*Essi*
اخراجی موقت
یکی از صفات آدمیزاد که همیشه برای من جذابیت داشته، اینست که اکثریت قریب به اتفاق آدم ها فکر میکنند در این دنیا خودشان یا سرورانشان، تافته ای جدا بافته هستند.
گویی دنیا و آدم هاش و سایر موجوداتش به وجود آمدن، تا به این آدمیزاد منحصرا درس زندگی بدن، او با خود میاندیشد که کانون جهان هست، همیشه حس نظرکردگی دارد.
در مسائل اعتقادی، برای دیگران متاسف هست و میگوید ماه من کجا و ماه تو کجا !!!
در مسائل عشقی، باز هم برای دیگران متاسف است و میگوید ماه من کجا و ماه تو کجا !!!
کلا تو همه چیز، این آدم برای دیگران متاسف هست، چون میداند ماه او با ماه گردون خیلی تفاوت دارد.
.
.
.
سئوال من توی این تاپیک از شما اینست:
1- انصافا چند بار فکر کردین توی این دنیا تافته ای جدا بافته هستین؟
2- اون ماه شما که از زمین تا آسمان با ماه گردون دیگران تفاوت داره، چیه؟ و چه ویژگی هایی داره؟
گویی دنیا و آدم هاش و سایر موجوداتش به وجود آمدن، تا به این آدمیزاد منحصرا درس زندگی بدن، او با خود میاندیشد که کانون جهان هست، همیشه حس نظرکردگی دارد.
در مسائل اعتقادی، برای دیگران متاسف هست و میگوید ماه من کجا و ماه تو کجا !!!
در مسائل عشقی، باز هم برای دیگران متاسف است و میگوید ماه من کجا و ماه تو کجا !!!
کلا تو همه چیز، این آدم برای دیگران متاسف هست، چون میداند ماه او با ماه گردون خیلی تفاوت دارد.

.
.
.
سئوال من توی این تاپیک از شما اینست:
1- انصافا چند بار فکر کردین توی این دنیا تافته ای جدا بافته هستین؟
2- اون ماه شما که از زمین تا آسمان با ماه گردون دیگران تفاوت داره، چیه؟ و چه ویژگی هایی داره؟