کتابچه آموزشی حفاظت در بربر سفوط

[P O U R I A]

تعريف كار در ارتفاع:
کار در ارتفاع کليه اعمالي اطلاق مي شود که در ارتفاع ۲ متر يا بيشتر ( از سطح پايين تر) انجام مي شود و به طور طبيعي درصورت سقوط از آن، افراد دچار صدمه مي گرد ند، اين ارتفاع مي تواند در روي سطح زمين يا زير سطح زمين باشد.

مقررات عمومي :
• افرادي که در ارتفاع کار مي کنند بايد آموزشهاي ايمني مربوط به مقررات كار در ارتفاع، مجوز کار، وسايل حفاظتي، خطرات سقوط، تجهيزات حفاظت از سقوط را طي نموده باشند.
• هنگام کار در ارتفاع بايد موضوع امداد و نجات افراد در نظر گرفته شود و تجهيزات امداد نجات و افراد امدادگر، نيز پيش بيني شود.
• در شرايط جوي خطرناک مانند وزش بادشديد، طوفان، برف و باران، رعد و برق و... از کارکردن در ارتفاع در محيط باز جلوگيري شود.
• اگر کار در ارتفاع بايد در هنگام شب انجام پذيرد،ضروزي است روشنايي مناسبي تامين شود.
• در زمان ساخت و نصب مخازن حتي المقدور بايد کار روي زمين انجام شده سپس در ارتفاع مورد نظر انتقال يابد .
• سکوهاي کاري مي با يستي کاملا" تميز نگه داشته شوند تا از هر گونه ليز خوردن و همچنين پرتاب شدن اشياءبه پائين جلوگيري شود

كار در ارتفاع براي چه افرادي ممنوع است؟
كار كردن در ارتفاع براي افرادي كه حداقل يكي از شرايط ذيل را داشته باشند ممنوع است و اين افراد براي انجام كار در ارتفاع بايد مجوز سلامت از پزشك معتمد شركت اخذ نمايند .
۱- سابقه بيماري هاي قلبي
۲- صرع
۳- سرگيجه هاي مكرر
۴- بيماري رواني و ترساز ارتفاع
۵- بيماري شديد ريوي
۶- بيماري هاي مفصلي شديد
۷- كساني كه از داروهاي خواب آور استفاده كرده اند.

 

[P O U R I A]

گاردريل:
اولين سطح حفاظت از سقوط استفاده از گاردريل ها است كه بايد در سمت باز سكوهاي كاري كه در ارتفاع ۲ متر يا بيشتر قرارگرفته اند نصب شود. همچنين اگراحتمال داشته باشد كه كاركنان هنگام انجام كار در آب، ماشين آلات و در حال كار، فرايند و يا مواد خطرناك سقوط كنند، بايد سطح كار آنها در مقابل سقوط افراد حفاظت شود. محوطه هايي كه بايد حفاظت شوند شامل موارد ذيل مي باشد:
۱- طبقات و دهانه هاي باز (گودال ها)
۲- بالكن ها
۳- بالاي تاسيسات
۴- پلكان ها و پاگردها
۵- سقف/ بام
۶- داربست و ساير سكوهاي كار
۷- راهروها و سطوح شيب دار
۸- پل ها


مشخصات گاردريل:
نرده هاي حفاظتي بايد داراي ميله بالايي وسطي و پاخور باشند كه با ميله ها يا پايه هاي عمودي محكم نگاه داشته شده باشند، ابعاد و حداقل قطرهاي گاردريل بهصورت ذيل است:

ارتفاع نرده بالايي: بين ۹۱ تا ۱۰۷ سانتي متر ۱۰ سانتي متر و نسبت به كف بهصورت /
ارتفاع پاخور: حداقل ۲ عمودي قرار مي گيرد.
۲ متر / حداقل فاصله ميله ها ۴ تجهيزات ياد شده بايد محكم به سمت داخلي ميله ها وصل شده باشند و پا خور در هر سمت باز سكوي كار يا داربست بايد نصب شود.

گاردريل حتي الامكان بايد درنزديك ترين وضعيت به لبه سكويي داربست نصب و بايد تحمل فشارهايي كه ايجاد Fork lift ها يا Buggy احتما ً لا وارد مي شود را داشته باشد. مانند فشاري كه در اثر استفاده از ميشود.
بايد توجه داشت كه ضروري است كاركناني كه قصد دارند گارد ريل ها را نصب نمايند، زماني كه ارتفاع كار آنها بالا تر از ۲ متر باشد ، بايد به سيستم حفاظت از سقوط شخصي مجهز باشند

 

[P O U R I A]

نکات ايمني در استفاده از نردبان:


• پلكان/ بالابر : درصورت امكان براي دسترسي به سطوح بالاتر (سقف) بهتر است از پلكان يا بالابر ها استفاده گردد.


• نردبان: در صورتي كه پلكان وجود نداشته باشد يا به هر دليلي لازم باشد براي دسترسي به سطح از نردبان استفاده نمودضروري است نكات ذيل را در استفاده از نردبان هاي بلند و سنگين رعايت نمود :


۱. نردبان ها بايد در شرايط مناسبي باشند. هر روز قبل از استفاده اجزاي نردبان را چک کنيد.
۲. نردبان بايد به ديوار بسته شده و محكم باشد. تا بدين ترتيب استفاده از نردبان ايمن باشد.
۳. زميني که نردبان روي آن قرار گرفته است استحكام كافي داشته و هموار باشد.
۴. حداکثر شيب زمين ۱۶ درجه باشد( پايه هاي نردبان را با وسيله مناسب تراز کنيد)
۵. شيب نردبان حداقل ۳ به ۱ بوده و حداكثر از شيب ۴ به ۱ تجاوز ننمايد.
۶. بالاي نردبان بايد حداقل ۹۰ سانتي متر بالاتر از سقف قرارگيرد.
۷. حداكثر طول نردبان ۲۰ متر مي باشد و نبايد از آن تجاوز نمايد.
۸. نردبان نبايد در مجاورت برف، آشغال، خاكروبه، يخ و ساير مواد لغزنده قراراگيرد.
۹. کف پايه هاي نردبا تميز بوده و ليز نباشد
۱۰ . نردبانهاي عمودي بايد مجهز به قفسه يا تجهيزات بالارونده باشند و و در فواصل كمتر از ۹ متر داراي سكو باشند.
۱۱ . فرد نبايد هنگام بالارفتن يا پايين آمدن از نردبان تجهيزات يا موادي را به همراه خود حمل نمايد.
۱۲ . همواره ۳ نقطه از بدن شما بايد با نردبان تماسداشته باشد ( ۲ پا و يك دست يا دو دست و يك پا).

 

[P O U R I A]

دريچه ها:


براي تمام دهانه ها دريچه ها و گودالهايي كه درپوشموقت يا دائم ندارند بايد گارد ريل نصب گردد. و اطراف محوطه انجام كار را با نوار از ساير مناطق مشخصنمود تا ساير افراد از خطرات و انجام كار در آن محل اطلاع يابند.


وقتي براي پوشاندن روي دريچه ها از درپوشموقت استفاده مي شود اين در پوشبايد حداقل ١٥ سانتي متر از لبه هاي خارجي دريچه را بپوشاند. در صورتي كه درپوسدريچه دائمي باشد با يد توجه داشت كه در تمام مدت انجام كار درپوشبسته نگاه داشته شود . درصورتي كه احتياج باشد دريچه در هنگام انجام كار باز نگاه داشته شود بايد اطراف آن گارد ريل نصب گردد. بايد توجه داشت كه در انتهاي كار يعني زمان جمع كردن گاردريل ها بايد فرد به تجهيزات شخصي حفاظت از سقوط مجهز باشد.


سيستمهاي حفاظت از سقوط:
در صورتي كه حذف خطر سقوط هنگام كار در ارتفاع امكان پذير نباشد لازم است از تجهيزات حفاظتي مناسب استفاده كرد. دو نوع اصلي اين سيستم هاي حفاظت عبارتند از:
۱- سيستم حفاظت شخصاز سقوط
۲- سيستم محدود كننده هاي دامنه حركت (تثبيت موقعيت)
زماني كه شما در معرضخطر سقوط از ارتفاع هستيد و گاردريل يا حفاظ هاي ديگر موجود نباشد شما بايد از سيستم هاي شخصي حفاظت از سقوط يا محدود كننده هاي دامنه حركت استفاده كنيد به ياد داشته باشيد خطر سقوط از ارتفاع شامل موارد ذيل است:
• ارتفاع بالاي ۲ متر
• كار بالاي ماشين آلات در حال كار
• احتمال سقوط در آب يا ساير مايعات
• احتمال سقوط در مواد خطرناك


سيستم حفاظت شخصي از سقوط:
سيستم حفاظت شخص از سقوط، رايج ترين سيستم حفاظت از سقوط است كه در زمان سقوط فرد پساز اينكه چند فوت سقوط مي كند او را متوقف مي نمايد. اين سيستم عمومًا شامل اجزا ذيل است:




(CSA • جليقه تمام بدن (مورد تاييد
• تسمه همراه با قلاب قفل شونده يا گيره هاي دي شكل
• قلاب طناب نجات
• طناب نجات
• تكيه گاه طناب نجات تكيه گاه (نقطه اتصال ) طناب نجات

 

[P O U R I A]

انواع طناب هاي نجات:


طناب نجات، كابل يا طناب انعطاف پذيري است كه به يك نقطه اتصال و سيستم شخصي حفاظت از سقوط، تسمه يا تجهيزات جاذب شوك وصل شده است. طناب نجات عمودي به صورت عمودي به نقطه اتصال وصل مي شود و بايد قابليت تحمل ۵۰۰۰ پاوند را داشته باشد اين طناب بايد مستقيمًا به جليقه تمام بدن، زنجير يا تجهيزات جاذب شوك وصل شود.
نكته: فقط يك كارگر اجازه دارد به طناب نجات عمودي متصل باشد.
طناب نجات افقي به دو تكيه گاه وصل ميشود و بايد به ازاي هر كارگري كه به آن متصل شده، قابليت تحمل ۵۰۰۰ پاوند را داشته باشد.اگر طناب نجات افقي همزمان براي بيشاز يك كارگر مورد استفاده قرار گيرد، بايد در نصب و طراحي آن دقت بسياري به عمل آيد. تمامي طنابهاي نجات بايد از بريدگي و خراشيدگي محافظت شوند و از به كار بردن طنابهاي نجاتي كه از رشته هاي طبيعي ١ ساخته شده اند پرهيز كنيم.
1 Natural fiber اين كارگر با زنجير وقلاب به طناب نجات عمودي متصل شده است. طناب نجات او،وقتي ستون روي زمين قرار داشت به بالاي ستون متصل شده است.

 

[P O U R I A]

اتصال طنابهاي نجات عمودي به تكيه گاه :


براي اتصال طناب هاي نجات به ستون دو راه وجود دارد. مي توان طناب نجات را زماني به بالاي ستون متصل كرد كه ستون هنوز روي زمين قرار دارد و در صورتي كه ستون در جاي خود نصب شده باشد وشرايط اجازه مي
دهد، بايد از نردبان يا سكوهاي بالارونده استفاده شود تا به بالاي ستون و نقطه اتصال (تكيه گاه) دسترسي پيدا كرد. درصورتي كه لازم نباشد براي انجام كار از محل كار حركت كرد، مي توان زنجير جاذب شوك را با يك آداپتور به تيرآهن بالاي سر وصل كرد. اگر دامنه حركت فرد در محل كار زياد باشد ميتوان با استفاده از ترالي ١ يا( اگر ريسك نوسان هنگام سقوط زياد نباشد) از طناب نجات شخصي استفاده نمود و شرايط ايمن را فراهم كرد.
با حركت كردن به اين طرف و آن طرف تكيه گاه يا افزايشطول طناب نجات ريسك نوسان در هنگام سقوط افزايشمي يابد. اگر فرد سوقط كند به پايين نقطه اتصال(تكيه گاه) از پشت آهن آويزان مي شود بدين ترتيب زماني كه حركت نوساني انجام مي دهد مي تواند اشيائ موجود در سطوح پايين تر، را با دست خود بگيرد با استفاده از طناب نجات كوتاه ميتوان از خطر نوسان هنگام سقوط
جلوگيري كرد.
نصبو استفاده از طنابهاي نجات افقي قبل از نصب ساختارهاي فلزي، بايد محل اتصال طناب هاي نجات افقي را روي آن انتخاب كرد و طناب نجات و يك جهت ستون I Beam flange clamps افقي را نصب نمود. در بعضي از طناب هاي نجات افقي از براي نگهداشتن طناب افقي استفاده ميشو. بعد از اينكه تير آهن جايگذاري و نصب شد شما مي توانيد طناب نجات را بايك تسمه جذب شوك يا طناب نجات شخصي متصل كنيد.


1 Beam trolley
اگر لازم نباشد كارگر در محل كارش حركتكند،او مي تواند ابزار جاذب به Tie-off شوكرا با زنجير و آداپتور ستون بالاي سر خود نصب كند.

پس از نصب ساختار فلزي نيزمي توان طناب هاي نجات افقي را نصب كنيد. ولي در اجزاي آن بايد نقاطي شده وجود داشته باشد Punch براي اتصال(تكيه گاههاي) مطمئني مانند دستگيره يا سوراخ هاي بايد توجه داشت كاركناني كه طناب هاي نجات را نصب و متصل مي كنند نيز بايد با استفاده از تجخيزات ايمني در مقابل سقوط از ارتفاع محافظت شوند. براي اين كارمي توان از سكوي كار بالا رونده استفاده نمود يا با طناب هاي نجات عمودي كه قبلا به بالاي ستون نصب شده اند آنها را حفاظت كرد. هر كارگر مي تواند با يك قلاب طناب و سيستم شخصي حفاظت در مقابل سقوط به يك طناب نجات عمودي متصل شود. قلاب طناب يك ابزار كاهنده سرعت است كه با كارگر در طول طناب نجات عمودي حركت مي كند و هنگام سقوط طناب نجات را به طور خودكار قفل مي نمايد.


• نقاط اتصال طناب هاي نجات افقي بايد تحت نظارت يك شخصذيصلاح قابليت به ازاي هر كارگري كه به آن وصل شده، تحمل حداقل ۵۰۰۰ پاوند را داشته باشد يا بايدضريب ايمني حداقل دو باشد. (دو برابرضربه اي كه در اثر سقوط ايجاد مي شود.)


• شخص ذي صلاح: كسي است كه با دانشوسيع آموزشو تجربه به خوبي قابليت خود را براي حل مشكلات مربوط به اين موضوع خاص عمليات يا فرايند نشان داده باشد به علاوه يك فرد ذيصلاح در محل كار براي تاييد كيفيت يا تناسب طنابهاي نجات افقي حضور داشته باشد.


تكيه گاه (نقطه اتصال طناب نجات):
ضروري است كه طناب نجات را به خوبي به يك تكيه گاه محكم متصل نماييد.از آنجايي كه هنگام سقوط يك فرد نيروي زيادي از طريق طناب نجات به تكيه گان منتقل مي شود بايد استحكام اين نقطه به گونه اي باشد كه بتواند اين نيرو را تحمل نمايد.

 

[P O U R I A]

سيستم محدود كننده دامنه حركت:


اين سيستم ها با محدود كردن دامنه حركت كاركنان آنها را از از نزديك شدن به پرتگاه ها و لبه هاي حفاظت نشده جلوگيري مي كنند طوري كه نتوانند به لبه هاي حفاظت نشده نزديك شوند و بدين ترتيب از سقوط پيشگيري مي نمايند. اين سيستم ها بايد طوري تنظيم شوند كه به كاركنان اجازه مي دهد تنها تا محدوده مشخصي بتوانند حركت كنند و زماني كه فرد به لبه هاي باز، دهانه ها و پرتگاهها نزديك
شود فرد را عقب نگاه مي دارد و از سقوط او جلوگيري مي كند .


اين سيستم ها عموما" از اجزا ذيل تشكيل شده اند:




(CSA • جليقه تمام بدن (مورد تاييد
• تسمه همراه با قلاب قفل شونده يا گيره هاي دي شكل
• قلاب طناب نجات
• طناب نجات
• تكيه گاه طناب نجات


در اغلب موارد شكل استفاده از اين سيستم ها اين است كه قلاب طناب نجات بايد همواره قابل تنظيم باشد كه اجازه دهد كاركنان در زواياي مختلف حركت كنند براي حل اين مشكل مي توان از طناب هاي نجاتي استفاده كرد كه دامنه حركت را براي هر فرد محدود مي كند. (طناب هاي نجات شخصي)

 

[P O U R I A]

بايد توجه داشت كه اين سيستم ها نمي توانند حفاظت را به طور كامل تامين نمايند زيرا طول طناب نجات معمو ً لا به خوبي انتخاب نمي شود. براي مثال اگر طول اين طناب هاي نجات بيشتر از فاصله تا نزديك ترين پرتگاه باشد، احتمال سقوط كارگري كه به آن سمت حركت مي كند وجود خواهد داشت. با وجود اينكه ممكن است نتواند از سقوط جلوگيري كند، ولي قادر است قبل از اينكه كارگر روي زمين يافته سقوط او را متوقف نمايد.
(Safety Block) طناب هاي نجات شخصي از اين طناب ها در ساخت و ساز به طور عمدتًا استفاده مي شود تا از سقوط كاركنان جلوگيري شود. اين طناب ها به گونه اي عمل مي كنند كه به كارگر اجازه مي دهد به آرامي حركت كنند اما هنگامي كه طناب ناگهان كشيده شود، قفل مي كنند كه در حقيقت با اين عمل قصد دارد سقوط را متوقف نمايد.
بازرسي تجهيزات كار در ارتفاع :
سيستم هاي حفاظت از سقوط تنها زماني مي توانند به خوبي از سقوط و مرگ و ميرهاي ناشي از آن جلوگيري كنند كه از آنها به خوبي استفاده شده باشد استفاده صحيح شامل بازرسي اين تجهيزات مي شود و زندگي شما به اين مسئله بستگي دارد.


جليقه نجات (هارنس):
• بر چسب يا مشخصات ارائه شئه توسط توليد كننده جليقه نجات را كنترل كنيد. اغلب عمر مفيد جليقه ۵ سال است درصورتي كه مشخصات مذكور وجود نداشته باشد از جليقه استفاده نكنيد.


• بريدگي، ساييدگي، پارگي دوخت ها و هر گونه آسيب به نوارها و بندهاي جليقه را بررسي كنيد و اطمينان حاصل نماييد كه جليقه كام ً لا سالم است همچنين كنترل كنيد كه در اثر حرارت يا مواد شيميايي آسيبي به جليقه وارد نشده باشد.


• قطعات فلزي جليقه را كنترل كنيد تا هيچگونه خميدگي، شكستگي، ترك و لبه هاي تيز و برنده نداشته باشد. تمام قطعات فلزي بايد به سادگي حركت كنند تا به خوبي قابل تنظيم باشند.


• در محل هايي كه قطعات فلزي به جليقه متصل شده است بازرسي كنيد تا هيچگونه پوسيدگي، بريدگي فرسودگي الياف وجود نداشته باشد. شكل را بررسي كنيد تا خم شدگي، ترك، لبه هاي تيز و آسيب هاي ناشي از مواد D • حلقه هاي شيميايي يا حرارت در آن وجود نداشته باشد. شكل هيچگونه ترك، آسيب ديدگي ناشي از D • اطمينان حاصل نماييد كه در محل اتصال حلقه هاي شكل وجود D حرارت يا نواقصديگري وجود نداشته باشد و امكان حركت و تغيير محل حلقه هاي نداشته باشد.
(Lanyard) تسمه عمر مفيد تسمه ها اغلب ۵ سال است، بنابراين برچسب مشخصات زمان توليد آن را قبل از هر بار استفاده چك كنيد. هرگونه ساييدگي، فرسودگي الياف، بريدگي، علائم كشيده شدگي بيشاز حد و آسيب هاي شيميايي را در تسمه جستجو كنيد و اطمينان حاصل نماييد كه تسمه عاري از موارد مذكور باشد. همچنين بررسي كنيد كه هيچگونه ترك، خرابي يا پيچيدگي در اجزا فلزي متصل به آن وجود نداشته باشد. حداقل هر سه ماه يک بار تسمه ها بايد توسط شخص فني ذيصلاحي بازرسي و ايمن بودن آن مورد تائيد قرار گيرد و در صورت مشاهده عيب و نقص تعمير و در غير اين صورت از سرويس خارج گردند.

 

[P O U R I A]

(Shock absorber) ابزار جاذب شوك ابزار جاذب شوك بايد داراي برچسبي باشد كه تاريخ آخرين بازرسي آن را نشان دهد. اگر اين برچسب گم شده يا وجود ندارد، ابزار را به سوپروايزر خود ارجاع دهيد تا او سلامت ابزار را تاييد نمايد.


قلاب
• قلاب را كنترل كنيد و اطمينان حاصل كنيد كه هيچگونه ترك، خورگي و سوراخ در سطح آن وجود نداشته باشد.
• اطمينان حاصل كنيد كه نوك قلاب و چشم آن سالم بوده آثار هيچگونه خم شدگي و پيچيدگي در آن وجود ندارد.
• بررسي كنيد كه مكانيسم قفل كردن قلاب به خوبي كار مي كند به طوري كه پساز ورود جسم درون قلاب، امكان خارج شدن آن وجود نداشته باشد.
• اطمينان حاصل كنيد كه فلز شيطانك قدرت كافي داشته و شيطانك را به طور محفوظ و ايمني كنارنوك قلاب نگاه مي دارد.
• شيطانك را فشار دهيد و سپسرها كنيد و پسانجام اين كار شيطانك بايد درون نوك قلاب قرار گيرد.


قلاب طناب
• اطمينان حاصل كنيد كه قلاب طناب در جهت درست نصب شده باشد. در بسياري از قلاب ها جهت درست با يك فلشنشان داده شده است.
• اطمينان حاصل كنيد كه از طناب نجات با سايز مناسب استفاده شده است و سايز لازم روي قلاب درج شده است.
• قلاب را روي طناب محكم كنيد قلاب را محكم پايين بكشيد توجه داشته باشد قلاب پساز اينكه ۳۰ سانت پايين آمد بايد قفل شود. Life line) طناب نجات
• حداقل قطر طناب ۱۶ ميلي متر است و از جنس پلي پروپيلن يا موادي با مقاومت بالا مشابه ساخته شده است. قبل از نصب طناب نجات بايد سراسر طناب مورد بازرسي قرار گيرد و وجود هرگونه بريدگي، پوسيدگي و آسيب هاي ناشي از حرارت و مواد شيميايي در آن بازرسي گردد. علائم كاهش قطر طناب، نشان مي دهد كه طناب قب ً لا درگير حادثه سقوط بوده است و بايد از استفاده مجدد آن اجتناب كرد.


Life line Anchorage) تكيه گاه يا نقطه اتصال طناب نجات
• اطمينان حاصل كنيد كه طناب هاي نجات به طور ايمني به نقطه اتصال محكمي كه حداقل بتوان فشار ۵۰۰۰ پاوند را تحمل كند، وصل شده باشد.
• درصورت امكان به يك نقطه اتصال فقط يه طناب نجات وصل كنيد.
• هيچگاه طناب نجات را به موادي وصل نكنيد كه در زمان استفاده ممكن است جابجا شوند. همچنين طناب نجات را به ميل گردهاي آويزان وصل نكنيد مگر اينكه طول كافي و مقاومت مناسب داشته باشند.

 

[P O U R I A]

تورهاي ايمني


تور ايمني از شبکه توري، چارچوب و اجزاء متصل شونده تشکيل شده است. اين سيستم معمو ً لا براي حفاظت افرادي استفاده مي شود که در ارتفاع بيشتر از ۲۵ فوت از سطح ايمن کار مي کنند. حداكثر فاصله مرکز يک حفره تا مرکز حفره مجاور ۶ اينچ بوده و نبايد از آن تجاوز نمايد.تور ايمني بايد در نزديکترين فاصله از سطوح کار و حداكثر با فاصله ۳۰ فوت زير ارتفاع سطح كار نصب شود. تور بايدبتواند وزن يک کيسه ۴۰۰ پوندي شن با قطر حدود ۳۰ اينچ که از سطح کار(براي آزمايش)سقوط نمايد را داشته باشد. بايد توجه داشت كه درانجام اين آزمايشتور نبايد با اجسام زير آن يا سطوح ديگر تماس پيدا کند .
لبه هاي بيروني تور ايمني ميبايست حداقل هشت فوت از لبه هاي سطوح کاري دورتر قرار بگيرند. يعني حداقل فاصله لبه سطح کار تا کناره هاي تور، بسته به اينکه تور در چه فاصله اي از سطح کاري در زير آن بسته شده باشد، تغيير مي کند. کمترين فواصل در جدول زير نشان داده شده است. فواصل افقي و عمودي تور ايمني نسبت به سطحي که روي آن کار انجام مي شود. فاصله تور تا سطح کار حداقل فاصله افقي لبه سطح کار با لبه بيروني تور تا ۵ فوت ۸ فوت ۵ تا ۱۰ فوت ۱۰ فوت بيش از ۱۰ فوت ۱۳ فوت تورهاي ايمني را مي بايست بصورت هفتگي مورد بازبيني و بازرسي قرار داد. و در صورت وقوع رويدادهايي که احتمال مي رود به تورصدمه وارده آورده باشد نيز لازم استصحت و سلامت تور بررسي .و تاييد شود. در صورت مشاهده هرگونه عيبي تورهاي معيوب و يا قطعاتصدمه ديده را بايد تعويض کرد.
قبل از شروع شيفت بعدي کار حتمًا بايد اجسام و تکه هاي پرتاب شده بر روي تورايمني را جمع آوري نمود و تور را تميز کرد.


داربست و ايمني كار با آنها
مشخصات ساختمانيو اجزاء داربست به طور کلي همه داربست ها داراي يک سري پايه هاي عمومي هستند که به آنها ميله عمودي١ ميگويند. ميله هاي عمودي توسط يک سري ميله هاي افقي به هم وصل مي شوند که آنها تير افقي ٢ ميگويند. ميله هاي عمودي و تير هاي افقي توسط ميله هاي ترانسام ٣ به هم وصل مي ششوند كه بر تير هاي افقي
عمود هستند (ميله عمودي بر نماي ساختمان) از آنجايي كه وزن کل داربست روي پايه هاي عمودي وارد مي شود لازم است زمان نصب داربست، پايه هاي عمودي روي زمين محكمي قرارگيرند در صورت سست بودن زمين نرم لازم است از يک ورقه فلزي ٤ استفاده شود، که به وسيله پيچ يا ميخ ها محکم به زمين متصل شوند تا از ليز خوردن داربست جلوگيري نمايد..
1 Standard
2 Ledger
3 Transom
4 Sole plate


اتصالات داربست ها
۱. كوپلرها
براي بستن ميله هاي داربست از بست هايي به نام كوپلر ١ استفاده مي شود که انواع آن به شرح زير است:


الف)كوپلر قائم ٢ كه براي وصل کردن دو ميله عمود بر هم و متصل کردن تير هاي افقي استفاده مي شود . كه براي اتصال تير هاي افقي به ميله هاي ترانسام استفاده Putlog


ب)كوپلر مي شود و به طور کلي به هر ميله اي که يک سرشدر ساختمان مهار شده و PUTLO. يک سرشآزادباشد هم گفته مي شود نکته مهم اينکه از اين وسيله نبايد براي اتصال ميله هاي عمودي استفاده شود زيرا استحکام كافي ندارد.


ج)كوپلر گردان ٣ كه براي بستن دو لوله در هر زاويه اي از آن استفاده مي شود.


د)كوپلر آستيني ٤ كه براي وصل کردن دو ميله نزديک به هم به صورت
نوک به نوک از آن استفاده مي شود.




1 Coupler
2 Right angle coupler
3 Swivel Coupler
4 Sleeve coupler

 

[P O U R I A]

قبل از بستن آنها بايد چک شود تا عاري از هرگونه آسيب ديدگي و زنگ زدگي باشد و پيچ و مهره ها نبايد هرز باشند.
• اتصالات بايد بطور منظم تميز شده و با ماده نگهدارنده پوشانده شوند.
• کوپلرهاي معيوب وصدمه ديده بايد تعمير شوند يا اسقاط گردند .
• رزوه هاي اتصالات بايد با محافظ مناسب بطور کامل پوشانده شوند.
• کوپلرهاي آستيني بايد بنحوي در داربست قرار گيرند که در داربستضعف ايجاد نکنند.
• اگر داربست بعد از بر پا شدن تعادل و استحکام کافي نداشت بايد با مهار بندي متقاطع که به صورت قطري ميله هاي عمودي را به تيرهاي افقي وصل مي كند يا مهار بندي موازي كه ميله هاي موازي با ترانسام ها هستند مهار داربست را تقويت كرد .


۲. بستهاي داربست
بستها براي حفظ يکپارچگي و ثابت داربستها به کار برده مي شوند و اتصال قسمتهاي مختلف داربست به ساختمان يا سازه را بر عهده دارند. 6 بطورمتناوب تکرار شود .زماني که داربست در معرضارتعاش m بست گذاري بايد در فواصل کمتر از يا نيروي ديگر قراردارد لازم است اين بست ها با فواصل کمتري تکرار شوند و چنانچه فشارهاي وارده 3.3 محکم شوند. m قابل ملاحظه باشند ممکن است لازم باشد داربستها در فواصل Reveal


الف)بست نوع
در اين نوع بست يک لوله متصل به بدنه اصلي داربست در بين فضاي خالي پنجره يا درگاهها محکم مي شود . براي مواقعي که احتمال ايجاد ارتعاشو درآمدن داربست وجود دارد مثل مواقعي که از بالا بر استفاده مي شود ويا هنگام حمل بارهاي سنگين با داربست مثل حمل مصالح ساختماني اين نوع بست توصيه نمي شود. در حدود ٥٠ % بستهاي داربست را استفاده کرد اما حداقل ٥٠ % باقيمانده بايد از نوع فيزيکي باشد.


ب)بست فيزيکي
بستهايي هستند که از يک طرف به داربست وصلند و از طرف ديگر به پشت ديوارهايي مي روند که داربست در کنار آن نصب شده است . در مکانهايي که امکان ايجاد شکاف در ديوار وجود ندارد ميتوان با ايجاد سوراخهاي کافي در ديوار به هدف رسيد و بعدًا اين سوراخها را پر کرد.
Buttress


ج)بست نوع
وجود ندارد مثل انتها Physical يا Reveal اين نوع بستها در جاهايي که امکان استفاده از بستهاي نوع هاي سه گوشديوار و ديگر محلهاي تماسکارگران با ساختمان يا مواقعي که فضاي قابل دسترسبه دليل مداخله در کار و يا ايجاد مزاحمت قابل استفاده نباشد، بهکار ميرود. Rawl Bolt Ties


د)بست نوع پيچ مهره اي
در مکانهايي که نمي توان آنها را بکار برد، Reveal يا physical اين نوع بست نيز به جاي بستهاي استفاده مي شوند و اين مزيت را دارند که ميتوان از آنها (بستهاي پيچ مهره اي ) بعنوان نقاط مهار براي استفاده هاي بعدي کمک گرفت.


مشخصات تخته هاي داربستها :


- الوارها بايد عاري از هرگونه بريدگي،شکاف،ترک،خميدگي،پي چيدگي و يا آلودگي به روغن باشند.
- الوارهاي مورد استفاده در ساخت سکوهاي کاري بايد بر روي ميله هاي عرضي قرار گيرند.
- فاصله بين ميله هاي عرضي حمايت کننده از الوار با توجه به طول و ضخامت الوار تعيين مي شود. در ٣ متر از چهار ميله حمايتي استفاده مي شود. / عمل براي الوارهاي بهضخامت ٣٨ ميلي متر و طول ٩
- به منظور جلوگيري از لغزيدن الوار، انتهاي الوارها بايد به ميله هاي عرضي حمايتي بسته شوند.
- لبه جلويي سکوهاي کاري تا سطح کار نبايد بيشاز ٣٦ سانتي متر فاصله داشته باشد مگر نرده حفاظتي در جلوي سکوي کاري نصب شده باشد و يا از وسايل حفاظت در برابر سقوط استفاده شود.
- سکوي کاري بايستي حداکثر ٦٠ سانتي متر بيشاز دو انتهاي محل کار امتداد يابد.

 

[P O U R I A]

- حداقل عرض سکوي کاري ٨٥ سانتي متر مي باشد و حداقل عرضالوارها براي تشکيل اين سکوي کاري ٢٢٥ ميلي متر مي باشد.
- بخشهاي اضافي الوارها که از سکوي کاري و ميله هاي عرضي حمايتي خارج شده اند، بايد توسط حفاظهاي مناسب، به گونه اي از سکوي کاري جدا شوند که امکان رفتن افراد بر روي آنها نباشد.
- هر الوار نبايد بيشتر از ٤٥ سانتي متر از ميله هاي عرضي حمايتي زيرين خارج شود. بار گذاري بر روي الوارها بايد به طور يکنواخت ودر حد توصيه شده براي الوار باشد .


مشخصات محل استقرار
داربستها مي بايست در سطح صلب و محكم نصب شوند.لذا بايد نكات ذيل جهت استقرار ايمن داربست رعايت شود:
الف) زمين محل استقرار نبايد سست باشد.
ب) استقرار داربست برروي دريچه ها و كانال تاسيسات ممنوع است.
ج)از تخته هاي زير ساز استفاده شود.
د)پايه هاحتما بر روي زير پايه قرار گيرند و به هيچ وجه مستقيما روي زمين قرار داده نشوند.
ه) در محل عبور و مرور افراد و ماشين آلات قرار نگيرد. بر پا كردن داربستها


• داربست ها در سطوح هموار
در اين ساختار دو لوله موقت بکار ميرود که هر دو ميتوانند تا موقع بر چيدن داربست باقي بمانند.
١- دو لوله موازي هم قرار داده مي شوند.
٢- اولين لوله اصلي کناري دو لوله را به هم وصل مي کند.
٣- لوله هاي ترانسام و لوله هاي عمودي به هم وصل مي شوند.
٤- در انتهاي ديگر هم به همين شکل عمل مي شود.
٥- تير هاي افقي ١ دوم نيز وصل مي شود.
٦- لوله پاييني هم وصل مي شود.
٧- ترانسام و لوله هاي مياني نيز به هم وصل مي شوند.


- لوله هاي عمودي مياني و لوله هاي ترانسام به هم وصل مي شوند
- لوله هاي ارتباطي ترانسام تير هاي افقي بهم وصل مي شوند.
- ترانسام هاي اصلي روي لوله هاي کناري بالا اين ثابت مي شوند
- بادبند روي کارثابت مي شود
- پساز شاغول کردن لوله ها، از پايين ثابت مي شوند.


• داربست درشيب بيش از ١٠ درجه:
0.9 از پشت بام بالاتر باشد و از تخته محافظ پاييني داربست m - حفاظ (يا دستگيره ) بايد حداقل 0.7 بالاتر باشد. m حداقل 430 بالا تر از پشت بام قرار گيرد. mm به اندازه ( Toe board) - تخته پا خور خطرات كار با داربستها




۱. نقايص کوپلرها
- خوردگي،صدمه به روزوه ها،کجي پيچها
- کوپلينگهاي خيلي کهنه با ستونهاي نگهدارنده کج
- پين هاي کهنه ١٤٠٠ تستضربه شده باشند lb کوپلرها بايستي با وزنه


۲. نقايص تخته هاي داربست
- تخته ترک خورده يا داراي شکاف طولي
- تخته آغشته به روغن يا مواد شيميايي
- تخته هاي آسيب ديده و يا خيلي کهنه
- تخته داراي ميخ زايد
- تخته تاب برداشته و يا از شکل افتاده
- تخته اي که تسمهصدمه ديده داشته باشد.

 

[P O U R I A]

۳. نقايصدر لوله داربستها
- لوله خميده وضربه ديده
- لوله خورده شده
- لوله ترک خورده يا داراي شکاف طولي
- سر لوله ناصاف يا قارچي شکل
- لوله نامناسب مثل لوله خيلي
نازک،طويل،لوله ساخته شده از مواد نامناسب


لوله ايمني داربستها


۱.نكات عمومي
حتمًا بايد کام ً لا از چوب پوشانده شود و تخته ها بايد به هم بسته شوند و هم Transom - عرض چنين به خود داربست نيز بايد بسته شوند.
- اگر جايي قرار است از دو تخته در امتداد هم استفاده بشود بايد لبه دو تخته روي هم قرار گيرد و به هم بست بشوند. مي گويند. Plank به تخته هايي که روي داربست گذاشته مي شود
- تخته ها نبايد ترک خوردگي، گره خوردگي،پوسيدگي و تاب خوردگي داشته باشند و همچنين نبايد شکم داده باشند. معمو ً لا عرضتخته ها را با توارهاي فلزي مي پوشانند تا آسيب نبينند. ٢ متر است و فاصله بين تيرهاي افقي اول با / ١ تا ٦ / - ارتفاع اولين رديف تيرهاي افقي از زمين بين ٤ ٢ متر است . / ١ تا ١ / دوم بين ٤ ٢ متر است. / ١ تا ٧ / - فاصله دو استاندارد بين ٨
- هر چقدر فاصله بين ترنسام بيشتر باشد تخته ها شکم ميدهند و خطرناک است به همين خاطر براي ٣ متري حداقل ٤ ترنسام بايد زير آن قرار بگيرد. / هر تخته ٩
- براي دسترسي به سکوي کار حتمًا بايد راه هاي ايمن در نظر گرفته شود که شامل استفاده از نردبان يا راه هاي داخلي ساختمان مي باشد.
- نردبان داربست ها بايد داراي تمام نکات ايمني باشد.
- سکوي داربست حتمًا بايد حفاظ گذاري شود و همه نکات ايمني در آن رعايت شود .
- در مورد داربست هاي متحرک بايد نکات زير رعايت شود:


١- چرخ اين داربست ها حتمًا بايد امکان قفل شدن داشته باشد.
٢- به هيچ وجه نبايد کسي روي داربست متحرک باشد و آنرا تکان داد.
٣- در داربست متحرک براي دسترسي به سکوي کار بايد از پلکان دائمي استفاده شود که در داخل داربست کار گذاشته شود البته بهصورت عرضي تا از استحکام بيشتري برخوردار باشد.


- موقع نصب ترنسام به تيرهاي افقي هميشه ترانزام بايد بالاتر وصل شود.
- حداقل فاصله داربست از کابل برق بايد ٥ متر باشد.
- داربست همواره بايد به خود ساختمان نصب شود که بهصورت زير است:
- لوله هاي مورد استفاده در داربست حتمًا بايد سالم باشند و به هيچ وجه نبايد داراي پوسيدگي ترک و خم باشد و سر لوله ها نبايد پخ شده باشد.
- ميله هاي عمودي داربست به هيچ وجه نبايد روي آجر و بلوک گذاشته شود و همچنين روي جاهاي سوراخ شود و لوله استاندارد پايين برود. Plate گودي نبايد گذاشته شود زيرا ممکن است
- هنگام انبار کردن ميله ها نبايد آنها را روي زمين گذاشت و بايد اطراف آنها را چهار چوب استفاده شود و در کنار آنها از گوه استفاده شود.
- داربست هايي که بيشاز ٤متر از کف زمين ارتفاع دارند بايد نرده گذاري شود و ارتفاع نرده بايد ١ متر باشد. / بين ١ تا ٢
- از داربست ها نبايد به عنوان انبار مصالح ساختماني استفاده شود.
- مقاومت کليه اجزاء و تکيه گاه ها بايد حداقل ٤ برابر حداقل بار مورد نظر پيش بيني شده باشد.

 

[P O U R I A]

- قسمت هايي از داربست که داراي کابل يا طناب مي باشند و احتمال اصطکاک با بدنه داربست را دارند بايد براي جلوگيري از بريدگي و سائيدگي بين آنها و بدنه داربست بالشتک گذاشته شود .
- فاصله مهار پايه هاي داربست به ساختمان بايد ١ متر باشد. داربستها بايد بر اساسموارد مندرج در اين دستورالعمل و توسط افراد ذی صلاح و آشنا به عمليات داربست گذاري نصب شوند.


١- کليه عمليات مونتاژ، نصب، تغيير،حرکت و يا تعويضداربست بايد تحت نظر شخصذيصلاح انجام شود.
٢- محل نصب داربست بايد کام ً لاصاف، محکم و بدون يخ زدگي باشد.
٣- داربست بايد با رعايت فاصله ايمن از خطوط و تجهيزات برقدار نصب شود( حداقل سه متر از خطوط انتقال نيرو و يا حداقل يک متر اگر ولتاژ خطوط انتقال نيرو کمتر از سيصد ولت باشد) مگر اينکه بدون برق بودن و يا برقدار نشدن خطوط توسط مرجع ذيصلاح تضمين شده باشد.
٤- در صورتي که ارتفاع سکوي کاري داربست از سطح زمين بيشاز ٦٦ سانتي متر باشد بايد براي دستيابي به سکوهاي کاري از وسايلي همچون نردبانهاي ثابت و متحرک، رامپ و يا بالاتر استفاده شود .
٥- طراحي و ساخت راههاي منتهي به سکوهاي کاري بايد بر اساسدستورالعمل هاي استاندارد مربوط انجام پذيرد.
٦- نصب تابلو، نوار رنگي و يا لامپ مناسب به طور مشخصبر روي داربستهايي که هنوز کامل نشده اند الزامي است . بديهي است مجوز استفاده از داربست بايد توسط دپارتمان ايمني و بهداشتصادر شود.
٧- داربست پساز نصب بايد کام ً لا تراز باشد.
٨- استفاده از تکيه گاههاي بي ثبات همانند بشکه ها، آجرها،جعبه ها و بلوکهاي سيماني براي داربستها ممنوع است.
٩- اجزاي تشکيل دهنده داربست بايد به گونه اي انتخاب شوند که علاوه بر تحمل وزن خود قادر به تحمل حداقل باري معادل چهار برابر بيشترين بار کاري مورد انتظار باشند.
١٠ - درصورتي که فرد يا افرادي در محوطه زير داربست کار و يا عبور مي نمايند مي بايست اقدامات ايمني لازم براي جلوگيري از سقوط مواد و اشياء انجام شود (نصب توري)
١١ - داربست بايد قبل از هر شيفت کاري و بعد از هر اتفاقي که مي تواند ساختار داربست را تحت تاثير قرار دهد توسط شخصذيصلاح مورد بازرسي قرار گيرد.
١٢ - کار بر روي داربست بايد منطبق بر الزامات اين دستورالعمل و رعايت کليه مسايل ايمني کار در ارتفاع باشد.
١٣ - کليه افرادي که قرار است از داربستها استفاده کنند بايد دوره آموزشي ايمني داربستها را ديده باشند ( مونتاژ کاران،کساني که داربستها را جابجا مي کنند، کارگران،تعمير کاران و بازرسان)
١٤ - زماني که خطر سقوط اشياء از بالاي سر بر روي سکوي کاري داربست وجود دارد استفاده از حفاظ بالاي سر الزامي است.
١٥ - اگر سطوح کاري داربست پوشيده از روغن، برف يا يخ باشد، نبايد بر روي داربست کارکرد.
١٦ - در شرايط آب و هوايي بد مثل باد شديد و طوفان نبايد بر روي داربستها کار کرد مگر با مجوز مسئولين ذيصلاح و استفاده از وسايل حفاظت فردي مناسب
١٧ - تجمع ابزار، مواد و نخاله ها بر روي داربست ممنوع است.
١٨ - درصورتيکه داربستها متحرک باشند بايد حتمًا چرخها در محل مناسب قفل شوند.
١٩ - استفاده از کلاه ايمني مقاوم در برابر ضربه در حين نصب داربست براي تمام کارگران درگير در عمليات نصب و کارگراني که در اطراف محل مشغول به کار هستند، الزامي است.
٢٠ - اگر ارتفاع داربست بيشاز سه متر باشد، کارگران بايد در برابر سقوط محافظت شوند.
٢١ - انجام هرگونه تغيير ساختاري بر روي داربستهايي که افراد بر روي آن مشغول به کار مي باشند،ممنوع است.

 

[P O U R I A]

22 - داربستهاي آسيب ديده يا داربستهايي که بيشاز بار توصيه شده بارگذاري شده اند، بايد بلافاصله تعمير و بازرسي شده و تا زمان رفع عيب و نقصاستفاده از آنها ممنوع است.
٢٣ - داربستهاي با ارتفاع بيشتر از ٣٨ متر بايد توسط يک مهندسمتخصصو ذيصلاح طراحي شده و نسخه اي از طراحي به منظور انجام بازرسي هاي بعدي در اختيار کارفرما قرار گيرد. نصب داربست ٦ متر توسط پرسنل مجرب، و داربست هاي بلند تر از اين مقدار توسط پيمانکار / هاي به ارتفاع تا ٥ مجرب قابل انجام است.
٢٤ - کليه داربستهاي ثابت که نسبت ارتفاع به عرضآنها بيشاز چهار به يک باشد، بايد در برابر واژگون شدن محافظت شوند.
٢٥ - کليه داربستها بايد داراي اتيکت باشند. اين اتيکتها در سه نوع در دسترس هستند:
الف ) قرمز: اتيکت قرمز نشان دهنده غير ايمن بودن داربست براي استفاده مي باشد و فقط مسئولين نصب داربست مجازند از داربست استفاده کنند
ب ) سبز: نشان دهنده آن است که داربست کامل است، بازرسي شده است و در زمان بازرسي در شرايط مطلوب بوده است . اين اتيکت فقط براي دو هفته اعتبار دارد و بايد بعد از آن مجددًا مورد بازرسي قرار گيرد.
ج) زرد: نشان دهنده آن است که داربست بازرسي شده و فقط در صورت استفاده از وسايل حفاظتي کامل در برابر سقوط قابل استفاده است . اين اتيکت فقط در جايي به کار برده مي شود که کل سکوهاي کاري را نمي توان با نرده حفاظت نمود و يا از الوارهاي مناسب در کف سکوي کاري استفاده کرد . اين اتيکت فقط براي دو هفته اعتبار دارد و بعد از آن بايد مجددًا مورد بازرسي قرار گيرد.
٢٦ - داربستهايي که در کنار يک سازه نصب مي شوند، بايد در فواصل افقي حداکثر ٩ متر و فواصل عمومي حداکثر ٨ متر به سازه متصل شوند.
٢٧ - داربست بايد چنان تراز ساخته شود که تمامي اتصالاتشبه راحتي و بدون نياز به نيروي اضافي به هم وصل شوند




۲. نكات ايمني پيش از نصب
١) بازرسي از داربست به منظور شناسايي آسيب هاي مشهود و پساز هر رويدادي که احتما ً لا بر يکپارچگي داربست تاثير گذاشته است، الزامي است.


الف ) بازرسي از محل نصب شامل:
- وضعيت زمين از نظر تحمل وزن سازه داربست
- فاصله تقريبي از خطوط برق
- فاصله تقريبي از موانع بالاي سر
- نياز به استفاده از حفاظت محل کار از بالا (جلوگيري از سقوط اشياء)
- شرايط وزشباد (جهت وزش، مدت زمان و شدت وزش)


ب) بازرسي از مواد و تجهيزات مورد استفاده در ساخت داربست:


٢) قبل از شروع کار با داربست،بررسي وضعيت سازه، تراز بودن سازه، وضعيت زير پايه اي ها و تخته هاي زير ساز، بادبندها، الوارهاي کف سکوي کار، حفاظ هاي جانبي، راههاي وورد و خروج به سکوي کاري، فاصله از کابلهاي برقو بارهاي بالاي سر نيازمند بازرسي هستند، فقط بايد از تجهيزات با وضعيت مطلوب و سرويسشده استفاده شود.


۳. نكات ايمنيهنگام نصب داربستها
• استقرار داربستها
در داربستها نکته مهم اين است که داربستهاي تيمه کاره داراي علائم هشدار باشند، آنهم در مکاني کام ً لا قابل رويت تا افراد از آن داربست استفاده نکنند همچنين در جاهايي که داربست ممکن است ايجاد خطر کند بايستي از نور، نوارهاي رنگي و يا علائم هشداري و غير متناسب با شرايط استفاده شود .
- آجرهاي معمولي ممکن است جهت ساختمان سازي کاربرد داشته باشند اما شکنندگي طبيعي آنها باعث نامناسب بود نشان براي کاربرد بعنوانصفحه پايه داربست مي شود. بلوکهاي حرارتي نيز در دسته آجرهاي معمولي قرار دارند

 

[P O U R I A]

- در مواقعي که صفحه پايه روي شيار، جوي يا مواردي از اين قبيل مي افتد بايستي صفحه پايه طول و استحکام کافي براي حذف خطر ريزشيا سقوط را داشته باشد
-اگر موقعيت مکانيصفحه فلزي و تخته زير آن طوري است که بر سر راه قرار مي گيرد، بايستي از علايم هشدار دهنده و در مواقعي از چراغهاي هشدار دهنده استفاده شود. يا موارد مشابه نصب شود . زيرا در حالت اضطراري که نياز به manhole - داربست نبايد روي وجود دارد تاخير در کار ايجاد مي شود. اين امکان نيز وجود دارد که (manhole) برداشتن پوشش پوشش مذکور ظرفيت تحمل بار وارده را نداشته باشد و بشکند.
• نكات ايمني جهتنصبداربستبه تفكيكاجزاء (Base Plate) الف) زير پايه اي
- زير پايه اي بايد دقيقًا در مرکز تخته زير ساز قرار گيرد.
- نصب پايه ها بدون زير پايه اي فلزي بر روي تخته زير ساز در محلهاي نرم ممنوع است
- نصب زير پايه اي بر روي هر نوع آجر ممنوع است
- نصب يک زير پايه اي بر روي دو تکه تخته زير ساز ممنوع است
- نصب زير پايه اي و تخته زير ساز بر روي ترانشه ها ممنوع است
- استفاده از زير پايه اي معيوب ممنوع است
- استفاده از زير پايه اي و تخته زير ساز در محل رفت و آمد افراد ممنوع است مگر اينکه از علايم هشدار دهنده و نور موضعي مناسب استفاده شود.
- نصب زير پايه اي بر روي منهول و دريچه ها ممنوع است. (Coupler)
ب ) بستهاي اتصالي
- استفاده از بستهاي اتصالي معيوب ( خميده، خورده شده، آسيب ديده، با پيچهاي خميده هرز شده و ...) ممنوع است.
- بعد از نصب، کليه بستهاي اتصالي بايد از نظر نوع و محکم بودن پيچها و لوله ها مورد بررسي قرار گيرند . همچنين استفاده از بستهاي چدني ممنوع است.
Sole Board)
ج ) تخته زير ساز
- تخته زير ساز بايد بدون رنگ خوردگي و يا هرگونه نقصاحتمالي باشد.
- تخته زير ساز بايد کام ً لا تميز بوده و ورقه فلزي در لبه ها داشته باشد.
- استفاده از تخته زير ساز ترک خورده، روغني و يا آغشته به مواد شيميايي و يا تابدار ممنوع است. ٣ متر / - تخته زير ساز معمو ً لا در سه ضخامت ٦٣ و ٥٠ و ٣٨ ميلي متر و در ابعاد ٢٢٥ ميلي متر به طول ٩ مورد استفاده قرار مي گيرند.
Standards-Ledgers-Transoms)
د)لوله ها
- لوله ها بايد قبل از استفاده بازرسي شده و عاري از هرگونه خميدگي، پيچيدگي و يا ترک خوردگي و شکستگي باشد.
- لوله ها معمو ً لا از جنسفولاد زنگ نزن، لوله هاي فولادي گالوانيزه و يا آلياژهاي آلومينيم با قطر داخلي ٥ سانتي متر مي باشد.
- استفاده از لوله هاي آلومينيمي به همراه لوله هاي فولادي در يک سازه ممنوع است. مجاز است. (Sleeve Coupler) - بلند کردن طول لوله ها فقط با استفاده از کوپلر آستيني
- درصورت اتصال لوله ها به هم،قدرت اتصال بايد معادل حالت اوليه باشد.
-کليه لوله ها و بستها بايد در فواصل منظم، بازرسي و قطعات معيوب در اسرع وقت تعويض شوند .
(Planks)
ه) الوارها
-الوارها بايد عاري از هرگونه بريدگي،شکاف،ترک،خميدگي،پي چيدگي و يا آلودگي به روغن باشند.
-الوارهاي مورد استفاده در ساخت سکوهاي کاري بايد بر روي ميله هاي عرضي قرار گيرند.
-فاصله بين ميله هاي عرضي حمايت کننده از الوار با توجه به طول و ضخامت الوار تعيين مي شود. ٣ متر از چهار ميله حمايتي استفاده مي شود. / در عمل براي الوارهاي بهضخامت ٣٨ ميلي متر و طول ٩
-به منظور جلوگيري از لغزيدن الوار، انتهاي الوارها بايد به ميله هاي عرضي حمايتي بسته شوند.
-لبه جلويي سکوهاي کاري تا سطح کار نبايد بيشاز ٣٦ سانتي متر فاصله داشته باشد مگر نرده حفاظتي در جلوي سکوي کاري نصب شده باشد و يا از وسايل حفاظت در برابر سقوط استفاده شود.
-سکوي کاري بايستي حداکثر ٦٠ سانتي متر بيشاز دو انتهاي محل کار امتداد يابد.
-حداقل عرضسکوي کاري ٨٥ سانتي متر مي باشد و حداقل عرضالوارها براي تشکيل اين سکوي کاري ٢٢٥ ميلي متر مي باشد.
-بخشهاي اضافي الوارها که از سکوي کاري و ميله هاي عرضي حمايتي خارج شده اند، بايد توسط حفاظهاي مناسب، به گونه اي که سکوي کاري جدا شوند که امکان رفتن افراد بر روي آنها نباشد.
-هر الوار نبايد بيشتر از ٤٥ سانتي متر از ميله هاي عرضي حمايتي زيرين خارج شود.
-بار گذاري بر روي الوارها بايد به طور يکنواخت ودر حد توصيه شده براي الوار باشد


و)نرده هاي محافظ
- نرده ها بايد از نظر پوشش، ترک خوردگي و کجي بررسي شوند. 150 باشد. mm - ارتفاع نرده پاييني بايستي حداقل
- قبل از بر پا کردن داربست، پشت بندهاي عمودي و مورب بايد از نظر وجود نقصمورد بررسي قرار گيرند.
- ثبات و عدم ثبات اتصالات را کنترل کنيد.
- از طرزصحيح قرار گيري پايه ها و قابليت سرويسدهي آنها مطمئن شويد.
- موقع برپا کردن داربستها هميشه به موارد ذيل توجه کنيد:
- تجهيزات حفاظت فردي افراد را کنترل کرده (مثل کلاه ايمني، دستکش، حفاظ چشم، لباسکار سرتا سري و غيره) و بخاطر داشته باشيد هر چيز سست و آويزان مثل لباس، حلقه ها،زنجيره ها و ساعتها قادرند باعث گير کردن افراد و سقوط آنها شوند. همچنين سقوط محتويات جيب ممکن است باعث صدمه به اشخاصيا اشياء شوند.
- هميشه زميني را که قرار است روي آن داربست بسته شود از نظر نرمي، شلي يا ناهمواري و نياز به حايل داربست کنترل کنيد.
- جايي را که داربست مسدود مي کند از نظر مسايل مهمي مثل کليدهاي فرمان نقاط آتشو غيره بررسي کنيد.