student.sh86
عضو جدید
مثل اینکه مجبور شدم اینجا واسه اولین بار یه چیزی بگیم
سلام خانم مهندس
قبل از هر چیز از طرف همه بچه های باشگاه تشکر میکنم بابت پاسخ به خیلی سوالات که من خودم خیلی ازتون یاد گرفتم.
در مورد جملتون؛ با کلیتش موافقم... اما اگه از افسرده بودن منظورتون من بودم... کاملا مخالفم... حداقل اینو رفقا میتونن شهادت بدن...
افتخار آشنایی با شما را نداشتم که اگه اینطور بود هیچ وقت اینگونه ندیده و نشناخته قضاوت نمیکردید
مشکلات و درگیریهای من هیچ کدومشون مربوط به خود من نیست و بیشتر مسائلیه که خانوادمو درگیر کرده و چون بنده حقیر ارشد خانواده هستم یه جورایی....
باور کنید هر کس دیگه ای جای من بود تا الان یه بلایی سر خودش آورده بود... و دلیل سر پا موندن من فقط و فقط بی خیالی نسبت به دنیا و شوخی گرفتن تموم مشکلاتشه... هر چند بعضی وقتا از شقیقه آدم وارد میشه و تموم مختو متلاشی میکنه
موفق باشی خانم محترم
سلام. عذرخواهی میکنم اگه بد برداشت کردید. من روی سخنم شما نبودید. اصلا حتی پستاتونو نخوندم. بیشتر منظورم مساله خودم بود که قبلا با بچه ها در موردش بحث کردیم. همینطوری این بحثو کشیدم وسط. ما اینجا تجربه خداحافظی بچه هارو زیاد داریم
اما خیلی خوشحالم که انقدر روحیه قوی دارید. امیدوارم همیشه این روحیرو داشته باشید. میدونم که وقتی مشکلات برای عزیزای آدم باشه چندین برابر سخت تر از اینه که برای خود آدم باشه
امیدوارم موفق باشد.
)
