استاتر رفته گل بچینه . منم بجای ایشون به شما خوش آمد میگم.منم راه میدین؟؟؟
برد خونه شون.چرا که نه من هنوز شیر خشک میخورم!
به نظر من پسر خاله موضوع جالبیه
بریم برا من خواستگاریش
سلام اگه منو راه بدین موضوع بحث رو میگم بهتون؟
ممنون ..خوب شما که عضو فعالی، دیگه راه دادن نمی خواد.
ممنون ..
حالا که راهم دادین یه موضوع واسه بحث میزارم اگه موافق باشین شروع میکنیم...
چرا اکثر بچه های قدیمی دارن از سایت میرن؟؟؟
شاید ...ولی پیرای قدیم خیلی بهتر از جوونای الان هستن مگه نه ...... ؟؟دیگه پیر شدن نمیتونن با جوونا همراهی کنن لابد!!!!!
بیا تو فعال میشیاقا ما نمتونیم بیایم تو اقا؟اقا ما فعال نیستیم اقا...ولی 00000000300 امتیاز داریم اقا ما بریم بیرون اقا؟؟؟؟؟!!!!
شاید ...ولی پیرای قدیم خیلی بهتر از جوونای الان هستن مگه نه ...... ؟؟
ممنون ..
حالا که راهم دادین یه موضوع واسه بحث میزارم اگه موافق باشین شروع میکنیم...
چرا اکثر بچه های قدیمی دارن از سایت میرن؟؟؟
اینم میشه گفت درسته .... ولی چرا همشون با همدیگه دارن میرن ؟چون دیگه چیز جذاب و جدیدی براشون نیست که بیان دنبالش
داداش مام فعال شدیم برو خوش باش که به ارزوت رسیدیبیا تو فعال میشی
سلام داداش . شما که خودت هم کم پیدایی.کسی نبود؟
موضوع اواتار خوبه؟سلام داداش . شما که خودت هم کم پیدایی.
میری میری یکدفعه میای چن تا امتیاز میدی , ما رو هم مثل همیشه شرمنده میکنی و باز میری.
هر چی چایی تو ابدارخونه بود خودم تنهایی خوردم.
کلمات قصار هم که گفتیم , هیشکی دنباله شو نگرفت.
یه موضوع برامون طرح بکن تا دل بدیم و قلوه بگیریم.
اونوقت میان میگن اواتار یه انتخاب شخصیه و از این حرفا.موضوع اواتار خوبه؟
اونوقت میان میگن اواتار یه انتخاب شخصیه و از این حرفا.
یه موضوعی باشه که ربطی به ملیت ها و یا عقاید و سلیقه ها نباشه تا همه بتونن بدون طعنه زدن به همدیگه فقط رو اون موضوع صحبت کنن.
پس از عضویت در انجمن, برای دلخوشی یا بیان نظراتمون و یا به کرسی نشاندن عقاید و یا سلیقه هامون میایم تو بحث ها شرکت میکنیم و به این ترتیب هر یک از ما نسبت به همدیگه یه نوع شخیت و تیپی را مجسم میکنیم و پس از یه مدت که اسم همدیگه رو میبینیم , از نظر ذهنی برانگیخته میشویم که با همدیگر همان رفتاری را داشته باشیم که قبلا تو ذهنمون برنامه ریزیش کرده ایم. به این ترتیب ذهن ما نسبت به رفتار های متقابلمان شرطی میشه. تکرار این رفتار ها کم کم برامون عادت میشه و ما دیگه نمیتونیم به همدیگه بدون اتیکت ساختگی مون نیگاه بکنیم.همین عامل باعث میشه که ما دنیای مجازی مونو فراموش میکنیم و همواره در صدد دوئل کردن با مخالفان عقیده هامون هستیم . این برداشت ذهنی دیگه به ما اجازه نمیده که باهم مثل دو تا روح منفرد ارتباط بر قرار کنیم. نتیجه اش هم که همین میشه که در مقابل هم یا حالت تدافعی داریم و یا حالت حمایتی .موضوع اواتار خوبه؟