مشاعرۀ سنّتی

[Narges *]

می بخش بر آنکه جز تو یارش نبود
جز خوردن اندوه تو کارش نبود
در عشق تو حالتیش باشد که دمی
هم با تو و هم بی تو قرارش نبود ابو سعید ابوالخیر

چشمات بی بلا

در پهنه ی دشت رهنوردی پیداست
وندر پی آن قافله گردی پیداست
فریاد زدم دوباره دیداری هست؟
در چشم ستاره اشک سردی پیداست

 

[دختر شرقی]

تنها تر از یک برگ
با بار شادی های مهجورم
در آب های سبز تابستان
آرام می رانم
تا سرزمین مرگ
تا ساحل غم های پاییزی

 

[hamid_61]

یا به چشم آرزو سیر رخ صیاد کن

یا به صحرای طلب در جستجوی دانه باش

یا گل نو رسته شو یا بلبل شوریده حال

یا چراغ خانه یا آتش به جان پروانه باش

 

[won-a-pa-lei]

شب در کمین شعری گمنام و ناسرود
چون جغد می نشینم در زیج رنج کور
می جویمش به کنگرۀ ابر شب نورد
می جویمش به سوسوی تک اختران دور

 

[island1991]

شب در کمین شعری گمنام و ناسرود
چون جغد می نشینم در زیج رنج کور
می جویمش به کنگرۀ ابر شب نورد
می جویمش به سوسوی تک اختران دور

رباب و چنگ به بانگ بلند میگویند

که گوش هوش به پیغام سروش کنید

 

[bahar_jo0on]

رباب و چنگ به بانگ بلند میگویند

که گوش هوش به پیغام سروش کنید

دگر نگاه مگردان در آسمان کبود
کبوتران تو پر خسته آمدند فرود
به هر چه می نگرم با دریغ و بدرود است
شد آن زمان که جهان جمله مژده بود و درود
دریغ عهد شکر خواب و روزگار شباب
چنان گذشت که انگار هر چه بود نبود .....

 

[toprak]

دگر نگاه مگردان در آسمان کبود
کبوتران تو پر خسته آمدند فرود
به هر چه می نگرم با دریغ و بدرود است
شد آن زمان که جهان جمله مژده بود و درود
دریغ عهد شکر خواب و روزگار شباب
چنان گذشت که انگار هر چه بود نبود .....

در هجرانم قرار می بایدو نیست
آسایش جان زار می باید و نیست
سرمایه ی روزگار می باید ونیست
یعنی که وصال یار می باید و نیست

 

[nichol]

تا کی کشم عتیبت از چشم دل فریبت
روزی کرشمه ای کن ای یار برگزیده

 

[ghacedak]

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

 

[meddler]

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود
هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

در دهان غنچه از غم خنده خون آلود شد
گو به چشم ابرها باران شود خون آب ها

 

[won-a-pa-lei]

این ابرهای تیره که بگذشته ست
بر موج های سبز کف آلوده،
جان مرا به درد چه فرساید
روحم اگر نمی کند آسوده؟

 

["sarah"]

هر که نداند سپاس نعمت امروز
حیف خورد بر نصیب رحمت فردا

 

[won-a-pa-lei]

هر که نداند سپاس نعمت امروز
حیف خورد بر نصیب رحمت فردا

استوارم چون درختی پا به جای
پیچک بی خانمانی را بگوی
بی ثمر با دست و پای من مپیچ.

 

["sarah"]

چــون ســــــايه مرغـــــــــان هـــــوا در سفــــــر خاك
آزار به مـــــــوري نرســـــــــانديـــــم و گذشــــــــتيم

 

[won-a-pa-lei]

مانم به آبگینه حبابی سست
در کلبه ئی گرفته، سیه، تاریک:
لرزم، چو عابری گذرد از دور
نالم، نسیمی ار وزد از نزدیک.

 

["sarah"]

سلسله موی دوست حلقه دام بلاست
هر که در این حلقه نیست فارغ از این ماجراست

 

[nichol]

ترا که حسن خداداده است و حجله ی بخت
چه حاجت است که مشاطه ات بیاراید

 

[meddler]

ترا که حسن خداداده است و حجله ی بخت
چه حاجت است که مشاطه ات بیاراید

دیگر برای شوکت دریا غزل نباف !
موجی که در هوای تو یخ زد نجیب نیست

 

[island1991]

ترا که حسن خداداده است و حجله ی بخت
چه حاجت است که مشاطه ات بیاراید

درویشم و گدا و برابر نمیکنم

پشمین کلاه خویش به صد تاج خسروی

 

[won-a-pa-lei]

دیگر برای شوکت دریا غزل نباف !
موجی که در هوای تو یخ زد نجیب نیست

تا آخرین ستارۀ شب بگذرد مرا
بی خوف و بی خیال بر این برج خوف و خشم،
بیدار می نشینم در سردچال خویش
شب تا سپیده خواب نمی جنبدم به چشم.



روز خوش!

 

[island1991]

دیگر برای شوکت دریا غزل نباف !
موجی که در هوای تو یخ زد نجیب نیست

ممنون....بیت قشنگی بود.....


تا شدم حلقه بگوش در میخانه ی عشق

هر دم آید غمی از نو به مبارکبادم

 

[meddler]

تا آخرین ستارۀ شب بگذرد مرا
بی خوف و بی خیال بر این برج خوف و خشم،
بیدار می نشینم در سردچال خویش
شب تا سپیده خواب نمی جنبدم به چشم.



روز خوش!

من مدتی ست ابر بهارم برای تو
باید ولم کنند ببارم برای تو

 

["sarah"]

من مدتی ست ابر بهارم برای تو
باید ولم کنند ببارم برای تو

واعظ شهر چو مهر ملك و شحنه گزيد

من اگر مهرنگارى بگزينم چه شود

 

[nichol]

من مدتی ست ابر بهارم برای تو
باید ولم کنند ببارم برای تو

ورای طاعت دی وانگان ز ما مطلب
که شیخ مذهب ما عاقلی گنه دانست

 

[meddler]

واعظ شهر چو مهر ملك و شحنه گزيد

من اگر مهرنگارى بگزينم چه شود

دستان ما دو نیمه در حسرت هم اند
آیا چه وقت میشکنند این حریم ها

 

[Narges *]

دستان ما دو نیمه در حسرت هم اند
آیا چه وقت میشکنند این حریم ها

آمد به این امید که در گور سرد دل
شاید ز عشق رفته بیابد نشانه ای

 

[island1991]

دستان ما دو نیمه در حسرت هم اند
آیا چه وقت میشکنند این حریم ها

اگر شادیست ما را ، گر غم ، از ماست

که بر ما هر چه می آید هم از ماست...

 

["sarah"]

تو ملولی و مرا طاقت تنهایی نیست
تو جفا کردی و من عهد وفا نشکستم

 

[meddler]

تو که دل برده از این شهر دلت
یک نفر گم شده از شهر دلت
من تنها که از این شهر شلوغ
میرود باز شود بخت دلت


خودم گفتم !

 

[Narges *]

تو که دل برده از این شهر دلت
یک نفر گم شده از شهر دلت
من تنها که از این شهر شلوغ
میرود باز شود بخت دلت


خودم گفتم !

تو مهر آشفته مویی،ماه شب آرزویی
با من تو تا رو به رویی با مهرو مه رو به رویم