مشاعرۀ سنّتی

[*زهره*]

تویی که گر بخرامد درخت قامت تو

ز رشک سرو روان را به اهتزاز آرد

 

[sh85]

تویی که گر بخرامد درخت قامت تو

ز رشک سرو روان را به اهتزاز آرد

درد عشق از تندرسيت خوشترست
ملک درويشي ز هستي خوشترست

عقل بهتر مي‌نهد از کاينات

عارفان گويند مستي خوشترست
​

 

[mohx]

[FONT=Tahoma, Arial, Helvetica, sans-serif]ترسم اي مرگ نيايي تو و من پير شوم آنقدر زنده بمانم كه ز جان سير شوم[/FONT]

 

[*زهره*]

مرا گر دوستی با او به دوزخ می‌برد شاید

به نقد اندر بهشتست آن که یاری مهربان دارد

 

[naghmeirani]

در راه عشق مرحله قرب و بعد نیست

می‌بینمت عیان و دعا می‌فرستمت

 

[eksir]

تو را بسوی رقیبان گذار بسیار است

ز رهگذار تو بر دل غبار بسیار است

تو از صفا گل بی‌خاری ای نگار ولی

چه سود از این که بگرد تو خار بسیار است

 

[gh_engineer]

حافظ

حافظ

ترسم این قوم که بر دردکشان می​خندند
در سر کار خرابات کنند ایمان را​

 

[*زهره*]

از صبا هر دم مشام جان ما خوش می‌شود

آری آری طیب انفاس هواداران خوش است

 

[eksir]

تا همتم به دست طلب زد در بلا

دربست شد مسخر من کشور بلا

دست قضا به مژده کلاه از سرم ربود

چون می‌نهاد بر سر من افسر بلا

 

[B@CHE +]

این روزها سخاوت باد صبا کم است
یعنی،خبر ز سوی تو _این روزها_کم است
اینجا_کنار پنجره_تنها نشسته ام
در کوچه ای که عابر درد آشنا، کم است
من دفتری پر از غزلم ناب ناب ناب
چشمی که عاشقانه بخواند مرا ،کم است

 

[*زهره*]

تا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهی

گلبانگ عشق از هر طرف بر خوش خرامی می‌زنم

 

[araz_heidari]

تا بو که یابم آگهی از سایه سرو سهی

گلبانگ عشق از هر طرف بر خوش خرامی می‌زنم

مگر كه لاله بدانست بي وفايي دهر
كه تا بزاد و بشد جام مي ز كف ننهاد
​

 

[*زهره*]

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

 

[araz_heidari]

در طریق عشقبازی امن و آسایش بلاست

ریش باد آن دل که با درد تو خواهد مرهمی

یارب مکن از لطف پریشان ما را
هر چند که هست جرم و عصیان ما را
​

 

[*زهره*]

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند

گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

 

[araz_heidari]

امتحان کن که بسی گنج مرادت بدهند

گر خرابی چو مرا لطف تو آباد کند

دردم از یار است درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم
​

 

[*زهره*]

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا

گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

 

[araz_heidari]

مشتاقی و صبوری از حد گذشت یارا

گر تو شکیب داری طاقت نماند ما را

آمدی وه چه که مشتاق و پریشان بودم
تا برفتی زبرم صورت بیجان بودم
​

 

[*زهره*]

من بی تو زندگانی خود را نمی‌پسندم

کاسایشی نباشد بی دوستان بقا را

 

[araz_heidari]

من بی تو زندگانی خود را نمی‌پسندم

کاسایشی نباشد بی دوستان بقا را

آنانکه خاک را به نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی بکنند

​

 

[eksir]

دل می‌رود و دیده نمی‌شاید دوخت

چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت

 

[gh_engineer]

دل می‌رود و دیده نمی‌شاید دوخت

چون زهد نباشد نتوان زرق فروخت

تو با خدای خود انداز کار و دل خوش دار
که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند​

 

[*** s.mahdi ***]

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمیشوی که ببینی چه میکشم

با عقل آب عشق به یک جو نمیرود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

 

[naghmeirani]

عراقی

عراقی

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمیشوی که ببینی چه میکشم

با عقل آب عشق به یک جو نمیرود
بیچاره من که ساخته از آب و آتشم

مرا یاری است کز من یاد نارد

که دارد این چنین یاری؟ دریغا
​

 

[*زهره*]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

 

[noosh_l]

ای که در دل جای داری بر سر چشمم نشین
کاندر آن بیغوله ترسم تنگ باشد جای تو

وصال او ز عمر جاودان به
خداوندا مرا آن ده كه آن به

 

[*زهره*]

همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست

از سر کوی تو زان رو که عظیم افتادست

 

[araz_heidari]

همچو گرد این تن خاکی نتواند برخاست

از سر کوی تو زان رو که عظیم افتادست

توانا بود هرکه دانا بود
زدانش دل پیر برنا بود
​

 

[*زهره*]

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[araz_heidari]

دل می‌رود ز دستم صاحب دلان خدا را

دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

آنکه می گفت زیک گل نشدو فصل بهار
چه خبر داشت که همچو تو گلی می روید
​