وضع معیشتی گروهی از مردم آمریکا از زبان خودشان + تصاویر

[salizadeniri]

[h=1]اقا من این پست رو چون حاوی نکات مهمی بود زدم.[/h]

وبلاگش رو هم چک کردم
واقعا وجود داره.
اما هنوز خودم قضاوتی ندارم چون یکی از ایرانیهای مقیم امریکا روی مطلب نکاتی را ذکر کرده بود که در محق بودن حرف این افراد کمی شک کردم.حالا بعد از مطلب میگم حرف اون ایرانی چی بوده.
امیدوارم کسانی هم که اطلاعات بیشتری دارن کمک کنند تا بیشتر بدانیم.​

[h=1]
[URL="http://www.tabnak.ir/fa/economic"]سرویس اقتصادی ـ در حالی که تظاهرات جوانان معترض به سیاست‌های اقتصادی دولت آمریکا از «وال استریت» نیویورک به دیگر ایالت‌های آمریکا تسری پیدا کرده و پلیس تنها طی دیروز، نزدیک 700 جوان معترض را دستگیر کرده، جنبش دیگری در اینترنت به نام «ما 99 درصد هستیم» آغاز شده است.[/URL][/h]​

به گزارش «تابناک»،99 درصدی‌ها به کسانی گفته می‌شود که به دلیل مشکلات اقتصادی که دولت برایشان درست کرده، در تأمین نیازهای زندگی خود ناتوانند و بر این باورند که 99 درصد مردم آمریکا چنین وضعی دارند و یا در آینده نزدیک با آن روبه‌رو خواهند شد و این تنها 1 درصد از جمعیت هستند که با دزدی از اموال و حقوق مردم، به ثروت و قدرت رسیده‌اند.

وبلاگ wearethe99percent.tumblr.com درباره همین موضوع، از مردم آمریکا خواسته است با ارایه شرح حال خود، دلایل حضور در تظاهرات روزهای جاری را عنوان کنند که تاکنون، 300 نفر با دست خط خود، مشکلات جدی زندگی‌شان را نوشته و تصویر آن را روی این وبلاگ گذار‌ده‌اند که بخشی از این نوشته‌ها و تصاویر به شرح زیر می‌آید.

توضیح آنکه هر شهروند آمریکایی برای گذراندن یک زندگی عادی و بدون هزینه‌های جانبی، از جمله آموزش یا هزینه‌های درمان بیماری‌های خاص، به سالانه 100 هزار دلار نیاز دارد، در صورتی که اخراج و بیکاری صدها هزار آمریکایی تنها در چند ماه، به شدت مردم را زیر فشار قرار داده است.

مادری بیوه هستم که سالانه 30 هزار دلار درآمد دارم و هنوز قسط‌های وام دانشجویی‌ام را می‌پردازم. هیچ سرمایه، پس‌انداز و بیمه‌ای ندارم. به تازگی سومین کارم را در سه سال از دست داده ام و در سن 52 سالگی، در حالی که سابقه کار و تجربه کاری زیادی دارم، نمی‌توانم در این سن و رشته درسی‌ام، کار پیدا کنم. مطمئناً نمی‌توانید به من بگویید که نمی‌شود با 400 هزار دلار در سال زندگی کرد، چون که من توانستم زندگی خودم و پسرم را با 30 هزار دلار بگردانم!

من و شوهرم تازه ازدواج کرده‌ایم و سالگرد ازدواجمان را در خانه یکی از دوستان هستیم، زیرا که بین خرج غذا و اجاره باید یکی را انتخاب می‌کردیم!

بازنشسته نیروی دریایی هستم که 50 درصد از کار افتاده شده‌ام. صاحب دو فرزند هستم و به دولت 27 هزار دلار وام دانشجویی بدهکارم و در عوض آن، یک مدرک بی‌ارزش هم دارم! خانه خود را از دست داده ام. هیچ راهی برای یادگیری مهارتی جدید برای یک شغل جدید ندارم زیرا دیگر امکانش را ندارم. کم کم در حال از دست دادن رویاهایم هستم.

از شانزده سالگی از خانه پدری بیرون آمدم، زیرا اتاقی برای من وجود نداشت. به ارتش پیوستم تا تجربه کاری به دست بیاورم. هیچ وقت شغلی نداشته‌ام. نزدیک به بیست سال دارم و در اتاق زیر شیروانی دوستم زندگی می کنم.

پدرم شغل آزاد دارد. آرتروز دارد و به این خاطر دولت وی را بیمه نمی‌کند. او از مازاد درآمد خود باید داروهای گرانقیمت خود را بخرد و در عین حال، شهریه کالج مرا بپردازد. او قهرمان من است.

من دکتر آینده شما هستم. 300 هزار دلار وام دانشجویی بدهکار هستم.

این پسر من است. در سه سالگی معاینه و معلوم شد، اوتیسم دارد و تا نزدیک هجده ماه بیشتر زنده نمی‌ماند. همه چیز عوض شد. مدتی بعد پزشک گفت که لوپوس دارم که باعث از کار افتادگی، درد، خستگی مفرط و حتی از کار افتادگی اعضا می‌شود. همه چیز عوض شد. فقط 12 هزار دلار دیگر داشتم تا بتوانم مدرک تصویرگری دیجیتالم را بگیرم. هیچ گاه نمی‌توانم از زیر بار قرض مدرکی که نمی توانم ولی با ناامیدی می خواهم بگیرم، خلاص شوم.

وقتی می‌خواستم خانه‌ام را بخرم، نرخ بهره ثابت بود اما اکنون نرخ بهره تصاعدی شده و هر چهار ماه زیاد می‌شود. می ترسم از اینکه دیگر نتوانم پول خانه ام را بدهم.

در سال 2009 فارغ التحصیل شدم که بدترین شرایط اقتصادی در طول بیست سال اخیر بود. خیلی خوش شانس بودم که توانستم کار پیدا کنم که البته پس از تلفیق سه پست دیگر اخراج شدم. (هر چند دو پست از سه پست را انجام می دادم).

مدرک فوق لیسانس و یک کار تمام وقت دارم، اما از عهده هزینه‌ها برنمی‌آیم. برای همین، برای اینکه قرض‌هایم را بدهم، مجبور به تن فروشی هستم!

معترضان آمریکایی بر این باورند که 1 درصد ثروتمند آمریکا، بانکدارانی هستند که با کمک‌های غیرمنطقی دولت به آنها، ثروت‌های کلانی به دست آورده اند. (بانکداران آمریکایی با نماد خوک نشان داده می‌شوند)
​

http://www.tabnak.ir/fa/news/194263/وضع-معیشتی-مردم-آمریکا-از-زبان-خودشان-+-تصاویر#

 

[salizadeniri]

نظر اون ایرانیه این بود:

از متن خبر:
توضیح آنکه هر شهروند آمریکایی برای گذراندن یک زندگی عادی و بدون هزینه‌های جانبی، از جمله آموزش یا هزینه‌های درمان بیماری‌های خاص، به سالانه 100 هزار دلار نیاز دارد...

منی که در منطقه‌ی واشنگتن زندگی می‌کنم شهادت می‌دم که این جمله از اساس دروغ است.
صد هزار دلار؟! صد هزار دلار سالانه حقوق یک مدیر ارشد یک ارگانیزیشن می‌تونه باشه. بسیاری از دوستان من که سمت مدیر پروژه‌ دارن یا چیزی شبیه اون حقوقشون صد هزار دلار در سال نیست! و بسیاری از دوستان من که زن و زندگی هم دارن درآمد سالیانه‌شون از هفتاد هزار دلار هم کمتره.

با صد هزار دلار در سال شما هم پول وام خانه‌تان را می‌تونین بدین و هم پول وام ماشین‌تان را و هم خورد خوراک و غیره و زندگی بدی قطعا نخواهید داشت!

بله اگر شما می‌خواید مثلا ماشین‌تون آخرین مدل لگزوز یا کادیکلاک باشه و خونه‌ی 5 خوابه داشته باشین و هر سال هم بخواین برین هاوایی و اروپا رو هم بچرخین، بله! قطعا بیش از صد‌هزار دلار در سال می‌خواین.

نمیشه که از نظر لایف استایل تا خرخره توی کپیتالیزم غرق باشی و مصرف بیشتر رو بخوای و هی ولع داشته باشی که بیشتر بخری و مصرف کنی و بعد وقتی پولش در نمیاد بگین مرگ بر کپیتالیزم و بریم وال‌استریت رو تسخیر کنیم!

من نه در دفاع از کپیتایزم این رو نت رو می‌نویسم و نه می‌خوام بگم که این‌جا کسی در سختی زندگی نمی‌کنه و همه زندگی راحتی دارن، که قطعا این‌طور نیست؛ اما این‌ که با زیر صد‌هزار دلار در سال شما زندگی بدی داشته باشین (برای هر فرد که توی خبر نوشته) کاملا بسته‌گی به سبک زندگی‌تون داره این‌که کجا زندگی می‌کنین، و به طور معول برای یک آدم با مصارف معمولی و تفریحات معمولی از سرش هم زیاده و پس انداز هم داره.

این اطلاعات دروغ و تصویر غلط دادن چیزی رو مسائل حل نمی‌کنه

پ.ن: این شلوغ‌کاری چند تا جوون در نیویورک رو هم شما جدی نگیرین. چون از اساس خودشون هم نمیدونن چی‌میخوان!​

 

[me.fatima]

من که هرکی از دوستانم در آمریکا زندگی میکنند همشون زندگی خیلی مرفه ای دارند البته همشون تحصیل کردند...

 

[Soofia]

یکی از استادامون حرف جالبی زد..
گفت اگه اقتصاد آمریکا عطسه کنه اروپا سرما میخوره ایران رو به قبله میشه..!
اینا همه صحنه سازیه!
من از خیلیا که اونور زندگی میکنند پرسیدم,نه این که مشکلی نباشه...هست,ولی نه به شدتی که داره جلوه داده میشه
تفاوت در ملاک هاست...
اقتصاد آمریکا اونقدر قویه که اگه قیمت موز 10 سنت افزایش پیدا کنه میشه یه فاجعه
ولی تو ایران بلیط مترو 2 برابر هم بشه کسی اعتراض نمیکنه...چون دیگه اینچیزا برامون عادی شده,چون تورم 2 رقمی شده جزئی از زندگیمون...

 

[senaps]

چقد خوب که حتی فقرا هم توی امریکا دسترسی به اینترنت دارن و سایت و وبلاگ میزنن!! بیچاره فقیر فقرای ما که احتمالا هیچ ایده ای ندارن تو کشوری که 3 هزار میلیارد تومن توش به مدت 3 سال!!گم شده بوده و کسی نفهمیده، زندگی زیر سقف اصولا یعنی چی!!! این وضع که میگن،به این شدتی که رسانه های ایرانی میگن هم نیست!! بعدشم،باشه! که چی؟ چون امریکایی ها فقیر دارن،ما هم باید فقیر داشته باشیم؟!!! ما جزو بزرگترین صادر کننده های نفت و گاز دنیاییم!! و فقط 70 میلیون نفر جمعیت داریم!! اون مملکت 300 میلیون جمعیت داره، + هزینه های جنگی بیش از 3 کشور!!!و کلی هزینه های میلیاردی دیگه!!

 

[nazila_sh]

میدونی حداقلش اینه که اونجا مردم حق دارند اعتراضی به شرایط و وضع زندگیشون بکنند اما اینجا چی؟
اونجا اگر خبری هم بشه همه ی دنیا میفهمند اما آیا اینجا هم همینطوره؟

 

[mina jojo]

جالبه همه دانشجوهاش وام گرفته بودن که بدهکارن
اینجا به چند تا دانشجو وام میدن که طرف بدهکار باشه اصلا

 

[entezar89]

والا دوتاز فامیلای دور ما تو امریکا زندگی میکنن .شهر لسانجلس .با این که شغلشون از طبقاط شغلی بالای نیست زندگی خوبی دارن . نمیدونم والا
کاش ما هم میتونستیم از این اعتراضات بکنیم.

 

[entezar89]

یه جمله هم از زبان یه کارمند ایرانی بگم.

من یه کار مندم .ماهی 600 هزار تومان حقوق میگیرم .400 هزار تومان کرایه خونه میدم .دو تا بچه داریم همسرم نیمه وقت کار می کنه تا بچه ها گشنه نمون . منم بعد از اداره میرم مسافر کشی . بچه ها رو زیاد نمیبینم. به نظر شما وضع من خوبه؟
شهریه دخترم که میره انشگاه خیلی زیاده از پسش بر نمیام. ....................
این یه نمونه از درد ودل ایرانیاست که درد ودل این آمریکایی ها توش گمه

 

[shanim]

اقتصاد آمریکا در حال حاضر خیلی‌ خراب شده , به خصوص که رکود دوم اقتصادی هم داره شروع میشهولی‌ اقتصاد مریضی نداره یعنی مثل ایران اینطور نیست که اگر یکی‌ ماشینش رو بفروشه با پولش
۱۰۰ نفر رو بشه ۱ ماه سیر کنی‌ !
مردم تقریبا رفاه نسبی‌ دارن و برای هر کسی‌ هم همه چی‌ مهیا هست به عبارتی کسی‌ که پول زیادی نداره میتونه از مغازه‌های زنجیره‌‌ای مثل wal mart که معمولا همه چی‌ به قیمت مناسب داره خریداری بکنه

 

[salizadeniri]

خوب من هم از یکی از دوستانم پرسیدم
اون میگفت با درامد 50000 دلار یا حتی 25000 تا هم میشه زندگی خوبی داشت .
اما به شرط اینکه دانشجو نباشی.
چون دانشگاه ها پولی هستند اگر فرد درس بخونه خرجش بالا میره
اما 100000 تا رو همه میگن بیخود گفته و برای یک زندگی اعیانیه