مشاعرۀ سنّتی

[*زهره*]

لاله ای دیدیم -لبخندی به دشت-
پرتویی در آب روشن ریخته
او صدا را در شیار باد ریخت:
"جلوه اش با بوی خاک آمیخته"

 

[nooshafarin]

لاله ای دیدیم -لبخندی به دشت-
پرتویی در آب روشن ریخته
او صدا را در شیار باد ریخت:
"جلوه اش با بوی خاک آمیخته"

همنشینی با خدا خواهی اگر در عرش رب
در درون اهل دل جا کن کمال اینست و بس

 

[sanaz950]

سر آن ندارد امشب كه برآيد آفتابي
چه خيال ها گذر كرد و گذر نكرد خوابي

 

[naghmeirani]

یک نگه آیینه دیدی،مبتلایِ خود شدی
ای بلا گردانِ نازت! چون بلایِ خود شدی؟​

 

[floe]

یوسف گمگشته بازآید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

ای دل غمدیده حالت به شود دل بد مکن
وین سر شوریده بازآید به سامان غم مخور

 

[azadeh_arch _eng]

رفتم مرا ببخشو نگو او وفا نداشت
راهي به جز گريز برايم نمانده بود

 

[floe]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی

 

[nooshafarin]

در همه دیر مغان نیست چو من شیدایی
خرقه جایی گرو باده و دفتر جایی

دل که آیینه شاهیست غباری دارد
از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی

یله کن ز چنگ این سپنجی سرای
که پرمایه تر زین تو را هست جای

 

[floe]

یله کن ز چنگ این سپنجی سرای
که پرمایه تر زین تو را هست جای

یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
و از لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود

از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب
رجعتی می‌خواستم لیکن طلاق افتاده بود

 

[nooshafarin]

یک دو جامم دی سحرگه اتفاق افتاده بود
و از لب ساقی شرابم در مذاق افتاده بود

از سر مستی دگر با شاهد عهد شباب
رجعتی می‌خواستم لیکن طلاق افتاده بود

در اندیشه ی دل نگنجد خدای
به هستی همو باشدت رهنمای

 

[محـسن ز]

یار با ماست چه حاجت که زیادت طلبیم
دولت صحبت آن مونس جان مارا بس

 

[baran-bahari]

​

ساقی گل و سبزه بس طربناک شده‌ست​

دریاب که هفته دگر خاک شده‌ست​

می نوش و گلی بچین که تا درنگری​

گل خاک شده‌ست و سبزه خاشاک شده‌ست​

 

[محـسن ز]

تنها ره صحرای جنون عقده گشا بود
مجنون خبراز سر بگریبانی ما داشت

 

[baran-bahari]

​

تو بدری و خورشید تو را بنده شده‌ست​

تا بنده‌ی تو شده‌ست تابنده شده‌ست​

زان روی که از شعاع نور رخ تو​

خورشید منیر و ماه تابنده شده‌ست​

 

[nooshafarin]

تامل کنان در خطا و صواب
به از ژاژخایان حاضرجواب

 

[baran-bahari]

با یک سلام ساده غزل فتح ِباب شد
یک عمر عاقلی همه نقش ِ بر آب شد

چیزی شبیه ِ حادثه در من حلول کرد
وقتی دلم برای نگاهت خراب شد​

 

[محـسن ز]

بگو برق بلا خیزی بسوزد خرمن عمرم
بگرد شمع هستی بی خبر پروانه ای کمتر

 

[naghmeirani]

رفتی و در دل هنوزم حسرت دیدار باقی
حسرت عهد و وداعم با دل و دلدار باقی​

 

[kachal63]

یوسف مصر را بگو سکه به نام خود مزن
هر پسری عزیز شد یاد پدر نمیکند

 

[naghmeirani]

دامن مکش به ناز که هجران کشیده ام

نازم بکش که ناز رقیبان کشیده ام

شاید چو یوسفم بنوازد عزیز مصر

پاداش ذلتی که به زندان کشیده ام

 

[kachal63]

من دوست ندارم که تو را دوست ندارم
تو شرم نداری که ز من شرم نداری؟

 

[Mehr noosh]

يوسف گمگشته بازآيد به کنعان غم مخور​

کلبه احزان شود روزي گلستان غم مخور
​

​

​

​

اي دل غمديده حالت به شود دل بد مکن

وين سر شوريده بازآيد به سامان غم مخور​

 

[nooshafarin]

يوسف گمگشته بازآيد به کنعان غم مخور​

کلبه احزان شود روزي گلستان غم مخور
​

اي دل غمديده حالت به شود دل بد مکن

وين سر شوريده بازآيد به سامان غم مخور​

روان تو بادا میان بهشت
بداندیش تو بدرود هرچه کشت

 

[noosh_l]

توبه کردم که نبوسم لب ساقی و کنون
میگزم لب که چرا گوش به نادان کردم

 

[mr.mehrdad]

من از آن گذشتم ای دوست که بشنوم نصیحت
برو ای فقیه و با ما مفروش پارسایی

 

[sanaz950]

يارب سببي ساز كه يارم به سلامت
باز آيد و برهاندم از بند ملامت

 

[nooshafarin]

يارب سببي ساز كه يارم به سلامت
باز آيد و برهاندم از بند ملامت

توانا و دانا و پاینده ای
خداوند خورشید تابنده ای

 

[baran-bahari]

یارب از ما چه فلاح آید اگر تو نپذیری
به خداوندی و فضلت که نظر بازنگیری
درد پنهان به تو گویم که خداوند کریمی
یا نگویم که تو خود واقف اسرار ضمیری

 

[nooshafarin]

یارب از ما چه فلاح آید اگر تو نپذیری
به خداوندی و فضلت که نظر بازنگیری
درد پنهان به تو گویم که خداوند کریمی
یا نگویم که تو خود واقف اسرار ضمیری

یکی گفت که اندر سرای سپنج
نباشد خردمند بی درد و رنـــــج

 

[محـسن ز]

جانی که خلاص از شب هجران تو کردم
در روز وصال تو به قربان تو کردم