مشاعرۀ سنّتی

[sanaz950]

آي آدم ها كه در ساحل نشسته شادو خندانيد
يك نفر در آب دارد مي سپارد جان...

 

["Amir masoud"]

آي آدم ها كه در ساحل نشسته شادو خندانيد
يك نفر در آب دارد مي سپارد جان...

نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد....
نمیخواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت...
ولی بسیار مشتاقم که از خاک گلویم سوتکی سازد...
گلویم سوتکی باشد..
به دست کودکی گستاخ وبازیگوش...
و او یکریز و پی در پی دم خویش را بر گلویم سخت بفشارد....
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد...
بدین سان بشکند در من سکوت مرگبارم را....

 

[msglike]

اگر چه گردش گردون، مرا هلاک نکرد
ولی ز گردش چشمت، امید من باقی است

 

[sisah]

تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است
همواره مرا کوی خرابات مقام است

از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

 

[محـسن ز]

تو شروع آسمونی می دونستم نمی مونی
چشم تو آخر دنیاس خودت اینو نمی دونی
داشتن و نداشتن تو گاهی سخته گاهی ساده
اگه راهی اگه بی راه منم و پای پیاده

 

[sisah]

هر آن که راز دو عالم ز خط ساغر خواند
رموز جام جم از نقش خاک ره دانست

ورای طاعت دیوانگان ز ما مطلب
که شیخ مذهب ما عاقلی گنه دانست

 

[محـسن ز]

تا وجود من شود کامل بهم آمیختند
اشتیاق زنده ماندن با عذاب زندگی

 

[Aseman Etemaad]

یادمان باشد اگر خاطرمان تنها ماند
طلب عشق ز هر بی سروپایی نکنیم!

 

[محـسن ز]

تو ای اهوی من کجا میگریزی
چه کردم بی اعتنا میگریزی
زدست من انگونه کز دست کودک
چو پروانه ای بی صدا میگریزی

 

[گلابتون]

ياد آن فرزانه آزرده خاطر خوش كه گفت
خامشي جستم كه حاسد مرده پندارد مرا

سينه صافي گرفتم پيش چشم روزگار
تا درين آيينه هركس خود چه انگارد مرا

 

[amarjani200]

ياد آن فرزانه آزرده خاطر خوش كه گفت
خامشي جستم كه حاسد مرده پندارد مرا

سينه صافي گرفتم پيش چشم روزگار
تا درين آيينه هركس خود چه انگارد مرا

الاهي بدلهاي افروخته

بجانهاي از عاشقي سوخته



بآهي كه بر جاني آتش زده

بجاني كه سوزد چو آتشكده



به اشكي كه در ماتمي ريخته

چو گوهر به مژگاني آويخته

 

[رنگ خدا]

ياد آن فرزانه آزرده خاطر خوش كه گفت
خامشي جستم كه حاسد مرده پندارد مرا

سينه صافي گرفتم پيش چشم روزگار
تا درين آيينه هركس خود چه انگارد مرا

ای کاش که بخت سازگاری کردی
با جور زمانه یار یاری کردی
از دست جوانیم چو بر بود عنان
پیری چو رکاب پایداری کردی

 

[گلابتون]

يار من و جان جهان است اين
چشم و چراغ دل و جان است اين

خيز و ز نازك بدنش ناز كش
تا نخورد غصه دل نازكش

 

[رنگ خدا]

شمه از داستان عشق شور انگیز ماست
این حکایتها که از فرهاد وشیرین کرده اند

 

[گلابتون]

در آن دوري و بدحالي نبودم از رخت خالي
به دل ميديدمت وز جان سلامت ميفرستادم

سرد كز خون من نقشي برآرد لعل پيروزت
كه من بر درج دل مهري به جز مهر تو ننهادم

 

[رنگ خدا]

من نگویم که کنون با که نشین و چه بنوش
که تو خود دانی اگر زیرک وعاقل باشی

 

[گلابتون]

يار با ماست چه حاجت كه زيادت طلبيم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

از در خويش خدارا به بهشتم مفرست
كه سر كوي تو از كون و مكان مارا بس

 

[رنگ خدا]

دارنده چو ترکیب طبایع اراست
از بهر چه او افکندش در کم و کاست

 

[رنگ خدا]

يار با ماست چه حاجت كه زيادت طلبيم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

از در خويش خدارا به بهشتم مفرست
كه سر كوي تو از كون و مكان مارا بس

سه بوسه کز دو لبت کرد وظیفه من
اگر ادا نکنی قرض دار من باشی
من این مراد ببینم بخود که نیم شبی
بجای اشک روان در کنار من باشی

 

[گلابتون]

تو غنچه بودي و بلبل خموش غيرت عشق
به حيرتم كه صبا قصه از كجا دانست

ز چشم سايه خدارا قدم دريغ مدار
كه خاك راه تو را عين توتيا دانست

 

[گلابتون]

سه بوسه کز دو لبت کرد وظیفه من
اگر ادا نکنی قرض دار من باشی
من این مراد ببینم بخود که نیم شبی
بجای اشک روان در کنار من باشی

يكي ز شب گرفتگان چراغ بر نميكند
كسي به كوچه سار شب در سحر نميزند

نشسته ام در انتظار اين غبار بي سوار
دريغ كز شبي چنين سپيده سر نميزند

 

[رنگ خدا]

تو غنچه بودي و بلبل خموش غيرت عشق
به حيرتم كه صبا قصه از كجا دانست

ز چشم سايه خدارا قدم دريغ مدار
كه خاك راه تو را عين توتيا دانست

تو خانقاه و خرابات در میانه نبین
خدا گواه که هر جا که هست با اویم
غبار راه طلب کیمیای بهروریست
غلام دولت ان خاک عبیرین بویم

 

[گلابتون]

مي تراود بوي جان امروز از طرف چمن
بوسه اي دادي مگر اي باد گل بو بر تنش

همره دل در پي اش افتان و خيزان ميروم
وه كه گر روزي به چنگ من درافتد دامنش

 

[رنگ خدا]

شیوه چشمت فریب جنگ داشت
ما غلط کردیم وصلح پنداشتیم
گلبن حسنت نه خود شد دلفروز
ما دم همت بر او بگماشتیم

 

[mim-shimi]

ما قصه سکندر و دارا نخوانده ایم
از ما به جز حکایت مهر و وفا نپرس

 

[رنگ خدا]

سزای تکیه گهت منظری نمی بینم
منم زعالم و این گوشه معین چشم

 

[گلابتون]

مكن به چشم حقارت نگاه در من مست
كه آب روي شريعت بدين قدر نرود

من گدا هوس سرو قامتي دارم
كه دست در كمرش جز به سيم و زر نرود

 

[mim-shimi]

دو نصیحت کنمت بشنو و صد گنج ببر
از ره عیش در آ و به ره عیب مپوی

 

[رنگ خدا]

مكن به چشم حقارت نگاه در من مست
كه آب روي شريعت بدين قدر نرود

من گدا هوس سرو قامتي دارم
كه دست در كمرش جز به سيم و زر نرود

در ره عشق از ان سوی فنا صد خطرست
تا نگوئی که چو عمرم بسر امد رستم
بعد ازنیم چه غم از تیر کج انداز حسود
چو بمحبوب کمان ابروی خود پیوستم

 

[mim-shimi]

در ره عشق از ان سوی فنا صد خطرست
تا نگوئی که چو عمرم بسر امد رستم
بعد ازنیم چه غم از تیر کج انداز حسود
چو بمحبوب کمان ابروی خود پیوستم

چرا پست گلابو نقل قول کردی؟مگه پست من چش بود؟