سلام به دوستان عزيز
اومدم اين جا بلكي يكم دلم وا شه
خوبين همگي؟؟؟
يكي سريع يك امار بده ببينم كي هست
اومدم اين جا بلكي يكم دلم وا شه
خوبين همگي؟؟؟
يكي سريع يك امار بده ببينم كي هست
بیا زیر کرسی تا قصه های قدیمی رو واست تعریف کنم
- شروع کننده موضوع فانوس تنهایی
- تاریخ شروع
معصومه جان خوبي تو ؟؟؟؟
خوب اين جا را گرم كرديا
يك لطفي در حقم مي كني؟؟؟
خوب اين جا را گرم كرديا
يك لطفي در حقم مي كني؟؟؟
چی میخوای عزیزم؟معصومه جان خوبي تو ؟؟؟؟
خوب اين جا را گرم كرديا
يك لطفي در حقم مي كني؟؟؟
اهههسلام
شب همه بخیر
هروقت اومدم مشغول امورات شکم بودی مریض میشیااا.....
تشنمه خوب!
هااا؟!
هاا؟
نداریم، چیز دیگه ای نمیخوای؟
اره معصومه راست مي گه
چي شد تا من اومدم همه ساكت شدين ؟؟؟؟
برم تا دوباره شلوغ كنين؟؟؟؟
شبت خوش عزیزم
سلام از ماست مقصود خان
منم خوبم
شمام كه ماشاالله خوبين
نگاری خدا نگهدارت
قبل اومدن تو هم شلوغ نمیکردن عزیزماره معصومه راست مي گه
چي شد تا من اومدم همه ساكت شدين ؟؟؟؟
برم تا دوباره شلوغ كنين؟؟؟؟
بازي
ايتالو كالوينو
</B></SPAN>
</B>
برگردان: فرزاد همتي و محمد رضا فرزاد
شهري بود كه در آن، همه چيز ممنوع بود.
و چون تنها چيزي كه ممنوع نبود بازي الك دولك بود، اهابی‌شهر هر روز به صحراهاي اطراف می‌رفتند و اوقات خود را با باري الك دولك می‌گذراندند.
و چون قوانين ممنوعيت نه يكباره بلكه به تدريج و هميشه با دلايل كافي وضع شده بودند، كسي دليلي براي گلايه و شكايت نداشت و اهالي مشكلي هم براي سازگاري با اين قوانين نداشتند.
سال ها گذشت. يك روز بزرگان شهر ديدند كه ضرورتي وجود ندارد كه همه چيز ممنوع باشد و جارچي‌ها را روانة كوچه و بازار كردند تا به مردم اطلاع بدهند كه می‌توانند هر كاري دلشان می‌خواهد بكنند.
جارچي ها براي رساندن اين خبر به مردم، به مراكز تجمع اهالي شهر رفتند و با صداي بلند به مردم گفتند:”آهاي مردم! آهاي ... ! بدانيد و آگاه باشيد كه از حالا به بعد هيچ كاري ممنوع نيست.”
مردم كه دور جارچي ها جمع شده بودند، پس از شنيدن اطلاعيه، پراكنده شدند و بازي الك دولك شان را از سر گرفتند.
جارچي ها دوباره اعلام كردند: “می‌فهميد! شما حالا آزاد هستيد كه هر كاري دلتان می‌خواهد، بكنيد.”
اهالي جواب دادند: “خب! ما داريم الك دولك بازي می‌كنيم.”
جارچي ها كارهاي جالب و مفيد متعددي را به يادشان آوردند كه آنها قبلاً انجام می‌دادند و حالا دوباره می‌توانستند به آن بپردازند.
ولي اهالي گوش نكردند و همچنان به بازي الك دولك شان ادامه داند؛ بدون لحظه‌اي درنگ.
جارچي ها كه ديدند تلاش شان بی‌نتيجه است، رفتند كه به اُمرا اطلاع دهند.
اُمرا گفتند:”كاري ندارد! الك دولك را ممنوع می‌كنيم.”
آن وقت بود كه مردم دست به شورش زدند و همة امراي شهر را كشتند و بی‌درنگ برگشتند و بازي الك دولك را از سر گرفتند.
ايتالو كالوينو
</B></SPAN>
</B>
شهري بود كه در آن، همه چيز ممنوع بود.
و چون تنها چيزي كه ممنوع نبود بازي الك دولك بود، اهابی‌شهر هر روز به صحراهاي اطراف می‌رفتند و اوقات خود را با باري الك دولك می‌گذراندند.
و چون قوانين ممنوعيت نه يكباره بلكه به تدريج و هميشه با دلايل كافي وضع شده بودند، كسي دليلي براي گلايه و شكايت نداشت و اهالي مشكلي هم براي سازگاري با اين قوانين نداشتند.
سال ها گذشت. يك روز بزرگان شهر ديدند كه ضرورتي وجود ندارد كه همه چيز ممنوع باشد و جارچي‌ها را روانة كوچه و بازار كردند تا به مردم اطلاع بدهند كه می‌توانند هر كاري دلشان می‌خواهد بكنند.
جارچي ها براي رساندن اين خبر به مردم، به مراكز تجمع اهالي شهر رفتند و با صداي بلند به مردم گفتند:”آهاي مردم! آهاي ... ! بدانيد و آگاه باشيد كه از حالا به بعد هيچ كاري ممنوع نيست.”
مردم كه دور جارچي ها جمع شده بودند، پس از شنيدن اطلاعيه، پراكنده شدند و بازي الك دولك شان را از سر گرفتند.
جارچي ها دوباره اعلام كردند: “می‌فهميد! شما حالا آزاد هستيد كه هر كاري دلتان می‌خواهد، بكنيد.”
اهالي جواب دادند: “خب! ما داريم الك دولك بازي می‌كنيم.”
جارچي ها كارهاي جالب و مفيد متعددي را به يادشان آوردند كه آنها قبلاً انجام می‌دادند و حالا دوباره می‌توانستند به آن بپردازند.
ولي اهالي گوش نكردند و همچنان به بازي الك دولك شان ادامه داند؛ بدون لحظه‌اي درنگ.
جارچي ها كه ديدند تلاش شان بی‌نتيجه است، رفتند كه به اُمرا اطلاع دهند.
اُمرا گفتند:”كاري ندارد! الك دولك را ممنوع می‌كنيم.”
آن وقت بود كه مردم دست به شورش زدند و همة امراي شهر را كشتند و بی‌درنگ برگشتند و بازي الك دولك را از سر گرفتند.
مي دونم اين شعر جاش اين جا نيستا ولي اگه مي شه بنويسم شايد بهتر شدم
نياز و تو خودم كشتم كه هرگز تا نشه پشتم
زدم بر چهره ام سيلي كه هرگز وانشه مشتم
من ان جنجر به پهلويم كه دردم را نمي گويم
به زير ضربه هاي غم نيفتد خم به ابرويم
من ان خورشيد زر پوشم كه با ظلمت نمي جوشم
به جز اغوش در يا را نمي گيرم به اغوشم
من ان ابر بهارانم كه از خاشاك بيزارم
بهجز بر چهره ي گل ها نمي گريم .نمي بارم
مرا اين گونه گر خواهي دلت را اشيانم كن
من ان نشكستني هستم بيا و امتحانم كن......
نياز و تو خودم كشتم كه هرگز تا نشه پشتم
زدم بر چهره ام سيلي كه هرگز وانشه مشتم
من ان جنجر به پهلويم كه دردم را نمي گويم
به زير ضربه هاي غم نيفتد خم به ابرويم
من ان خورشيد زر پوشم كه با ظلمت نمي جوشم
به جز اغوش در يا را نمي گيرم به اغوشم
من ان ابر بهارانم كه از خاشاك بيزارم
بهجز بر چهره ي گل ها نمي گريم .نمي بارم
مرا اين گونه گر خواهي دلت را اشيانم كن
من ان نشكستني هستم بيا و امتحانم كن......
شبت پر ستاره عزيزمشبتون خوش
شعرش سیاسی بود اما بدک نبود
سیاست کلا چیز مزخرفیه ازش دوری کن
نه اصلا سياسي نبود
حرف دلم بود با كسي
فكر نمي كنم توش رنگي از سياست بوده باشه؟؟؟؟
نمیدونم شاید همین طوریه که میگید اما خوب امضاتون که خداییش سیاسیه دیگهنه اصلا سياسي نبود
حرف دلم بود با كسي
فكر نمي كنم توش رنگي از سياست بوده باشه؟؟؟؟
نمیدونم شاید همین طوریه که میگید اما خوب امضاتون که خداییش سیاسیه دیگه
ازه اون ديگه سياسيه ولي شعرم نبود
چیه چرا داری میزنی .
یه ذره سعه صدر هم خوب چیزیه
داد نزدم كه
حالا بچه كه زدن نداره
من برم ديگه
شب قشنگي داشته باشين
خدانگهدار
شب نازی داشته باشیدداد نزدم كه
حالا بچه كه زدن نداره
من برم ديگه
شب قشنگي داشته باشين
خدانگهدار
ehsan-shimi
عضو جدید
شب خیز که عاشقان به شب راز کنند
گرد در و بام دوست پرواز کنند
هرجا که دری بود به شب در بندند
الا در عاشقان که شب باز کنند
سلام سلام
شب همگی بخیر
کی بیداره؟
گرد در و بام دوست پرواز کنند
هرجا که دری بود به شب در بندند
الا در عاشقان که شب باز کنند
سلام سلام
شب همگی بخیر
کی بیداره؟
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان )) | ادبیات | 16 | |
|
دلت برای قصه های بچگیت تنگ شده؟بیا تو کودک گذشته... | ادبیات | 2 | |
| P | آخرين قصه | ادبیات | 1 |
Similar threads
-
((تشکر از بچه های زیر کرسی و زیر آسمان باشگاه مهندسان ))
- شروع شده توسط فانوس تنهایی
- پاسخ ها: 16
-