الهی..چون بید می لرزم
که مبادا به هیچ نیرزم!!!
که مبادا به هیچ نیرزم!!!
گفتگو با خدا(::: مناجات نامه :::)
- شروع کننده موضوع نسیم
- تاریخ شروع
خداوندا..
من از احساس بيهوده بودن ؛ من از چون حباب آب بودن
من از ماندن چون مرداب مي ترسم
خداوندا...
من از مرگ محبت من از اعدام احساس به دست دوستان دور يا نزديک مي ترسم
خداوندا..
من از ماندن مي ترسم خداوندا من از رفتن مي ترسم...
خداوندا...
من از خود نيز مي ترسم ...
خداوندا... پناهم ده
من از احساس بيهوده بودن ؛ من از چون حباب آب بودن
من از ماندن چون مرداب مي ترسم
خداوندا...
من از مرگ محبت من از اعدام احساس به دست دوستان دور يا نزديک مي ترسم
خداوندا..
من از ماندن مي ترسم خداوندا من از رفتن مي ترسم...
خداوندا...
من از خود نيز مي ترسم ...
خداوندا... پناهم ده
یا رب ز تو آنچه من گدا می خواهم
افزون ز هزار پادشاه می خواهم
هركس ز در تو حاجتی می خواهد
من آمده ام ز تو ، تو را می خواهم...
افزون ز هزار پادشاه می خواهم
هركس ز در تو حاجتی می خواهد
من آمده ام ز تو ، تو را می خواهم...
الهي!
چشم هاي اشكبارم را درياب .
در اين ماه بخشش ، ذره اي از درياي گناهانم را ببخش .
بگذار نزديك آيم ، آنقدر نزديك كه صداي عبادت فرشتگان را بشنوم ...
چشم هاي اشكبارم را درياب .
در اين ماه بخشش ، ذره اي از درياي گناهانم را ببخش .
بگذار نزديك آيم ، آنقدر نزديك كه صداي عبادت فرشتگان را بشنوم ...
ایزد که جهان به قبضه‌ی قدرت اوست
دادست ترا دو چیز کان هر دو نکوست
هم سیرت آنکه دوست داری کس را
هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست
دادست ترا دو چیز کان هر دو نکوست
هم سیرت آنکه دوست داری کس را
هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست
*** لطف حق ***
دلت را خانه ما كن , مصفا كردنش با من
بما درددل افشا كن,مداوا كردنش با من
اگر گم كرده اى دل، كليد استجابت را
بيا يك لحظه با ما باش، پيدا كردنش با من
بيفشان قطره اشكى، كه من هستم خريدارش
بياورقطره اى اخلاص، دريا كردنش با من
اگردرها به برويت بسته شد، دل برمكن بازآ
در اين خانه دق الباب كن، واكردنش با من
به من گو حاجت خود را، اجابت ميكنم آني
طلب كن آنچه مي خواهي، مهيا كردنش با من
بيا قبل از وقوع مرك، روشن كن حسابت را
بياورنيك و بد را، جمع ومنها كردنش با من
چو خوردى روزى امروز، ما را شكر نعمت كن
غم فردا مخور، تأمين فردا كردنش با من
به قرآن آيينه رحمت، فراوان است اى انسان
بخوان اين آيه ها، تفسير و معنا كردنش با من
اگرعمري گنه كردی، مشو نوميد از رحمت
تو توبه نامه را بنويس، امضا كردنش با من
دلت را خانه ما كن , مصفا كردنش با من
بما درددل افشا كن,مداوا كردنش با من
اگر گم كرده اى دل، كليد استجابت را
بيا يك لحظه با ما باش، پيدا كردنش با من
بيفشان قطره اشكى، كه من هستم خريدارش
بياورقطره اى اخلاص، دريا كردنش با من
اگردرها به برويت بسته شد، دل برمكن بازآ
در اين خانه دق الباب كن، واكردنش با من
به من گو حاجت خود را، اجابت ميكنم آني
طلب كن آنچه مي خواهي، مهيا كردنش با من
بيا قبل از وقوع مرك، روشن كن حسابت را
بياورنيك و بد را، جمع ومنها كردنش با من
چو خوردى روزى امروز، ما را شكر نعمت كن
غم فردا مخور، تأمين فردا كردنش با من
به قرآن آيينه رحمت، فراوان است اى انسان
بخوان اين آيه ها، تفسير و معنا كردنش با من
اگرعمري گنه كردی، مشو نوميد از رحمت
تو توبه نامه را بنويس، امضا كردنش با من
الهی ، مانده ام در غفلت و خواب
بگرداب گناهان گشته غرقاب
بحق عاشقان بی قرارت
مرا از قعر این گرداب دریاب
بگرداب گناهان گشته غرقاب
بحق عاشقان بی قرارت
مرا از قعر این گرداب دریاب
تو را از شیشه می‌سازد، مرا از چوب می‌سازد
خدا کارش درست است، این و آن را خوب می‌سازد
تو را از سنگ می‌آرد برون، از قلب کوهستان
مرا از بیدِ خشکی در کنار جوب می‌سازد
در آتش می‌گدازد، تا تو را رنگی دگر بخشد
به سوهان می‌تراشد تا مرا مطلوب می‌سازد
تو را جامی که از شیر و عسل پُر کرده‌اش دهقان
مرا بر روی خرمن بُرده خرمنکوب می‌سازد
تو را گلدان رنگینی که با یک لمس می‌افتد
مرا ـ گرد سرت می‌چرخم و ـ جاروب می‌سازد
تو از من می‌گریزی باز هم تا مصر رؤیاها
مرا گرگی کنار خانه یعقوب می‌سازد
مرا سر می‌دهد تا دشت های آتش و آهن
و آخر در مصاف غمزه‌ای مغلوب می‌سازد
خدا در کار و بارش حکمتی دارد که پی در پی
یکی را شیشه می‌سازد، یکی را چوب می‌سازد
خدا کارش درست است، این و آن را خوب می‌سازد
تو را از سنگ می‌آرد برون، از قلب کوهستان
مرا از بیدِ خشکی در کنار جوب می‌سازد
در آتش می‌گدازد، تا تو را رنگی دگر بخشد
به سوهان می‌تراشد تا مرا مطلوب می‌سازد
تو را جامی که از شیر و عسل پُر کرده‌اش دهقان
مرا بر روی خرمن بُرده خرمنکوب می‌سازد
تو را گلدان رنگینی که با یک لمس می‌افتد
مرا ـ گرد سرت می‌چرخم و ـ جاروب می‌سازد
تو از من می‌گریزی باز هم تا مصر رؤیاها
مرا گرگی کنار خانه یعقوب می‌سازد
مرا سر می‌دهد تا دشت های آتش و آهن
و آخر در مصاف غمزه‌ای مغلوب می‌سازد
خدا در کار و بارش حکمتی دارد که پی در پی
یکی را شیشه می‌سازد، یکی را چوب می‌سازد
نه خلاف عهد کردم که حديث جز تو گفتم
همه بر سر زبانند و تو در ميان جاني
دل عارفان ربودند و قرار پارسايان
همه شاهدان بصورت , تو بصورت و معاني
مده اي رفيق پندم که به کار در نبندم
تو ميان ما نداني که چه ميرود نهاني
مزن اي عدو بتيرم , که بدين قدر نميرم
خبرش بگو که جانت بدهم بمژدگاني
دل دردمند سعدي ز محبت تو خون شد
نه بوصل ميرساني نه به قتل ميرهاني
همه بر سر زبانند و تو در ميان جاني
دل عارفان ربودند و قرار پارسايان
همه شاهدان بصورت , تو بصورت و معاني
مده اي رفيق پندم که به کار در نبندم
تو ميان ما نداني که چه ميرود نهاني
مزن اي عدو بتيرم , که بدين قدر نميرم
خبرش بگو که جانت بدهم بمژدگاني
دل دردمند سعدي ز محبت تو خون شد
نه بوصل ميرساني نه به قتل ميرهاني
spacechild
عضو جدید
ما می ترسیم از تو،
از چشم هایت،
دست هایت،
حرف هایت،
کارهایت!
می ترسیم از تمام تو.
و تو می خندی!
بعضی ها صدای خنده ات را می شنوند و بقیه...
راستش چند وقتیست گوش هایم خوب می شنوند
ولی...
ولی به خنده هایت عادت کرده ام.
ناراحت نمی شوی که گاهی،
فقط گاهی
جواب خنده ات را تلخ می دهم،عزیز؟؟!!
از چشم هایت،
دست هایت،
حرف هایت،
کارهایت!
می ترسیم از تمام تو.
و تو می خندی!
بعضی ها صدای خنده ات را می شنوند و بقیه...
راستش چند وقتیست گوش هایم خوب می شنوند
ولی...
ولی به خنده هایت عادت کرده ام.
ناراحت نمی شوی که گاهی،
فقط گاهی
جواب خنده ات را تلخ می دهم،عزیز؟؟!!
يارب بگشا گره ز كار من زار
رحمي كه ز عقل عاجزم در همه كار
جز درگه تو كي بودم درگاهي؟
محروم از اين درم مكن يا غفار
رحمي كه ز عقل عاجزم در همه كار
جز درگه تو كي بودم درگاهي؟
محروم از اين درم مكن يا غفار
الهی
الهی
الهی به مستان می خانه ات
به عقل افرینان دیوانه ات
به نور دل صبح خیزان عشق
زشادی به انده گریزان عشق
به رندان سر مست اگاه دل
که هرگز نرفتند جز راه دل
به انده پرستان بی پا و سر
به شادی فروشان بی شور وشر
که خاکم گل از اب انگور کن
سراپای من اتش طور کن
به می خانه وحدتم راه ده
دل زنده وجان اگاه ده
که از کثرت خلق تنگ امدم
به هر جا شدم سر به سنگ امدم
الهی
الهی به مستان می خانه ات
به عقل افرینان دیوانه ات
به نور دل صبح خیزان عشق
زشادی به انده گریزان عشق
به رندان سر مست اگاه دل
که هرگز نرفتند جز راه دل
به انده پرستان بی پا و سر
به شادی فروشان بی شور وشر
که خاکم گل از اب انگور کن
سراپای من اتش طور کن
به می خانه وحدتم راه ده
دل زنده وجان اگاه ده
که از کثرت خلق تنگ امدم
به هر جا شدم سر به سنگ امدم
خدایا !
اگر در پرسش خود در مانم یارای پرسیدن را ندانم،صلاح کار را به من ده
و دلم را بدانچه رستگاری من در ان است متوجه کن که چنین کاری از راهنماییهای تو ناشناخته نیست
و از کفایتهای تو نا ساخته نه
خدایا کار مرا به بخشایش خود واگذار نه به عدالتت.
اگر در پرسش خود در مانم یارای پرسیدن را ندانم،صلاح کار را به من ده
و دلم را بدانچه رستگاری من در ان است متوجه کن که چنین کاری از راهنماییهای تو ناشناخته نیست
و از کفایتهای تو نا ساخته نه
خدایا کار مرا به بخشایش خود واگذار نه به عدالتت.
خدایا! سینه ام را رحمت پاک گشایش مرحمت فرما
به لب هایم تبسم را
به چشمم، نور پاکت را
به قلبم ، مهرورزی را
خداوندا! بلندای دعایت را عطایم کن
تو معشوق همه عالم
از این پس، عاشقی را، پیشه ام فرما
خدایا راستش من آدمیزادم
گاه گاهی گر گناهی میکنم
طغیان مپندارش
کریما، من گناهی بنده ای دارم
و تو بخشایشی جنس خدا
آیا امید بخششم بی جاست؟
خودت گفتی بخوان
می خوانمت اینک مرا دریاب
به لب هایم تبسم را
به چشمم، نور پاکت را
به قلبم ، مهرورزی را
خداوندا! بلندای دعایت را عطایم کن
تو معشوق همه عالم
از این پس، عاشقی را، پیشه ام فرما
خدایا راستش من آدمیزادم
گاه گاهی گر گناهی میکنم
طغیان مپندارش
کریما، من گناهی بنده ای دارم
و تو بخشایشی جنس خدا
آیا امید بخششم بی جاست؟
خودت گفتی بخوان
می خوانمت اینک مرا دریاب
خداوندا مرا دریاب که دیگر رو به پایانم
تمام تن شدم زخمی ز تیغ هم قطارانم
خداوندا نجاتم ده از این تکرار تکراری
از این بیداد دشمن را به جای دوست پنداری
هیچ با من نیست در این ویرانه ی دنیا
در این نامردی ایام در این غم خانه ی دنیا
هیچ با من نیست در این آغاز بی پایان
ز راه مرگ هم برگشتم که مردن هم نبود آسان
همانهایی که می گفتند همیشه یار من هستند
به هنگام نیاز افسوس به رو یم دیده بر بستند
تمام تن شدم زخمی ز تیغ هم قطارانم
خداوندا نجاتم ده از این تکرار تکراری
از این بیداد دشمن را به جای دوست پنداری
هیچ با من نیست در این ویرانه ی دنیا
در این نامردی ایام در این غم خانه ی دنیا
هیچ با من نیست در این آغاز بی پایان
ز راه مرگ هم برگشتم که مردن هم نبود آسان
همانهایی که می گفتند همیشه یار من هستند
به هنگام نیاز افسوس به رو یم دیده بر بستند
spacechild
عضو جدید
آسان ترین حرف هایم برای تو،
آسان ترین شعرهایم برای تو،
آسان ترین بهانه هایم برای تو،
آسان ترین ثانیه هایم برای تو،
بعد از این همه سادگی
ساده قبول می کنی مرا؟
که جواب بدهی
تمام اشک هایم را!
که جواب بدهی
تمام سوال هایم را!
و چراهایم را!
قبول می کنی؟
می دانم جواب می دهی و من نمی شنوم.
جواب می دهی و من نمی بینم.
چه قدر ساده برایت می نویسم.
چه قدر می شود برایت ساده نوشت.
و این یعنی من می بینم.
می بینم تو را!
تنها یک چیز و این که:
.دوستت دارم.
ساده تر از ساده ترین عشق های ساده دنیا.
حتی ساده تراز مرگ.
.دوستت دارم.
آسان ترین شعرهایم برای تو،
آسان ترین بهانه هایم برای تو،
آسان ترین ثانیه هایم برای تو،
بعد از این همه سادگی
ساده قبول می کنی مرا؟
که جواب بدهی
تمام اشک هایم را!
که جواب بدهی
تمام سوال هایم را!
و چراهایم را!
قبول می کنی؟
می دانم جواب می دهی و من نمی شنوم.
جواب می دهی و من نمی بینم.
چه قدر ساده برایت می نویسم.
چه قدر می شود برایت ساده نوشت.
و این یعنی من می بینم.
می بینم تو را!
تنها یک چیز و این که:
.دوستت دارم.
ساده تر از ساده ترین عشق های ساده دنیا.
حتی ساده تراز مرگ.
.دوستت دارم.
آخرین ویرایش:
spacechild
عضو جدید
این روزها تو هستی!
هرچند همیشه،
همیشه بوده ای
کنار من
و تنهاییم را نگاه عزیزت،
که بودنش را حس می کنم
پر کرده است.
اما...
این روزها
تمام جواب هایم را می شنوم،
از تو.
خود تو!
..
کاش هیچ وقت دور نشوی.
من قدیم را دوست ندارم.
دوست ندارم مثل قدیم ها شوم.
باش...
درست مثل همیشه.
هرچند همیشه،
همیشه بوده ای
کنار من
و تنهاییم را نگاه عزیزت،
که بودنش را حس می کنم
پر کرده است.
اما...
این روزها
تمام جواب هایم را می شنوم،
از تو.
خود تو!
..
کاش هیچ وقت دور نشوی.
من قدیم را دوست ندارم.
دوست ندارم مثل قدیم ها شوم.
باش...
درست مثل همیشه.
الهی تویی آگه از حال من
عیان است پیش تو احوال من
تویی از کرم دلنواز همه
به بیچارگی چاره ساز همه
الهی به عزت که خوارم مکن
به جرم گنه شرمسارم مکن
الهی تویی آگه از حال من
عیان است پیش تو احوال من
توئی از کرم دلنوازِ همه
به بیچارگی چاره ساز همه
عیان است پیش تو احوال من
تویی از کرم دلنواز همه
به بیچارگی چاره ساز همه
الهی به عزت که خوارم مکن
به جرم گنه شرمسارم مکن
الهی تویی آگه از حال من
عیان است پیش تو احوال من
توئی از کرم دلنوازِ همه
به بیچارگی چاره ساز همه
الهی! ای مقصد نمازم!
و ای محرم رازم!
از عشقت می گدازم ،
در راهت سر ببازم، با لطفت چاره سازم،
از قهرت زهره بازم و از مهرت سرافرازم ،
قربان مهرو لطفت محبوب بی نیازم .
و ای محرم رازم!
از عشقت می گدازم ،
در راهت سر ببازم، با لطفت چاره سازم،
از قهرت زهره بازم و از مهرت سرافرازم ،
قربان مهرو لطفت محبوب بی نیازم .
اي مهر بان خداي!
گم گشته ام تو بودی و کردم چو دیده باز
دیدم به آسمان و زمین و به بام و در
تابنده نور توست
هر جا ظهور توست
دیدم به هیچ نقطه تهی نیست جای تو
خوش می درخشد از همه سو جلوه های تو
ای مبدا وجود!
از کثرت ظهور، نهان شد که کیستی
از هرچه ظاهر است ، تویی آشکارتر...مستور نیستی
نزدیکتر زمن به منی ، دور نیستی
تو آشکاره ای...من زین میان گمم
کور ار نبیند، این گنه آفتاب نیست
نقص از من است ، ورنه رخت را حجاب نیست.
ای مهربان خدای!
در قلب من تبی است گدازان و دردناک
احساس میکنم که به کانون جان من
سوزنده آتشی است که سر می کشد به اوج
احساس می کنم عطشی مست و بی قرار
اندر فضای هستی من می دود چو موج
این سوز عشق توست،
در من، چو جان، نهان
احساس میکنم،
درمان نسازد این تب من جز دوای تو
زائل نسازد این عطش، الا لقای تو
ای مهربان خدای!
احساس میکنم خلایی در وجود خویش
کان را نمی برد زمیان، جز پرستشت
ای نازنین خدای!
احساس میکنم که بود در سرشت من
سوزنده ،یک نیاز
داغ نیاز را نزداید زسینه ام
جز لذت پرستش و جزنشئه ی وصال
مخموری مرا به جز این می، علاج نیست
مطلب عیان بود، به بیان احتیاج نیست
ای مهربان خدای!
تو، راز جان و مایه ی سر مستی منی
تو هستی منی
در عمق فکر و پرورده ی جانم تویی،تویی
آرام دل، فروغ روانم تویی ، تویی
هر جا نگاه میدود ، آنجا نشان توست
روشنگر وجود، رخ دلستان توست
گم گشته ام تو بودی و کردم چو دیده باز
دیدم به آسمان و زمین و به بام و در
تابنده نور توست
هر جا ظهور توست
دیدم به هیچ نقطه تهی نیست جای تو
خوش می درخشد از همه سو جلوه های تو
ای مبدا وجود!
از کثرت ظهور، نهان شد که کیستی
از هرچه ظاهر است ، تویی آشکارتر...مستور نیستی
نزدیکتر زمن به منی ، دور نیستی
تو آشکاره ای...من زین میان گمم
کور ار نبیند، این گنه آفتاب نیست
نقص از من است ، ورنه رخت را حجاب نیست.
ای مهربان خدای!
در قلب من تبی است گدازان و دردناک
احساس میکنم که به کانون جان من
سوزنده آتشی است که سر می کشد به اوج
احساس می کنم عطشی مست و بی قرار
اندر فضای هستی من می دود چو موج
این سوز عشق توست،
در من، چو جان، نهان
احساس میکنم،
درمان نسازد این تب من جز دوای تو
زائل نسازد این عطش، الا لقای تو
ای مهربان خدای!
احساس میکنم خلایی در وجود خویش
کان را نمی برد زمیان، جز پرستشت
ای نازنین خدای!
احساس میکنم که بود در سرشت من
سوزنده ،یک نیاز
داغ نیاز را نزداید زسینه ام
جز لذت پرستش و جزنشئه ی وصال
مخموری مرا به جز این می، علاج نیست
مطلب عیان بود، به بیان احتیاج نیست
ای مهربان خدای!
تو، راز جان و مایه ی سر مستی منی
تو هستی منی
در عمق فکر و پرورده ی جانم تویی،تویی
آرام دل، فروغ روانم تویی ، تویی
هر جا نگاه میدود ، آنجا نشان توست
روشنگر وجود، رخ دلستان توست
خدایا! سینه ام را رحمت پاک گشایش مرحمت فرما
به لب هایم تبسم را
به چشمم، نور پاکت را
به قلبم ، مهرورزی را
خداوندا! بلندای دعایت را عطایم کن
تو معشوق همه عالم
از این پس، عاشقی را، پیشه ام فرما
خدایا راستش من آدمیزادم
گاه گاهی گر گناهی میکنم
طغیان مپندارش
کریما، من گناهی بنده ای دارم
و تو بخشایشی جنس خدا
آیا امید بخششم بی جاست؟
خودت گفتی بخوان
می خوانمت اینک مرا دریاب
به لب هایم تبسم را
به چشمم، نور پاکت را
به قلبم ، مهرورزی را
خداوندا! بلندای دعایت را عطایم کن
تو معشوق همه عالم
از این پس، عاشقی را، پیشه ام فرما
خدایا راستش من آدمیزادم
گاه گاهی گر گناهی میکنم
طغیان مپندارش
کریما، من گناهی بنده ای دارم
و تو بخشایشی جنس خدا
آیا امید بخششم بی جاست؟
خودت گفتی بخوان
می خوانمت اینک مرا دریاب
خدایا!
مرا متبرک گردان
تا در دنیایی که همه
به دنبال لذت تملک و قدرتند
دیدگانم بر تو دوخته باشد
مگذار از پی چیزهای روم
که مرگ آنها را می رباید
بلکه به جست و جوی چیزهایی برایم
که زندگی را در بر دارند
من با گوهرهای زمین با زر و سیم
با دارایی و ملک چه کنم؟
ثروت عشق تو را می خواهم...
مرا متبرک گردان
تا در دنیایی که همه
به دنبال لذت تملک و قدرتند
دیدگانم بر تو دوخته باشد
مگذار از پی چیزهای روم
که مرگ آنها را می رباید
بلکه به جست و جوی چیزهایی برایم
که زندگی را در بر دارند
من با گوهرهای زمین با زر و سیم
با دارایی و ملک چه کنم؟
ثروت عشق تو را می خواهم...
خدایا!
اگر با من باشی
چه کسی می تواند علیه من باشد؟
اگر من با تو باشم
چگونه ممکن است که دشواری ها نصیبم شوند
و از میان برداشته نشوند؟
هیچ مشکلی ، هیچ مانعی و هیچ گره ای نیست
که من و تو با هم
نتوانیم آن را از میان برداریم...
اگر با من باشی
چه کسی می تواند علیه من باشد؟
اگر من با تو باشم
چگونه ممکن است که دشواری ها نصیبم شوند
و از میان برداشته نشوند؟
هیچ مشکلی ، هیچ مانعی و هیچ گره ای نیست
که من و تو با هم
نتوانیم آن را از میان برداریم...
خدایا !
تو نه چناني كه منم، من نه چنانم كه تويي
تو نه بر آني كه منم، من نه بر آنم كه تويي
من همه در حكم توام، تو همه در خون مني
گر مه و خورشيد شوم، من كم از آنم كه تويي
تو نه چناني كه منم، من نه چنانم كه تويي
تو نه بر آني كه منم، من نه بر آنم كه تويي
من همه در حكم توام، تو همه در خون مني
گر مه و خورشيد شوم، من كم از آنم كه تويي
وشبنم خاطره هایم چه زود در صبح غم انگیزی تبخیر شد.
انگاه که اور ا در حال نجوایی دیدم سرد وسنگین ،
همه از روزمرگی می گفت و زمینی
سرد ونفس گیر
وشروع به پر پر زدن کرد دل شیشه ایم
وقطره اشکی از گوشه چشمانم ارام به صورتم دوید
ولی جزخدای مهربان و فرشتگانش کسی او را ندید.
***
واز ارامگاهم به بیرون پریدم ودر هوا رفتم تا اوج کهکشانهای بهشتی
چقدر سبک شده بودم .
وصدای مناجات واذان می امد.
حی علی خیر العمل
ورفتم به سوی خانه خدای مهربان
که او دلی را نمی شکند ،
نه هرگز!
انگاه که اور ا در حال نجوایی دیدم سرد وسنگین ،
همه از روزمرگی می گفت و زمینی
سرد ونفس گیر
وشروع به پر پر زدن کرد دل شیشه ایم
وقطره اشکی از گوشه چشمانم ارام به صورتم دوید
ولی جزخدای مهربان و فرشتگانش کسی او را ندید.
***
واز ارامگاهم به بیرون پریدم ودر هوا رفتم تا اوج کهکشانهای بهشتی
چقدر سبک شده بودم .
وصدای مناجات واذان می امد.
حی علی خیر العمل
ورفتم به سوی خانه خدای مهربان
که او دلی را نمی شکند ،
نه هرگز!
پرودگارا ،
خداوندا تو را قسم میدهم به هفت آسمانت ،
پاکی و معصومیت کبوترانت ،
به شقایقهای دشتهای بیکرانت ،
تو را قسم میدهم به ستاره های کهکشانت ،
به دریاهای جاودان و به آبهای جاری و روانت ،
تو را قسم می دهم به برگهای پریشان حال خزانت ،
که قلبمان مشکن ،
اشکمان مریز و آباد کن دلهایمان ،
غرق نعمت کن روزگارمان ،
با عزت کن ناممان ،
دلپذیر کن کاممان و قرین صحت کن جانمان ،
خدایا پروردگارا
تو را قسم میدهم به پرستوهای غربت کشیده ،
به عظمت غروب ،
به سادگی سحر و به آرمش سپیده ،
به پاکی
لبخندهای کودکانه
و به عزت و عصمت عشقهای جاودانه ،
که قلبمان را مجذوب محبت ،
زبانمان مست مروت
و وجدانمان را برقرار عدالت گردان .
پروردگارا پنجره دل بگشا به سوی بیماران ،
گرفتاران ،
به سوی سرهای بی سامان ،
به سوی دلهای چشم انتظار
و عاشقان بی صبر و قرار که چشم انتظارند ،
چشم انتظار شفای تو ،
وفای تو ، عطای تو و رضای تو .
پروردگارا پنجره دل بگشای
به سوی دلهای دردمند که دلی دردمند دارم
و سری سرگردان و فکری نگران
و گمشده ای در غبار روزگار
و روحی بی صبر و قرار
و دلی چشم انتظار .
خداوندا تو را قسم میدهم به هفت آسمانت ،
پاکی و معصومیت کبوترانت ،
به شقایقهای دشتهای بیکرانت ،
تو را قسم میدهم به ستاره های کهکشانت ،
به دریاهای جاودان و به آبهای جاری و روانت ،
تو را قسم می دهم به برگهای پریشان حال خزانت ،
که قلبمان مشکن ،
اشکمان مریز و آباد کن دلهایمان ،
غرق نعمت کن روزگارمان ،
با عزت کن ناممان ،
دلپذیر کن کاممان و قرین صحت کن جانمان ،
خدایا پروردگارا
تو را قسم میدهم به پرستوهای غربت کشیده ،
به عظمت غروب ،
به سادگی سحر و به آرمش سپیده ،
به پاکی
لبخندهای کودکانه
و به عزت و عصمت عشقهای جاودانه ،
که قلبمان را مجذوب محبت ،
زبانمان مست مروت
و وجدانمان را برقرار عدالت گردان .
پروردگارا پنجره دل بگشا به سوی بیماران ،
گرفتاران ،
به سوی سرهای بی سامان ،
به سوی دلهای چشم انتظار
و عاشقان بی صبر و قرار که چشم انتظارند ،
چشم انتظار شفای تو ،
وفای تو ، عطای تو و رضای تو .
پروردگارا پنجره دل بگشای
به سوی دلهای دردمند که دلی دردمند دارم
و سری سرگردان و فکری نگران
و گمشده ای در غبار روزگار
و روحی بی صبر و قرار
و دلی چشم انتظار .
