مشاعرۀ سنّتی

[sshhiimmaa]

درويش مكن ناله ز شمشير احبا
كين طايفه از كشته ستانند غرامت

 

[يامين]

تو گل سرخ مني

تو گل ياسمني

تو چنان شبنم پاك سحري؟

نه از آن پاك تري

تو بهاري؟ نه بهاران از توست

از تو ميگيرد وام هر بهار اين همه زيبايي را

هوس باغ و بهارانم نيست

اي بهين باغ و بهارانم تو!...

 

[googooli]

و حال من و او
درمیان اندوه شب
صدای پای عشق را
با ناله های سرد
با ناله های خاموش
اشتباه گرفتیم...

 

[hami_life]

من از بیگانه گان هرگز ننالم
که با من هر چه کرد ان اشنا کرد

 

[يامين]

در غم هجر روي تو رفته ز كف قرار دل

گر ننماييم تو رخ ، واي به حال زار دل

 

[shahyad]

لبش میبوسم ودر میکشم می
به اب زندگانی برده ام پی

 

[mim-shimi]

یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم
رخساره به کس ننمود آن شاهد هر جایی

 

[shahyad]

یاری ز طبع خواستم اشکم چکید و گفت
یاری ز من بجوی که با این روانیم

 

[mim-shimi]

ما در درون سینه هوایی نهفته ایم
بر باد اگر رود سر ما زان هوا رود

 

[بشارت]

ديده سير است مرا،جان دلير است مرا
زهره شير است مرا، زهره تابنده شدم

 

[مبینا]

من نگویم کهمرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی ودلم شاد کنید

 

[مبینا]

در این زمان عاشقی ترک زند غرور من
زیبا شکسته می شوم میان بازوان تو

 

[hami_life]

و عشق
صدای فاصله هاست
صدای فاصله هایی که غرق ابهامند...................
.....................

 

[shahyad]

دل ميرود ز دستم صاحبدلان خدارا
دردا كه راز پنهان خواهد شد اشكارا

 

[hami_life]

ان که فرجام سراغاز مرا می داند
بی گمان قدرت پرواز مرا می داند

 

[mim-shimi]

در تیره شب هجر تو جانم به لب آمد
وقت است که همچون مه تابان به در آیی

 

[يامين]

ياران موافق همه از دست شدند
در پای اجل يکان يکان پست شدند

 

[anish]

در سياهي شب جاي كه دگر روز روشن نيست
ماه تاب خيمه زدست
فلك گل بسته ست
سپيد سپيد

************
زمين سردست انسان شبه وار
چشم ها سياهي دريده
جان بريده
عقل سروده سكوت

**********
زمستانست و امشب ميانه
لحظه اي مي ايد دم و باز دم مي تپد
سرما مي سوزاند گونهايت را دماغ را
اشكي رميده

**********
سردي وزيده نسيم نيست
از كجا بر امده چشم دريده
مي سوزد مي رود تا به كجا !
ته اين شب كجاست ؟
مرا نوشته؟

 

[يامين]

همه غواص ادب بودم و هر جا صدفیست

همه بازش دهن از حیرت دردانه‌ی تست

 

[googooli]

تو نماندی و صفا رفت وصمیمیت مرد
خویش در قفس تازه تجسم کردم

 

[elo0ne_lady]

می نويسم تا که شايد عقده ی دل وا شود
اشک اگر رخصت دهد گمگشته ام پيدا شود

 

[مبینا]

دردم از یاراست و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم

 

[ساغر777]

ميسوزم از فراقت روي از جفا بگردان
هجران بلاي ما شد بارب بلا بگردان

 

[majidsadeqzadeh]

نرم نرمک ميرسد اينک بهار​

خوش بحال روزگار
خوش بحال چشمه‌ها و دشتها
خوش بحال دانه‌ها و سبزه‌ها
خوش بحال غنچه‌های نيمه‌باز
خوش بحال دختر ميخک که ميخندد به ناز
خوش بحال جام لبريز از شراب
خوش بحال آفتاب​

 

[melika62]

بشنو اين نکته که خود را ز غم آزاده کني
خون خوري گر طلب روزي ننهاده کني
آخرالامر گل کوزه گران خواهي شد
حاليا فکر سبو کن که پر از باده کني

 

[moongirl]

یارب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو، از چشم حسود چمنش

 

[aloche]

شادم تصور میکنی، وقتی ندانی .:. لبخندهای شادی و غم فرق دارند

 

[Aseman Etemaad]

دردا و دريغا كه در اين بازي خونين
بازيچه ي ايام دل آدميان است
هوشنگ ابتهاج

 

[aloche]

تو که رفتی همه ثانیه ها سرد شدند .:. سایه در سایه آن ثانیه ها خواهم مرد

 

[hamid_61]

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد

پس من چگونه گویم کین درد را دوا کن؟