alipiroozz
عضو جدید
پرزانته اولین تجربه ایه که می خوام براتون بنویسم! در دوران دانشگاه به شدت از پرزانته و ارایه متنفر بودم و فکر می کردم در زمینه حرفه ساختمان سازی، چیز زایدیه و هیچ ربطی به ماجرای معماری نداره! اما کم کم که وارد کار شدم دیدم ما معمارا که محاسبه و نظارت و ... رو اول کارمون بلد نیستیم! نقطه قوتمون ارائه طرح های زیبا و کارامد از لحاظ عملکرده!
کم کم مشتری هامو زیر نظر گرفتم و دیدم ویژگی تمام کارهایی که از دستشون میدم و مشتری یک بار میاد داخل دفتر و میره برای همیشه و دیگه پشت سرش رو هم نگاه نمی کنه کارهاییه که اولا ارائه تصویری خوبی ندارن! (حتی اگر بهترین و کاراترین طرح هم باشن) و ثانیا خودم خیلی با آب و تاب نتونستم ارائه شون بدم و تعریفشون کنم! الآن که به چند ماه گذشته نگاه می کنم می بینم صرف نظر از خوب یا بد بودن طرح هام از لحاظ عملکردی، اونهایی اجرا شدن که در جلسه اول بهتر جلوه کردن و دید بهتری به مشتری در مورد کار دادن!
و درنتیجه به یه جمله طلایی رسیدم و اون اینه که 90 درصد مشتری ها هیچ چیز راجع به ساختمون سازی نمی دونن! و وقتی شما به طراحیت ایمان داری فقط باید سعی کنی قانعشون کنی و کار خودتو به مرحله ای برسونی که پسندیده بشه و اجرایی بشه!!!!!
پس پرزانته! پرزانته! پرزانته! عامل اصلی جلوه کردن کار شما در جلسه اول دیدار با هر مشتری جدید!!!!!
به نظر من با اين طرز تفكر جلو رفتن خيلي اشتباهه .
آدم بايد علاوه بر كار قويش طرحشو از لحاض اجرايي بسنجه و چه بسا، چه ايراد داره يه نرم افزار عمراني هم بلد باشه تا بتونه حرفي بزنه .safe يا etabs يا sap .چرا فقط مكس و كد و فتوشاپ ؟
به قول استادمون آدم بايد تو رشته خودش چاهي به قطر كم ولي عمقي خيلي زياد بهشه و تو رشته هاي ديگه اقيانوسي با عمق كم .