مرسی دوست عزیز.مادربزرگ ها همه مهربونن.
ولی به نظرم سکوت و بخشش همیشه باعث تشویق اون ادم میشه که دفعات بعدی هم تکرارش کنه من زیاد دیدم.نفرین هم جواب می ده .اما منظور م اینه چه رفتاری با اون ادم داشته باشیم .بعضی از رفتار ها نه اسیب هایی که به تورسونده جبران می کنه و نه ظرفت میفهمه چون کسی بهش نگفته بدیشو بهش نشون نداده و هیچ وقتم یاد نمی گیره.
ببخش تنکس ندارم و شر منده که متوجه منظورت نشده بودم
حالا فهمیدم منظورتون چی هست . خب اگر کسی کاری کنه ناراحت بشم بدون رودواسی و خیلی رک بهش میگم که فلانی فلان رفتارت یا فلان حرفت منو ناراحت کرده . هرچند ممکنه همون زمان چیزی نگم ولی مطمئنا خیلی زود به اون فرد مستقیم میگم از دستش ناراحتم . اگر برای رفتارش دلیل داشته باشه بهش گوش میکنم و میگم ایا تونسته منو قانع کنه یا نه.
عادت ندارم پشت سر کسی حرف بزنم و یا عمدا به یه نفر ثالث بگم تا اون حرفو منتقل کنه . تا جایی که امکانش باشه رو در رو بدون هیچ خجالتی اصل دلخوری و ناراحتی رو میگم.
حتی میگم این رفتار خاص ناراحتم میکنه و ازش میخواهم دیگه انجام نده .
همیشه هم میگم ادم خوش اخلاقی نیستم و نمی تونم بعضی رفتارها رو تحمل کنم طرف خودش می فهمه دیگه