مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
وین راز سر به مهر به عالم سمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولیک به خون جگر شود...!
| ما و مجنون همسفر بودیم در دشت جنون او به مقصد ها رسید و ما هنوز آواره ایم |
مارا شب وصل چه حاصل ، كه تو از ناز
تا بند قبا باز كني ، صبح دميده است
| تا شدم حلقه بگوش در میخانه ی عشق هر دم آید غمی از نو به مبارکبادم ... |
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل آدم بسرشتند و به پیمانه زدند
دیدی دوباره
درخت و سایه به هم رسید.
دیدی دوباره
خورشید و خیابان به هم رسید
نق نزن نومید گرامی من!
دنیا پر از فرصت حرف و اتفاق و آدمیست
تنها نه من از واقعهٔ عشق خرابم
مجنون هم از این واقعه رسوای جهان بود
امروز نشد نام و نشان دل من گم
تا بود دل گم شده بی نام و نشان بود
دی بود گمان کز غمت امروز بمیرم
امروز یقین ست مرا هرچه گمان بود
من نمی*دانم که این خشم تو را تقریب چیست؟
خود بگو آخر که بی*تقریب رنجیدن چه بود؟
دوش در کویت به بیماری فکندم خویش را
تا نگویندم که شب تا روز نالیدن چه بود؟
معلم گو ادب کم کن که من ناجنس شاگردم
پدر گو پند کمتر ده که من نااهل فرزندم
مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم
هواداران کویش را چو جان خویشتن دانم
میازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
تمام ناتمام من با تو تمام می‌شود / شاعر بی‌نام و نشان صاحب نام میشودمیازار موری که دانه کش است
که جان دارد و جان شیرین خوش است
در شبان غم تنههایی خویش
عابر چشم سخنگوی توام
من در این تاریکی
من در این تیره شب جانفرسا
زائر ظلمت گیسوی توام
| من همه اشتباه خود جلوه دهم که آدمی از دم مهد تا لحد، در اشتباه کردن است |
تو را چه وسوسه از عشق باز میدارد؟
تو را چه میرسد ای آفتاب پاک اندیش؟
ز من چگونه گریزی
تو و گریز از خویش؟
به سوی عشق بیا
وارهان از تشویش
| شبی را با من ای ماه سحرخیزان سحر کردی سحر چون آفتاب از آشیان من سفر کردی شهریار |
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |