مشاعرۀ سنّتی

[گلسنگ]

مخمور و مست گردان امروز چشم ما را



رشک بهشت گردان امروز کوی ما را

از دو چشمم آب یک سو گشته جاری خون ز یک سو
دست و پایم بسته دین از یک طرف قانون ز یک سو

 

[salvador]

وین طرفه که بارم همه شیشه ست پر از می



وقتی که شود شیشه تهی ، کار خراب است

 

[ranalean]

تو نیکی میکن و در دجله انداز

که ایزد در بیابانت دهد باز

 

[salvador]

تو نیکی میکن و در دجله انداز

که ایزد در بیابانت دهد باز

زان زخمه که بی‌حوصله از شحنه هراسد



خنجر کن و زخمش به دل بی‌جگران زن

 

[ranalean]

نا کسی گر از کسی بالا نشیند عیب نیست

روی دریا خس نشیند قعر دریا گوهر است

 

[salvador]

تو بی‌گناه کشی کن که ایستاده به عذر



به روز عرض جزا حایل گناه توام

 

[ranalean]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم

که ناکس کس نمیگردد بدین بالا نشینیها

 

[salvador]

من از روییدن خار سر دیوار دانستم

که ناکس کس نمیگردد بدین بالا نشینیها

آن نم که بود قطره شد و قطره جوی آب

وز آب جو گذشت به توفان جنون کشید




زین می به جرعهٔ دگر از خود برون رویم

زین بادهای درد که از ما فزون کشید

 

[ranalean]

دل من نه مرد آنست که با غمش بر آید

مگسی کجا تواند که بیفکند عقابی

 

[salvador]

یاد او کردم ز جان سد آه درد آلود خاست



خوی گرمش در دلم بگذشت و از دل دود خاست

 

[ranalean]

تا یوسفی به چاه نیفتد عزیز نیست

اینان اسیر یوسف افتاده در چهند

 

[salvador]

دلا ز هجر مکن ناله، زان که در عالم



غم است و شادی و خار و گل و نشیب و فراز

 

[kachal63]

ز من در عشق شیرین کار تر نیست
چرا فرهاد را افسانه کردند؟

 

[salvador]

در روزن دلم نظری کن چو آفتاب



تا آسمان نگوید کان ماه بی‌وفاست

 

[ranalean]

ز من در عشق شیرین کار تر نیست
چرا فرهاد را افسانه کردند؟

دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست

جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

 

[kachal63]

تمام عمر ستم کرد و من همان عاشق
بیک نگه که در آغاز دلربائی کرد

 

[salvador]

داشتم ناقص مسی وز کیمیای لطف تو



آن مس ناقص همه زر شد زر کامل عیار

 

[ranalean]

تمام عمر ستم کرد و من همان عاشق
بیک نگه که در آغاز دلربائی کرد

در نیابد حال پخته هیچ خام

پس سخن کوتاه باید والسلام




دوستان شب خوش

 

[salvador]

دود اگر بالا نشیند کسر شان شعله نیست

جای چشم ابرو نگیرد گرچه او بالاتر است

تویی خلاصه آبا و امهات وجود

به سان تو خلفی مادر زمانه نزاد




سپهر پیر که تا بوده گشته گرد جهان

به هیچ عهد جوانی چو تو ندارد یاد

 

[kachal63]

رسوا منم وگرنه تو صد بار در دلم
رفتی و آمدی و کسی را خبر نشد

 

[salvador]

در نیابد حال پخته هیچ خام

پس سخن کوتاه باید والسلام




دوستان شب خوش

من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را



به یک پرواز بی هنگام کردم مبتلا خود را



ممنون شبت خوش

 

[kachal63]

من آن مرغم که افکندم به دام صد بلا خود را



به یک پرواز بی هنگام کردم مبتلا خود را



ممنون شبت خوش

ای اجل روز فراق آمد و دلسوزی نیست
من اگر کشتنی ام بهتر از این روزی نیست

 

[salvador]

رسوا منم وگرنه تو صد بار در دلم
رفتی و آمدی و کسی را خبر نشد

دلم را بود از آن پیمان گسل امید یاریها



به نومیدی کشید آخر همه امیدواریها

 

[salvador]

ای اجل روز فراق آمد و دلسوزی نیست
من اگر کشتنی ام بهتر از این روزی نیست

تا هست چنین که طبع اطفال

درهر شب عید شادمان است




یادت همه روز خوشتر از عید

کاین منشاء شادی جهان است

 

[kachal63]

تا گل رخسار شبنم خیز او را دیده اند
عندلیبان مهر گل را در گلاب افکنده اند

 

[salvador]

در بساطی کاندرو دیوان احسانش بود



آرزو بسیار گو باشد تقاضا هرزه کار

 

[kachal63]

رفته ایم از یاد یاران وز گذشت روزگاران
گر ز ما وان روزگاران یاد میشد بد نمیشد

 

[iman.mpr]

در بساطی کاندرو دیوان احسانش بود



آرزو بسیار گو باشد تقاضا هرزه کار

ره نبردیم به مقصود خود اندر شیراز
خرم ان روز که حافظ میل بغداد کند

 

[salvador]

در میان مستمندان، فرق نیست



این غریق خرد، بهر غرق نیست

 

[kachal63]

تهمت عجز است سد راه صائب ورنه من
از ره دشمن به مژگان خاک برمیداشتم