به خاطر دوست داشتنت خجالت نکش ؛ اونی باید خجالت بکشه ، که میدونه دوسش داری اما .... دوست داشتن "بلد" نیست ... !!
معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
در زندگی به هیچ کس اعتماد نکن
آیینه با تمام یک رنگیش
دست چپ و راست را
به تو اشتباه نشان می دهد...
آیینه با تمام یک رنگیش
دست چپ و راست را
به تو اشتباه نشان می دهد...
بهترین قصه ی دنیا عشق است و بدترین آن عادت...اما بدتر از همه عادت به کسی است که روزی عاشقش بودی...
در عرض یک دقیقه میشه یک نفر رو خرد کرد. در یک ساعت میشه یکنفر رو دوست داشت و در یک روز فقط یک روز میشه عاشق شد ولییک عمر طول میکشه تا کسی رو فراموش کرد...
میدونی چرا بین انگشتان دست فاصله هست؟ چون یه روزی یه دستیپیدا میشه که این فاصله رو پر می کنه...
عاشق محکومی است که محاکمه نمیشود
دیوانه ایست که معالجه نمیشود
بیگانه ایست که شناخته نمیشود
سکوتی است که شکسته نمیشود
و فریادیست که آرام نمیشود
تورا می خواستم تا در جوانی نمیرم از غم بی همزبانی غم بی همزبانی سوخت جانم چه می خواهم دگر زین زندگانی؟!
هرکجا دور از تو باشم نازنین غربت نشینم هرکجا پایت گذاری خاک نرم آن زمینم
یکی می پرسد اندوه تو از چیست؟ سبب ساز سکوت مبهمت کیست؟ برایش صادقانه می نویسم برای آنکه باید باشد و نیست...
زندگی گریه ی مختصریست... مثل یک فنجان چای... و کنارش عشق است... مثل یک حبه قند... زندگی را با عشق نوش جان باید کرد...
هرکجا دور از تو باشم نازنین غربت نشینم هرکجا پایت گذاری خاک نرم آن زمینم
یکی می پرسد اندوه تو از چیست؟ سبب ساز سکوت مبهمت کیست؟ برایش صادقانه می نویسم برای آنکه باید باشد و نیست...
زندگی گریه ی مختصریست... مثل یک فنجان چای... و کنارش عشق است... مثل یک حبه قند... زندگی را با عشق نوش جان باید کرد...
من تو را در تمامی ترانه هایم سروده ام .........
وقت هایی که دلتنگت میشوم .........همه چیز ان طور که قلبم میخواهد میشود .....
تو را می سرایم ......در اسمانی که محل زندگی من است .....
تو دیوان همه ی ترانه های منی ......زندگی من .......
Click here to view the original image of 800x594px.
وقت هایی که دلتنگت میشوم .........همه چیز ان طور که قلبم میخواهد میشود .....
تو را می سرایم ......در اسمانی که محل زندگی من است .....
تو دیوان همه ی ترانه های منی ......زندگی من .......
Click here to view the original image of 800x594px.
اسمانم را برای از تو نوشتن از خدا خواستم ....
تمام هاله احساسم را به دور پیچک محصور کرده عشق سرودم ....
من عاشقانه نوشتن از تو را با تمام وجودم دوست دارم .....
اسمانم ...فاصله را با دمیدن احساس عشق مایوس میکند ......حسرت دوری دلها را به فاصله ها میبارد ....و عشق را با
نزدیکی دلها تقدیم میکند ...
من تو را میسرایم .....از انسوی دریاها .....زندگی من...
برای تو مینویسم زندگی من ........
برای تو ئی که هر لحظه ام پراز وجود توست .....و با یاد تو میگذرد ....
دستانت را لمس می کنم .........
صورتت را نوازش می کنم .....
تو را در اغوش می گیرم .....
برایت از دلم میگویم .....
از حرف هایی میگویم که قاصدک هایی از عشق را به همراه دارند .......
برای تو ئی که هر لحظه ام پراز وجود توست .....و با یاد تو میگذرد ....
دستانت را لمس می کنم .........
صورتت را نوازش می کنم .....
تو را در اغوش می گیرم .....
برایت از دلم میگویم .....
از حرف هایی میگویم که قاصدک هایی از عشق را به همراه دارند .......
شعرها میتوانند ..دلها را بتکانند
شعرها میتوانند..بدوند در خون رگ
نبض را بزنند بر تن مرگ
شعر ها میتوانند
بنوازند چشم را
که بتابد بر گل
و سر از خاک برآرد گندم
و ببالد گل یاس
از نوای خوش عشق
شعرها گاهی فقط ..میتوانند
یک نشانه باشند
من و تو...با شعرها
میتوانیم بجوییم درباغ
میتوانیم بروییم از خاک
و بنوشیم عطر نارنج ها را
من و تو با شعرها
میتوانیم گاهی
چون پرستوی مهاجر در بهار
شوق را در دلمان
لانه سازی بکنیم
شعرها میتوانند
ببارند آنگاه
که من و تو
طلب لحظه های خوش باران داریم
شعرها میتوانند
بتابند آنگاه
که من و تو ..به شمع روشنی
در زمین دلمان
شعرها میتوانند..بدوند در خون رگ
نبض را بزنند بر تن مرگ
شعر ها میتوانند
بنوازند چشم را
که بتابد بر گل
و سر از خاک برآرد گندم
و ببالد گل یاس
از نوای خوش عشق
شعرها گاهی فقط ..میتوانند
یک نشانه باشند
من و تو...با شعرها
میتوانیم بجوییم درباغ
میتوانیم بروییم از خاک
و بنوشیم عطر نارنج ها را
من و تو با شعرها
میتوانیم گاهی
چون پرستوی مهاجر در بهار
شوق را در دلمان
لانه سازی بکنیم
شعرها میتوانند
ببارند آنگاه
که من و تو
طلب لحظه های خوش باران داریم
شعرها میتوانند
بتابند آنگاه
که من و تو ..به شمع روشنی
در زمین دلمان
درخت انـار عـاشق شد،گـل داد،سـرخ سرخ.
گلها انـار شد،داغ داغ.هر انـاری هزار تا دانه داشت.
دانـه ها عـاشق بودند،دانه ها توی انـار جا نمی شدند.
انـار کوچک بود.دانـه ها ترکیدند.انـار ترک برداشت.
خـون انـار روی دست لیـلی چکید.
لیلی انـار تـرک خورده را از شاخه چید.مجنـون به لیلی اش رسید...
خـدا گفت:
"راز رسیدن فقط همین بود.
کافی است انـار دلـت ترک بخورد."
چقدر دور تر از من ایستاده ای
دور از احساسم
آنجا که تو ایستاده ای
صدای مرا هم نمی شنوی
چه برسد به دلتنگی هایم
بغض هایم
اشک هایم*
دور از احساسم
آنجا که تو ایستاده ای
صدای مرا هم نمی شنوی
چه برسد به دلتنگی هایم
بغض هایم
اشک هایم*
یک نفر می پرسد
که چرا شیشه شکست؟!
مادری می
گوید
(شاید این دفع بلاست...))
یک نفر زمزمه
کرد:
((باد سرد وحشی
مثل یک کودک شیطان امد ، شیشه پنجره را زود شکست.))
کاش امشب که
دلم مثل ان شیشه مغرور شکست ، عابری خنده کنان می امد ، تکه ای از ان
را
بر می داشت ،
مرهمی بر دل تنگم می شد.
اما امشب دیدم
، هیچ کسی هیچ نگفت...
قصه ام را
نشنید...
از خودم می
پرسم ، ارزش قلب من از شیشه پنجره هم کم تر بود...؟!!!
که چرا شیشه شکست؟!
مادری می
گوید
(شاید این دفع بلاست...))یک نفر زمزمه
کرد:
((باد سرد وحشی
مثل یک کودک شیطان امد ، شیشه پنجره را زود شکست.))
کاش امشب که
دلم مثل ان شیشه مغرور شکست ، عابری خنده کنان می امد ، تکه ای از ان
را
بر می داشت ،
مرهمی بر دل تنگم می شد.
اما امشب دیدم
، هیچ کسی هیچ نگفت...
قصه ام را
نشنید...
از خودم می
پرسم ، ارزش قلب من از شیشه پنجره هم کم تر بود...؟!!!
*بـــی حـــسْ شُـــده ام اَز دَردْ !
اَز بُــغــضْ !
فـقـط ـ ـ گــــآهــیْ
خــــط ِ اَشـ ْــکــی …می سـوزانَـد صــورتـَمْ را...*
اَز بُــغــضْ !
فـقـط ـ ـ گــــآهــیْ
خــــط ِ اَشـ ْــکــی …می سـوزانَـد صــورتـَمْ را...*
بیا رها باشیم ...
فـارغ از دلبستگی ها
رکاب بزنیم این دنیا را ...
بیا در حصار قاب این دنیا
پـنـجـره ای بسازیــم رو به خـانـه ی خــدا ...
بیا برسیم به انـتهای زمان ...
آنجـــا کـه آرزوهـــایـمـــان بادبادک وار به اوج مــی رسند ...
فالگیر خودش گفت ...
آخر دنیا به هم می رسیم !!!
فـارغ از دلبستگی ها
رکاب بزنیم این دنیا را ...
بیا در حصار قاب این دنیا
پـنـجـره ای بسازیــم رو به خـانـه ی خــدا ...
بیا برسیم به انـتهای زمان ...
آنجـــا کـه آرزوهـــایـمـــان بادبادک وار به اوج مــی رسند ...
فالگیر خودش گفت ...
آخر دنیا به هم می رسیم !!!
[SIZE=+0]بگذار بمیرم[/SIZE]
ای خوبتر از گل
ای پاکتر از قطره ی شبنم
ای دل به تو محتاج
من جز تو نخواهم ز دو عالم
دل در تب سنگین خمار است
ای دوست بهار است
جز چشم تو هر چشم خمار است
کیفیت چشمان تو چون جام شراب است
ای چشم تو سر چشمه ی خورشید
یک دم نگاهم کن
صیاد منم ای آنکه به دام تو اسیرم
بگذار که از پای بیافتم
مستانه بمیرم
ای هستیم ز تو ارزنده چه دارم؟
که به پای تو بریزم؟
در کوی وفایت چشمانم
گر ندهد جان
گر سر ندهم بر سر پیمان
ای وای به من گر که به محشر
پرسند چه کردی در راه محبت؟
آخر چه بگویم ؟از فرط خجالت؟
ای خوبتر از گل
ای پاکتر از قطره ی شبنم
ای دل به تو محتاج
من جز تو نخواهم ز دو عالم
دل در تب سنگین خمار است
ای دوست بهار است
جز چشم تو هر چشم خمار است
کیفیت چشمان تو چون جام شراب است
ای چشم تو سر چشمه ی خورشید
یک دم نگاهم کن
صیاد منم ای آنکه به دام تو اسیرم
بگذار که از پای بیافتم
مستانه بمیرم
ای هستیم ز تو ارزنده چه دارم؟
که به پای تو بریزم؟
در کوی وفایت چشمانم
گر ندهد جان
گر سر ندهم بر سر پیمان
ای وای به من گر که به محشر
پرسند چه کردی در راه محبت؟
آخر چه بگویم ؟از فرط خجالت؟