هیچی نمی گم ، خودت بخون!

satelo

عضو جدید
يک دقيقه سکوت به خاطر کودکي که سالهاست زنده است اما زندگي نمي کند.

يک دقيقه سکوت به خاطر به دنيا آمدن کساني که رفتن را به ماندن ترجيح مي دهند.

به خاطر تمام آرزوهايي که در حد يک فکر کودکانه و ابلهانه باقي ماند.

به خاطر اميدهايي که به نا اميدي مبدل شد.

به خاطر ستاره ي کوچکي که هميشه در آسمان پر ستاره و بي انتها تنها ماند.

به خاطر همه ي سال هايي که دروغ شنيدم.

به خاطر روزها و لحظه هايي که ادامه دادن ناممکن مي نمود اما عبور ناگريز بود.

به خاطر همه ي کساني که به جرم ديگري محاکمه شدند.

يک دقيقه سکوت به خاطر پرنده ي کوچک خوشبختي که هر گاه بر بامي نشست با سنگ از او پذيرايي کردند.

به خاطر شب هايي که با اندوه سپري شدند.

به خاطر قلبي که زير پاي کساني که دوستشان داشت له شد.

به خاطر چشماني که هميشه باراني ماندند.

يک دقيقه سکوت به خاطر سال ها آرامش از دست رفته.

به خاطر خاطر اطرافياني که بود و نبودشان مطلقاً فرقي نمي کند.

به خاطر همه ي کساني که فکر مي کردند دنيا روزي بهتر خواهد شد.

به خاطر کساني که معتقدند يک روز همه چيز تغيير خواهد کرد.

به احترام کساني که زندگيشان را وقف کمک کردن به انسان هاي دردمند مي کنند در حالي که خود دردمندترين اند.

به احترام کساني که شادي خود را به بهاي ناراحت کردن يکديگر به دست مي آورند.

به احترام دوستاني که که هر گاه به آن ها احتياج داشتم بهترينشان تنهايي بود.

يک دقيقه سکوت به احترام دفتري که فقط براي نوشتن دردها گشوده مي شود.

يک دقيقه سکوت به احترام کساني که گمان مي کنند زنده بودن زندگاني را کافيست.

يک دقيقه سکوت براي روياهاي شيرين کودکي، که هرگز باز نخواهند گشت.

يک دقيقه سکوت براي صداقت که اين روز ها وجودي فراموش شده است.

يک دقيقه سکوت براي محبت که بيشتر از همه مورد خيانت واقع مي گردد.

يک دقيقه سکوت براي پروانه ي کوچکي که با بال شکسته اش تمام عمر در تلاش بيهوده براي پرواز بود.

يک دقيقه سکوت به احترام انسانيت.يک دقيقه سکوت به خاطر انسان بودن.يک دقيقه سکوت به خاطر حرف هاي نگفته.

يک دقيقه سکوت به خاطر همه ي کساني که مجبورند يکديگر را تحمل کنند.

يک دقيقه سکوت براي زندگي.

يک دقيقه سکوت به احترام کلمه ي "دوست" که هيچ کس معني آن را درست نفهميد.

يک دقيقه سکوت براي ظلمت و تاريکي شب، که با دستان سخاوتمند سياهش همه ي تفاوت ها را مي پوشاند.

يک دقيقه سکوت براي بالشي که تنها همدم غصه ها بود.

يک دقيقه سکوت براي همه ي کساني که هرگز نفهميدند کسي آنان را دوست دارد.

يک دقيقه سکوت به احترام کساني که سعي کردند صلح را برقرار سازند.

يک دقيقه سکوت براي دل گرفته ام.

يک دقيقه سکوت براي سينه هاي تنگي که از غربت در حال ويراني اند.

به خاطر کودکي که از پشت پنجره ي غبار گرفته باران را نظاره مي کند.

براي تمام لحظه هاي از دست رفته ي عمر.

يک دقيقه سکوت براي سال ها زندگي پوچ و بي حاصل.

يک دقيقه سکوت براي روياهاي باطل. براي زيبايي گل هايي که هميشه با خار همراه بود.

براي کساني که از فرط مشکلات به جنون مي رسند.

يک دقيقه سکوت براي ورق هايي که با نوشته هايي اين چنين سياه مي شوند.

براي گوشي که هميشه شنوا بود ولي هرگز شنيده نشد.

يک دقيقه سکوت براي اشک هايي که همگان سعي در پنهان کردن لطافتشان دارند.

براي احساساتي که همواره ناديده گرفته مي شوند.يک دقيقه سکوت به خاطر کساني که هرگز نياموختند لبخند بزنند.

يک دقيقه سکوت به خاطر کساني که هرگز نياموختند گريه کنند.

يک دقيقه سکوت به خاطر کساني که از ناراحتي ديگران اندوهگينند در حالي ديگران هرگز آنان را باور نخواهند کرد.

براي کساني که تنها براي آسيب رساندن ملاقات مي شوند.

به احترام کودکاني که امروز متولد شدند.

يک دقيقه سکوت به احترام تمام کساني که امروز زندگاني را وداع گفتند.

يک دقيقه سکوت به احترام قلب هايي که از سنگ اند.يک دقيقه سکوت به احترام کساني که هرگز درک نشدند.

يک دقيقه سکوت به احترام احساس هايي که هرگز بيان نشدند.

يک دقيقه سکوت به احترام تمام کساني که سکوت کردند.

يک دقيقه سکوت ...

و يک دقيقه سکوت به احترام تمام سکوت هايم.

خدايا!

آيا زندگي ام آنقدر بلند خواهد بود که اندک زماني براي بيان آن بيابم که :

" آي آدما چه مي کنيد ؟ "
 

Similar threads

بالا