امروز 7 مارسه همشهری
۸ مارس (۱۷ اسفند) ، روز جهانی زن
- شروع کننده موضوع onia$
- تاریخ شروع
پیشاپیش گفتم عزیز......میدونم.
با تبریکش کاری ندارما.خیلی هم مبارک باشه.ولی میشه بفرمایید این عکس چی میگه؟؟الان مثلا با برابری میخاد رتبه خانوما رو بالا ببره؟؟؟
نه یه جوری اعتراض مدنی و فانتزی به برابری در بعضی قوانین و قاعده های اجتماعی . همین .
مگه رتبه بندی داریم در این مورد؟
اعتراض به برابری یا نابرابری؟
ما اعتقاد به رتبه بندی نداریم. ولی اعتقاد به برابری زن و مرد علتش چی بوده؟این بوده که بعضی ها فکر میکردن رتبه خانوم ها پایین تره در نتیجه اومدن گفتن زن و مرد برابرن.البته یک سری ها هم از اون طرف بوم افتادن.یعنی اعتقادشون اینه که رتبه خانوم ها پایین تره و خانوم هارو جزو املاکشون میدونن.
لطفا موضوع رو پیچش ندین لطفاآآآ
در اصل همه انسان هستند حالا هر جامعه ای یه نقصیاتی در موارد برابری حقوق زنان و مردن در فرهنگ و قانون شون دارند که همون خاطر اعتراضاتی میشه.
حالا شما ناراحتی از اینور بوم و اونور بوم یا نمی دوم از وضع موجود راضی هستی می تونید با دموکراسی کامل تایپیک رو ترک کنید!!
واللاااا
هشتم مارس، روز جهانی زن در بسیاری از کشورهای دنیا گرامی داشته می شود. روزی است که زنان جهان بدون توجه به گرایشات مختلف فکری، عقیدتی، قومی و ملیتی، نژادی، زبانی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی به یادآوری موفقیت ها و دستاوردهای شان می پردازند. در حقیقت، این روز مجالی است برای نگاه کردن به گذشته در مسیر تلاش ها، منازعه ها و فعالیت های پیشین، و بیشتر برای نگریستن در راستای حرکت های پیش رو برای باز کردن راه در جهت شکوفایی استعدادها و فرصت هایی که در انتظار نسل آینده زنان است. در جریان سال جهانی زن، سازمان ملل متحد تجلیل و گرامیداشت روز جهانی زن را در 8 مارس سال 1975 میلادی آغاز کرد. دو سال پس از آن بود که مجمع عمومی سازمان ملل در دسامبر 1977، تصمیم گرفت روزی را برای حقوق زنان و صلح جهانی نامگذاری کند تا در این روز از سال، کشورهای عضو سازمان ملل، بر اساس سنن تاریخی و ملی شان آن را گرامی بدارند. با تصویب این روز، مجمع عمومی نقش زنان را در تلاش ها و گسترش صلح بازشناخت و بر پایان دادن به تبعیض و افزایش حمایت از برابری و مشارکت کامل زنان تاکید ورزید. پیشینه آغاز حرکت برای شکل گیری یک روز و اختصاص آن به زنان، ابتدا از دل فعالیت های اعتراضی زنان کارگر در آغاز قرن بیستم در امریکای شمالی و سراسر اروپا نطفه بست. 1909 : نخستین روز جهانی زن در ایالات متحده در 28 فوریه 1909 برپا شد. حزب سوسیالیست آمریکا این روز را به افتخار و تجلیل از اعتصاب کارگران نساجی نیویورک، که در آن زنان علیه شرایط کاری خود اعتراض کرده بودند، برگزید. 1910: کنگره جهانی سوسیالیست ها، طی جلسه ای در کپنهاگ، «روز زن» را روز بین المللی زنان اعلام و آن را به عنوان حرکتی در جهت کسب حقوق زنان و گسترش حمایت به منظور دستیابی زنان به حق رای در سراسر جهان، تثبیت کرد. طرح پیشنهادی با موافقت بیش از یکصد تن از زنان از 17 کشور جهان در این کنگره به تصویب رسید، و نخستین پیامد آن، انتخاب سه زن در پارلمان فنلاند بود. در این کنگره تاریخ ثابتی برای برگزاری مراسم انتخاب نشد.
"روز زن مبارک"
فرهنگی که در آن «خواب زن چپ است» و «عقلش گِرد» و در بین ضرب‌المثل‌ها هم می‌شود اراجیفی از این نوع پیدا کرد: «اسب و زن و شمشیر وفادار که دید»، «پیش زنان راز هرگز مگو»، «ز کار زن آید همی کاستی»، «زن یه تخته‌ش کمه»، «زن اگه گریه رو نداشت، معلوم نبود چی چی داشت». خب این حرفها از دهان هر کسی دربیاید چه شاعران بزرگ کلاسیک، چه مردم عامی و چه فلان ترانه‌سرای به ظاهر مدرن، مهمل است.عادتمان داده‌اند که صفات نشانه‌ی قدرت را به مردان و صفات نشانه‌ی ضعف را به زنان نصبت بدهیم. می‌گوییم «طرف مثل مرد سرِ حرفش وایستاد» و از آن‌سو طرف می‌گوییم: «طرف داشت مثل زنا گریه می‌کرد». حتا «قول» هم نوعِ مردانه‌اس مرغوب‌تر است. در همین‌جا باید یادی کنیم از «سیمین بهبهانی» گرامی که سعی در برهم زدن این رسم نامبارک در شعرهایش داشت و در غزلی نوشته بود: «قول زنانه می‌دهم.» خلاصه کنم… دربست پذیرفتنِ چنین مهملاتی با اتیکتِ ادبیات کلاسیک این بلا را سر فرهنگ ما آورده و متاسفانه نهادهای دولتی هم نه تنها قدمی در راستای عوض کردنِ این نگاه برنمی‌دارند بلکه آن را تشدید می‌کنند. نمونه‌اش همین رفتاری که با زنان در عرصه‌ی موسیقی می‌شود. در تمام جهان، آثار کلاسیک را ارج می‌نهند اما بخش‌های مخرب آن را حلوا، حلوا نمی‌کنند ولی متاسفانه در فرهنگ ما به دلیل ناآگاهی متولیان و شعرمحور بودن، شاعران و به خصوص شاعران کلاسیک را اولن با القابی مثل «حضرت» و «حکیم» و غیره خطاب کرده و شعرشان را وحی منزل به حساب می‌آورند. تمام وسایل ارتباط جمعی هم در بوقِ همین رسمِ نامبارک می‌دمند. یکبار پای برنامه‌های «صدا و سیما» بنشینید و ببینید در جُنگ‌هایی که قرار است به اصطلاح سطح آگاهی خانواده‌ها را بالا ببرند، چه چیزهایی گفته می‌شود. نمی‌دانم ماجرای اشعه‌ی ساطع شده از صورت زنان را دیده‌اید یا نه؟ خب همین حرفها روی اذهانِ ناآگاه اثر می‌گذارد و به عمل نفرت‌انگیزِ اسیدپاشی و فجایع دیگر ختم می‌شود.
یغما گلرویی / از مصاحبه با ایلنا
Photo by yaghma golrouee
https://www.facebook.com/#
فرهنگی که در آن «خواب زن چپ است» و «عقلش گِرد» و در بین ضرب‌المثل‌ها هم می‌شود اراجیفی از این نوع پیدا کرد: «اسب و زن و شمشیر وفادار که دید»، «پیش زنان راز هرگز مگو»، «ز کار زن آید همی کاستی»، «زن یه تخته‌ش کمه»، «زن اگه گریه رو نداشت، معلوم نبود چی چی داشت». خب این حرفها از دهان هر کسی دربیاید چه شاعران بزرگ کلاسیک، چه مردم عامی و چه فلان ترانه‌سرای به ظاهر مدرن، مهمل است.عادتمان داده‌اند که صفات نشانه‌ی قدرت را به مردان و صفات نشانه‌ی ضعف را به زنان نصبت بدهیم. می‌گوییم «طرف مثل مرد سرِ حرفش وایستاد» و از آن‌سو طرف می‌گوییم: «طرف داشت مثل زنا گریه می‌کرد». حتا «قول» هم نوعِ مردانه‌اس مرغوب‌تر است. در همین‌جا باید یادی کنیم از «سیمین بهبهانی» گرامی که سعی در برهم زدن این رسم نامبارک در شعرهایش داشت و در غزلی نوشته بود: «قول زنانه می‌دهم.» خلاصه کنم… دربست پذیرفتنِ چنین مهملاتی با اتیکتِ ادبیات کلاسیک این بلا را سر فرهنگ ما آورده و متاسفانه نهادهای دولتی هم نه تنها قدمی در راستای عوض کردنِ این نگاه برنمی‌دارند بلکه آن را تشدید می‌کنند. نمونه‌اش همین رفتاری که با زنان در عرصه‌ی موسیقی می‌شود. در تمام جهان، آثار کلاسیک را ارج می‌نهند اما بخش‌های مخرب آن را حلوا، حلوا نمی‌کنند ولی متاسفانه در فرهنگ ما به دلیل ناآگاهی متولیان و شعرمحور بودن، شاعران و به خصوص شاعران کلاسیک را اولن با القابی مثل «حضرت» و «حکیم» و غیره خطاب کرده و شعرشان را وحی منزل به حساب می‌آورند. تمام وسایل ارتباط جمعی هم در بوقِ همین رسمِ نامبارک می‌دمند. یکبار پای برنامه‌های «صدا و سیما» بنشینید و ببینید در جُنگ‌هایی که قرار است به اصطلاح سطح آگاهی خانواده‌ها را بالا ببرند، چه چیزهایی گفته می‌شود. نمی‌دانم ماجرای اشعه‌ی ساطع شده از صورت زنان را دیده‌اید یا نه؟ خب همین حرفها روی اذهانِ ناآگاه اثر می‌گذارد و به عمل نفرت‌انگیزِ اسیدپاشی و فجایع دیگر ختم می‌شود.
یغما گلرویی / از مصاحبه با ایلنا
Photo by yaghma golrouee
https://www.facebook.com/#
"روز زن مبارک"
فرهنگی که در آن «خواب زن چپ است» و «عقلش گِرد» و در بین ضرب‌المثل‌ها هم می‌شود اراجیفی از این نوع پیدا کرد: «اسب و زن و شمشیر وفادار که دید»، «پیش زنان راز هرگز مگو»، «ز کار زن آید همی کاستی»، «زن یه تخته‌ش کمه»، «زن اگه گریه رو نداشت، معلوم نبود چی چی داشت». خب این حرفها از دهان هر کسی دربیاید چه شاعران بزرگ کلاسیک، چه مردم عامی و چه فلان ترانه‌سرای به ظاهر مدرن، مهمل است.عادتمان داده‌اند که صفات نشانه‌ی قدرت را به مردان و صفات نشانه‌ی ضعف را به زنان نصبت بدهیم. می‌گوییم «طرف مثل مرد سرِ حرفش وایستاد» و از آن‌سو طرف می‌گوییم: «طرف داشت مثل زنا گریه می‌کرد». حتا «قول» هم نوعِ مردانه‌اس مرغوب‌تر است. در همین‌جا باید یادی کنیم از «سیمین بهبهانی» گرامی که سعی در برهم زدن این رسم نامبارک در شعرهایش داشت و در غزلی نوشته بود: «قول زنانه می‌دهم.» خلاصه کنم… دربست پذیرفتنِ چنین مهملاتی با اتیکتِ ادبیات کلاسیک این بلا را سر فرهنگ ما آورده و متاسفانه نهادهای دولتی هم نه تنها قدمی در راستای عوض کردنِ این نگاه برنمی‌دارند بلکه آن را تشدید می‌کنند. نمونه‌اش همین رفتاری که با زنان در عرصه‌ی موسیقی می‌شود. در تمام جهان، آثار کلاسیک را ارج می‌نهند اما بخش‌های مخرب آن را حلوا، حلوا نمی‌کنند ولی متاسفانه در فرهنگ ما به دلیل ناآگاهی متولیان و شعرمحور بودن، شاعران و به خصوص شاعران کلاسیک را اولن با القابی مثل «حضرت» و «حکیم» و غیره خطاب کرده و شعرشان را وحی منزل به حساب می‌آورند. تمام وسایل ارتباط جمعی هم در بوقِ همین رسمِ نامبارک می‌دمند. یکبار پای برنامه‌های «صدا و سیما» بنشینید و ببینید در جُنگ‌هایی که قرار است به اصطلاح سطح آگاهی خانواده‌ها را بالا ببرند، چه چیزهایی گفته می‌شود. نمی‌دانم ماجرای اشعه‌ی ساطع شده از صورت زنان را دیده‌اید یا نه؟ خب همین حرفها روی اذهانِ ناآگاه اثر می‌گذارد و به عمل نفرت‌انگیزِ اسیدپاشی و فجایع دیگر ختم می‌شود.
یغما گلرویی / از مصاحبه با ایلنا
Photo by yaghma golrouee
تکرار می کنم:
پیشرفت اجتماعی هر جامعه ای رو میشه با جایگاه اجتماعی زنان اون جامعه سنجید
.....
این چه عکسیه!
زن < مرد
شرمنده این مخصوص خانم و دخترهای خاص هستش.
یعنی اونایی که خودشون رو < نمی دونند !
این عکست میگه که مثلن زنا کمتر از مردا بودن بعد این خانومه این و نوشته کف دستش که ما با هم برابریم!!
چرا یه مرد اینو ننوشته کف دستش!!؟
خوب هر کسی یه برداشتی داره .. من هم میگم شاید ایشون منظورشون اینه که باید در کل انسانیم و برابر از هر نظر.
حالا شای اون یه جایی هست که ارزش حقوقی کمتری داره همون خاطر نوشته ..
کلن بدم میاد از اینکه زن و مرد میکنن!!
جنسیت پرستااا...
واقعیته متاسفانه نمیشه انکارش کرد.
حق اات اینه یه شوووهر ی گیرت بیاد هر روز دو دست کتک ات بزنه.......
با این فرمایشای بیخودشون!!
حق اات اینه یه شوووهر ی گیرت بیاد هر روز دو دست کتک ات بزنه..
از این شوهرا دیگه پیدا نمیشه!!
هر کی به من دس بزنه باید دیه بده..دیه و مهریه رو با هم میگیرم!خخخخخخخخ
از این شوهرا دیگه پیدا نمیشه!!
هر کی به من دس بزنه باید دیه بده..دیه و مهریه رو با هم میگیرم!خخخخخخخخ
برو بابام.. یهویی خفه ات می کنه .. نصف دیه کامل رو میده خلاص!
غلد میکنه!!
مملکت قانون داره!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!خخ
از ما گفتن... ایشالله به حق 5 تن نصیبت بشه..
....Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
15 اسفند، ۵ مارس روز #جهانی_درختکاری | مناسبت های ملی و مذهبی | 0 | |
|
5 اسفند ؛ روز مهندس | مناسبت های ملی و مذهبی | 285 |