شرمنده و تبریک
شرمنده و تبریک
سلام
اول شرمنده از این که شش تایی شدن رئال توی مادرید رو بهتون تبریک نگفتم، الآن تبریک می گم
اما راستش چون به اینترنت دسترسی ندارم، گذاشته بودم بیام فینالی شدن بارسا و 6تایی شدن رئال رو با هم بهتون تبریک بگم
جای شما خالی من توی خوابگاه بودم و با یه عالمه طرفدار چلسی نشستم و بازی رو نگاه کردم -چه کری هایی که برای هم نخوندم- وقتی چلسی گل اول رو زد همه داد کشیدند و بعد من رو مسخره می کردند که تیم شما فلان شد و ... ، من فقط یه چیز گفتم: یادتون باشه که شنبه گل اول رو رئال زد.
من گفتم دقیقه ی 60 بارسا گل می زنه، که نشد، دقیقه ی 80 گفتم، سال 2004 یونان هم قهرمان یورو شد ولی تیم خوبی نبود، همه گفتند چلسی با این همه مهره رو با یونان مقایسه می کنی؟ گفتم اونا دفاع می کردند، این ها هم دفاع می کنند، کاری نداره، 11 تا تیر چراغ برق هم توی محوطه جریمه بکارند کسی نمی تونه گل بزنه
دیگه داشتم می ترسیدم،
خداییش تا دقیقه 90 هم امید داشتم، چون موقع اخراج آبیدال، وقت زیادی هدر رفته بود، و من همیشه میگم برای یک گل، یک حمله هم کافیه. اما وقتی گفتند وقت اضافه فقط 3 دقیقه است اصلا اوضاعم قابل وصف نبود
از همه شیرین تر: وقتی که اندرس اینیستا گل رو زد
، اونقدر داد زدم که هیچ کدومشون چیزی نگفت
این هم خاطره ی من از صعود بارسا به فینال در خوابگاه دانشگاه
سام