

 

[toprak]

تاریک بود بستر یک مرد در اتاق
زن مرده بود گریه نمی کرد در اتاق

قبول کن که جهان خواب بوده است _ اما
مجال اینکه در این وهم خوش بخوابی نیست

 

[meddler]

قبول کن که جهان خواب بوده است _ اما
مجال اینکه در این وهم خوش بخوابی نیست

تمام تازه به دوران رسیده ها گفتند :
که باغ یخ زده ی من جوانه کم دارد
ولی چگونه بخوانم به گوش این گنجشک
حیاط ما نه درخت و نه لانه کم دارد

 

[toprak]

تمام تازه به دوران رسیده ها گفتند :
که باغ یخ زده ی من جوانه کم دارد
ولی چگونه بخوانم به گوش این گنجشک
حیاط ما نه درخت و نه لانه کم دارد

دلم کبوتر جلد توست و می دانی
چه بر پرنده ی بی سر پناه می گذرد