اولین نظر رو هم خودم میدم:
من در دانشگاه علمی کاربردی کارآموزان چالوس کاردانی تکنولوژی کنترل با معدل (کلی حقم رو خوردن که بماند) 19.33 فوق دیپلم گرفتم و پارسال تصمیم گرفتم بخاطر افتضاح بودن سطح این دانشگاهها و دانشجویانش بیام بهترین دانشگاه علمی کاربردی که قبولیشم سخت باشه تا خوبها با من همکلاسی باشن مثلا ساپکو تهران که فقط 30 نفر میگرفت در شهری مثل تهران که کرجم بهش چسبیده و همین کارم کردم.الان مهندسی تکنولوژی کنترل-ابزار دقیق(برق هست دیگه) در ساپکو تهران می خونم.دیدم این دانشگاهم مثل کاراموزانه و دانشجوهاش همه ترفندی بکار میبرن که نذارن استاد درس بده و از پایه هم داغونن داغووووون.همه هم شاغل و فقط میخوان حقوقشون بره بالا و جایگاه بگیرن.نه علاقه ای نه زحمتی نه.......... هرسال نهایتا 5تا10% واقعا بنا به دلایلی نتونستن درس بخونن و میان این دانشگاه و جدا میخوان ادامه بدن و درسشونم خیلی خوبه.از نظر مدرکم در داخل وضعش خرابه چون همه فهمیدن کیا میرن علمی کاربردی و بعد از فارغ التحصیلی نمودونن ترانزیستور چیه چه برسه اینکه بخوان اتوماسیون بکنن

چند نفرم مثل من هرسال میان که باید با بدبختی سطح خودشون رو بالا بکشن برای ارشد.
استاداش بعضا متوسط و خوب هستن ولی اکثرا ضعیفن و چیزیم یاد نمیدن چون کسی نمیخواد چیزی یاد بگیره و همه مدرک میخوان.دانشگاهها هم که در ایران کیلویی تاسیس میشن و هیچ استانداردی نیست و هیچی ندارن. در ضمن این شامل دانشگاه های پیام نور و آزاد غیر انتفاعیم میشه که فقط فکر پولشون هستن.مخصوصا آزادها.این دانشگاه های جدیدالتاسیس غیر انتفاعی و آزادم مثل علمی کاربردینا.