[FONT="]خدايا گمانم مرا از باران و ليمو آفريده اي از ارديبهشت و دلشوره هاي عاشقي . من با چشم هاي آهو دنيا را مي بينم و با دست ابر برگ ها را لمس مي كنم و با پا هاي رود به سفر مي روم . نان تو خوشبوتر از نان گندم و نمك است و بسيار بالا تر از آسماني كه فرشتگان در آن ديده باني مي كنند . نام تو ارمغان جهان است و سكوت ها را به هم مي زند .[/FONT][FONT="][/FONT]