سوره مباركه نور - آيه 34
الله نور السموات والارض مثل نوره کمشکوة فيها مصباح المصباح في زجاجة الزّجاجة کانها کوکب دريّ يوقد من شجرة مبارکة زيتونة لا شرقيّة و لا غربيّة يکاد زيتها يضيء و لو لم تمسسه نار نور علي نور يهدي الله لنوره من يشاء و يضرب الله الامثال للناس والله بکلّ شيء عليم.
ترجمه:
"خداوند نور آسمانها و زمین است، مَثل نور خداوند همانند چراغدانی است كه در آن چراغی (پرفروغ) باشد، آن چراغ در حبابی قرار گیرد، حبابی شفاف ودرخشنده همچون یك ستارة فروزان، این چراغ با روغنی افروخته میشود كه از درخت پربركت زیتونی گرفته شده كه نه شرقی است و نه غربی (آن چنان روغنش صاف و خالص است كه) نزدیك است بدون تماس با آتش شعلهور شود، نوری است بر فراز نور، و خدا هر كس را بخواهد به نور خود هدایت میكند و خداوند به هر چیزی آگاه است."
از جابربن عبدالله انصاري روايت شده که گويد: به مسجد کوفه داخل شدم و ديدم حضرت اميرالمومنين صلوات الله و سلامه عليه با انگشت چيزي مينويسد و تبسم ميکند، عرضه داشتم يا اميرالمومنين! چه چيز موجب خنده شما شده است؟ فرمود: در شگفتم از کسيکه اين آيه را مي خواند ولي آن طور که شايسته است به معناي آن معرفت ندارد. عرض کردم: کدام آيه يا اميرالمومنين؟ فرمودند: " الله نور السموات والارض ... "
مشکوة، حضرت محمد صلي الله عليه و آله است.
مِصباح، من هستم.
زجاجة، حسن و حسين مي باشند.
کوکب دريّ، علي بن الحسين است.
يوقد من شجرة مبارکة، محمد بن علي ميباشد.
زيتونة، جعفر بن محمد است.
لا شرقية، موسي بن جعفر است
. لا غربية، علي بن موسي الرضاست.
يکاد زيتها يضيء، محمدبن علي است.
و لو لم تمسسه نار، علي بن محمد است.
نور علي نور، حسن بن علي مي باشد و
يهدي الله لنوره من يشاء، مهدي است. که درود خداوند بر آنان باد.
( کتاب سيماي حضرت مهدي در قرآن/ تاليف سيد هاشم حسيني بحراني/ ترجمه سيد مهدي حائري قزويني/ ص 262 )