مشاعرۀ سنّتی

[محـسن ز]

ای دوست بیازار مرا ،هر چه توانی
دل نیست اسیری که ز آزار گریزد

در عشق چو ذره شو که عشقش
بر آهن و سنگ کارگر شد
بنمود نخست پرده‌ی زلف
در پرده نشست و پرده در شد

 

[naghmeirani]

در عشق چو ذره شو که عشقش
بر آهن و سنگ کارگر شد
بنمود نخست پرده‌ی زلف
در پرده نشست و پرده در شد

در طلبِ زهره رخ ماهرو
می نگرد جانب بالا دلم
از طلبِ گوهرِ گویای عشق،
موج زند ، موج ، چو دریا دلم

 

[محـسن ز]

در طلبِ زهره رخ ماهرو
می نگرد جانب بالا دلم
از طلبِ گوهرِ گویای عشق،
موج زند ، موج ، چو دریا دلم

من که در تو زندگانی یافتم
من که هستی را زچشمانت نگاهت یا فتم
دیگر قرار م نیست
دیگر شکیبم نیست

 

[naghmeirani]

من که در تو زندگانی یافتم
من که هستی را زچشمانت نگاهت یا فتم
دیگر قرار م نیست
دیگر شکیبم نیست

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست​

به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

 

[محـسن ز]

تنت به ناز طبیبان نیازمند مباد
وجود نازکت آزرده گزند مباد
سلامت همه آفاق در سلامت توست​

به هیچ عارضه شخص تو دردمند مباد

در ره تاریک زلفت عقل را
روشنی یک ذره از روی تو بس
درگذشتم از سر هر دو جهان
زانکه ما را یک سر موی تو بس

 

[magsod]

سجده بیت و طوافم هوسی بیش نبود
سجده آن بود که بر کعبه دلها کردم

 

[ترانه ی مهر]

ما همانيم كه بوديم و محبت باقيست
ترك صحبت نكند دل كه به مهر آكندند

 

[magsod]

دئدیم: آراسته سن، شادلیق اوزوندن توکولور
دئدی: آچ سینه می، مین لر غم پنهانیما باخ!

 

[ترانه ی مهر]

خبر بريد به بلبل كه عهد مي شكند گل
تو نيز ار بتواني ببند بار تحمل
تو آن كمند نداري كه من خلاص بيابم
اسير ماندم و درمان تحملست و تذلل

 

[magsod]

لب تو چاره کارم نمی کند ورنه
ز درد و داغ دلم مو به مو خبر داراست

 

[ترانه ی مهر]

لب تو چاره کارم نمی کند ورنه
ز درد و داغ دلم مو به مو خبر داراست

تا نپنداري كه با ديگر كسم خاطر خوشست
ظاهرم با جمع و خاطر جاي ديگر مي شود

 

[ترانه ی مهر]

خدا چو صورت ابروي دلگشاي تو بست
گشاد كار من اندر كرشمه هاي تو بست

تا ترا جاي شد اي سرو روان در دل من
هيچكس مي نپسندم كه به جاي تو بود

 

[*زهره*]

در کان نبود چون تن زیبای تو سیمی
وز سنگ نخیزد چو دل سخت تو رویی

 

[ronaz]

در کان نبود چون تن زیبای تو سیمی
وز سنگ نخیزد چو دل سخت تو رویی

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد، دوستداران را چه شد
شهریاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سر آمد ، شهریاران را چه شد

 

[azadeh_arch _eng]

در کان نبود چون تن زیبای تو سیمی
وز سنگ نخیزد چو دل سخت تو رویی

يك حرف صوفيانه بگويم اجازت است
اي نور ديده صلح به از جنگ و داوري

 

[magsod]

یک عمر دعا کردم و دشنام شنیدم
آئین من و آن بت طناز همین است

 

[noosh_l]

یک عمر دعا کردم و دشنام شنیدم
آئین من و آن بت طناز همین است

تو شکوفه بهاری به نهال آدمیت
که شکوه و جلوه بخشی به جمال آدمیت

 

[ترانه ی مهر]

وای بازم ت



ترسم ز نازكي شكند شيشه ي دلم
در بر كش اي نسيم به آهستگي مرا

 

[n1990]

وای بازم ت



ترسم ز نازكي شكند شيشه ي دلم
در بر كش اي نسيم به آهستگي مرا

[FONT=arial, helvetica, sans-serif]از برای غم ما سینه ی دنیا تنگ است
بهر این موج خروشان دل دریا تنگست[/FONT]

 

[ترانه ی مهر]

وای خدای من بازم که ت

تا روانم هست خواهم راند نامت بر زبان
تا وجودم هست خواهم كند نامت بر ضمير

 

[n1990]

وای خدای من بازم که ت

تا روانم هست خواهم راند نامت بر زبان
تا وجودم هست خواهم كند نامت بر ضمير

شانسه دیگه...


رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز نخواهد ماند

 

[*زهره*]

دل خستگان را بی‌طلب تریاک‌ها بخشی ز لب

محروم چون ماند ای عجب خاقانی از تریاک تو

 

[n1990]

دل خستگان را بی‌طلب تریاک‌ها بخشی ز لب

محروم چون ماند ای عجب خاقانی از تریاک تو

وقت را غنيمت دان آن قدر که بتواني
حاصل از حيات اي جان اين دم است تا داني
__________________

 

[*زهره*]

یار آن حریف نیست که از در درآیدم
عشق آن حدیث نیست که از دل برون شود

 

[n1990]

یار آن حریف نیست که از در درآیدم
عشق آن حدیث نیست که از دل برون شود

در خموشی های من فریاد هاست
​

آن که دریابد چه می گویم، کجاست !!....

 

[parikoochooloo]

در خموشی های من فریاد هاست ​

آن که دریابد چه می گویم، کجاست !!....

تا آسمان ز حلقه بگوشان ما شود
کو عشوه ای ز ابروی همچون هلال تو...

 

[ترانه ی مهر]

وجودي دارم از مهرت گدازان
وجودم رفت و مهرت همچنان هست

 

[يامين]

تعادل در ترازوی کدامین دولتی ای عقل
که ناسنجیده میگویی واو سنجیده سنجیده!

 

[magsod]

هرگز هوس سرو و صنوبر به سرم نیست
تا در نظرم قامت دلجوی کسی هست

 

[*زهره*]

تا گل روی تو دیدم همه گل‌ها خارند
تا تو را یار گرفتم همه خلق اغیارند