مشاعرۀ سنّتی

[sisah]

دردیست درد عشق که هیچش طبیب نیست
گر دردمند عشق بنالد غریب نیست

دانند عاقلان که مجانین عشق را
پروای قول ناصح و پند ادیب نیست

 

[محـسن ز]

تو را آن به که روی خودزمشتاقان بپوشانی
که شادی جهانگیری غم لشکر نمی ارزد

 

[valkano سبز]

دل ميرود ز دسم صاحب دلان خدا را
دردا كه راز پنهان خواهد شد اشكارا

 

[محـسن ز]

ای دل ار سیل فنا بنیاد هستی برکند
چون تورانوح است کشتیبان ز طوفان غم مخور

 

[E.M]

رواق منظر چشم من آشیانه توست
کرم نما و فرود آ که خانه ، خانه ی توست

 

[farinaz167]

دیدم درآن کویر درختی غریب را
محروم از نوازش یک ابر رهگذر...
ابری رسید
چهر درخت از شعف شکفت
دلشاد گشت و گفت:
ای ابر ای بشارت باران!
آیا دل سیاه تو از آه من بسوخت؟
غرید تیره ابر
برقی زد و چوب درخت کهن بسوخت.

 

[محـسن ز]

تا زمیخانه ومی نام ونشانی خواهدبود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

 

[valkano سبز]

دلا بسوزكه سوز تو كارها بكند
نيا ز نيم شبي دفع صد بلا بكند

 

[aloosha]

دلا بسوزكه سوز تو كارها بكند
نيا ز نيم شبي دفع صد بلا بكند

دیگرم گرمی نمی بخشی
عشق ای خورشید یخ بسته

سینه ام صحرایی نومیدیست
خسته ام از عشق هم خسته

 

[کافر خداپرست]

هر گه که نظر بر گل رويت فکنم
خواهم که چو نرگس مژه بر هم نزنم

ور بي تو ميان ارغوان و سمن‌ام
بنشينم و چون بنفشه سر بر نکُنم

 

[محـسن ز]

منم آن شمع دل افروخته یارب مددی
که دگر باره شب آشفته شدو باد گرفت

 

[aloosha]

تو شکوهی به لحظه های وداع

همان که قصدش همیشه ویرانیست

 

[محـسن ز]

تخم وفاو مهر دراین کهنه کشت زار
انگه عیان شود که بود موسم درو

 

[کافر خداپرست]

واپس ماني ز يار واپس باشي
از شاخ درخت بگسلي خس باشي

در چشم کسي چو خويش را جاي کني
تو مردمک ديده‌ي آن کس باشي

 

[persian_kb سبز]

واپس ماني ز يار واپس باشي
از شاخ درخت بگسلي خس باشي

در چشم کسي چو خويش را جاي کني
تو مردمک ديده‌ي آن کس باشي

یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتم
در میان لاله و گل آشیانی داشتم

گردِ آن شمع طرب، می سوختم پروانه وار
پای آن سروِ روان، اشک روانی داشتم

رهی معیری

 

[کافر خداپرست]

من بي مي ناب زيستن نتوانم
بي باده کشيد بار تن نتوانم

من بنده‌ي آن دمم که ساقي گويد:
يک جام دگر بگير و من نتوانم!

"خيام"

 

[persian_kb سبز]

می تراود مهتاب
می درخشد شبتاب
نیست یک دم شکند خواب به چشم کس و لیک
غم این خفته ی چند
خواب دز چشم ترم می شکند

 

[hekayatevafa]

در حلقه‌ی میقاتم ایمن شده زآفاتم
مومم ز پی ختمت زآن نقش نگین خواهم
ماهی دگرست ای جان اندر دل ِ مه پنهان
زین علم یقین‌ستم آن عین یقین خواهم

 

[sanaz950]

من آن گلبرگ مغرورم كه ميميرم ز بي آبي
ولي با خفت و خواري پي شبنم نمي گردم

 

[hengameh_dr]

لطیفه​ایست نهانی که عشق از او خیزد
که نام آن نه لب لعل و خط زنگاریست

 

[gh_engineer]

تو را ز کنگره عرش می​زنند صفیر
ندانمت که در این دامگه چه افتادست
​

 

[ie student]

تا که بودیم،نبودیم کسی

کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که رفتیم،همه یار شدند

خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آیینه بدانیم،چو هست

نه در آن وقت که اقبال شکست

 

[gh_engineer]

تو بدری و خورشید تو را بنده شده​ست
تا بنده​ی تو شده​ست تابنده شده​ست
​

 

[گلابتون]

تا گنج غمت در دل ويرانه مقيم است
همواره مرا كنج خرابات مقام است

از ننگ چه گويي كه مرا نام ز ننگ است
و ز نام چه پرسي كه مرا ننگ ز نام است

 

[googooli]

تمنای وصالم نیست عشق من مگیر از من
به دردت خو گرفتم نیستم در بند درمانت

 

[*مهتاب*]

من و بادصبامسکین دوسرگردان بیحاصل من از افسون چشمت مست و او ازبوی گیسویت...

 

[امیر Amir]

تا که بودیم،نبودیم کسی

کشت ما را غم بی هم نفسی

تا که رفتیم،همه یار شدند

خفته ایم و همه بیدار شدند

قدر آیینه بدانیم،چو هست

نه در آن وقت که اقبال شکست

ای وای بر من...

این شعری بود که همیشه با خودم میخوندم یک زمانایی....

 

[mmg11]

امشب ای دلدار خواب الود من

خواب را رانی زنرگسدان بلی

 

[ie student]

یارب آن نو گل خندان که سپردی به منش

می سپارم به تو از دست حسود چمنش

 

[ie student]

شهر تبریز است و جان قربان جانان می کند

سرمه ی چشم از غبار کفش مهمان می کند