مشاعرۀ سنّتی

[floe]

جز غبار از سفر خاک چه حاصل کردیم؟
سفر آن بود که ما در قدم دل کردیم

دامن کعبه چه گرد از رخ ما پاک کند؟
ما که هر گام درین راه دو منزل کردیم

 

[naghmeirani]

من اگر چه پيرم و ناتوان تو ز آستان خودت مران .... كه گذشته در غمت اي جوان همه روزگار جوانيم​

 

[floe]

من نمی‌آیم به هوش از پند، بیهوشم گذار
بحر من ساحل نخواهد گشت، در جوشم گذار

گفتگوی توبه می‌ریزد نمک در ساغرم
پنبه بردار از سر مینا و در گوشم گذار

 

[naghmeirani]

ره بردم از دل به كويش دل بستم از جان به مويش .... عشـق مــن و حســن رويـش افســانه و داســتان شد​

 

[sensor]

من نمی‌آیم به هوش از پند، بیهوشم گذار
بحر من ساحل نخواهد گشت، در جوشم گذار

گفتگوی توبه می‌ریزد نمک در ساغرم
پنبه بردار از سر مینا و در گوشم گذار

رازی که در این دل همه عمر پنهان بود
با تیغ لبت فقط تو عنوان کردی
ای یار بیا و در خلوت ما
خود را به دیده ی ما بنما
باز آی و بگو ، راز پنهان دلت
کز برای چه تو هجران کردی
.............................................
.................................................

به یادتان می آورم که زیباترین منش آدمی محبت اوست
(کورش کبیر)​

 

[naghmeirani]

یا رب مباد کز پا جانان من بیفتد
درد و بلای او کاش بر جان من بیفتد​

 

[sensor]

ره بردم از دل به كويش دل بستم از جان به مويش .... عشـق مــن و حســن رويـش افســانه و داســتان شد​

دوش از سوز غمت دلی به میخانه زدم
از شور رخت ناله چو پروانه زدم
شمع گشتم و از فراق کویت ای یار
تا جان به تنم بود به پیمانه زدم

 

[naghmeirani]

دوش از سوز غمت دلی به میخانه زدم
از شور رخت ناله چو پروانه زدم
شمع گشتم و از فراق کویت ای یار
تا جان به تنم بود به پیمانه زدم

مرا پرسي كه چوني ، چونم اي دوست ...... جگــــــر پر درد و دل پر خــونم اي دوست​

 

[محـسن ز]

تو گوئی زهره هم بر من دلش سوخت
زسوز ساز من دیگر نزد چنگ

 

[h-masoumi]

مرا پرسي كه چوني ، چونم اي دوست ...... جگــــــر پر درد و دل پر خــونم اي دوست​

تا سر نکنم در سرت ای مایه‌ی ناز /کوته نکنم ز دامنت دست نیاز

 

[sensor]

تویی زیبا ترین نغمه زندگی

خوش تر ز تو نیست چهچه بلبلی

چون دم به آواز آغاز می کنی

سرود زندگی ام دوباره ساز می کنی

 

[sensor]

مرا پرسي كه چوني ، چونم اي دوست ...... جگــــــر پر درد و دل پر خــونم اي دوست​

تویی زیبا ترین نغمه زندگی

خوش تر ز تو نیست چهچه بلبلی

چون دم به آواز آغاز می کنی

سرود زندگی ام دوباره ساز می کنی

 

[floe]

یارب از عرفان مرا پیمانه‌ای سرشار ده
چشم بینا، جان آگاه و دل بیدار ده

هر سر موی حواس من به راهی می‌رود
این پریشان سیر را در بزم وحدت بار ده

 

[بشارت]

هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید
بلبل به غزلخوانی وقمری به ترانه

 

[floe]

هر كو ز مي وصلت يك جام بياشامد
تا زنده بود او را هشيـار نخواند كس

 

[بارانی]

سر رشته ی شادیست خیال خوش تو
سرمایه ی مستییت خوش سرکش تو

 

[نازي_مو]

مولانا (ديوان شمس )



ساقيا گردان كن اخر ان شراب صاف را

پرده ديگر مزن جز پرده دلدار مار ا

 

[floe]

از داد و داد آن همه گفتند و نکردند
یارب چه قدر فاصله ی دست و زبان است

 

[بارانی]

تار و پود هستی را سوختیم و خرسندیم

رند عاقبت سوزی همچو ما کجا بینی​

 

[floe]

یاری اندر کس نمیبینیم،یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد،دوستداران را چه شد...؟

 

[نازي_مو]

مولانا
دانه تـوئی , دام تـوی , باده تـوئی , جام تـوئی
پخته تـوئی , خام تـوئی , خام بمـگذار مـرا

 

[floe]

ای جمله‌ی خلق را ز بالا و ز پست
آورده ز لطف خویش از نیست به هست

بر درگه عدل تو چه درویش و چه شاه؟
در سایه‌ی عفو تو چه هشیار و چه مست؟

 

[يامين]

تا آستين به قصد تو بالا زديم، شد

شمشيرهاي تشنه به خون از كمر برون

 

[floe]

نثار بوسه‌ی او نقد جان چرا نکنم؟
که تا رسیده به لب، جان به لب رسیده مرا

به صد هزار صنم ساخت مبتلا صائب
درین شکفته چمن، دیده‌ی ندیده مرا

 

[*زهره*]

ای بوی آشنایی، دانستم از کجایی
پیغام وصل جانان پیوند روح دارد

 

[sheyda_star]

درد عشقي كشيده ام كه مپرس
زهز هجري چشيده ام كه مپرس

 

[floe]

سیاره به خدمت سپرد خاک درت
خورشید که باشد که بود تاج سرت

شد هر دو جهان به بندگی تو مقر
چونان که به بندگی جد و پدرت

 

[*زهره*]

تو را از پشت یک لبخند می‌بینم
شبیه سایه‌ی مهتاب زیبا در سکوت آب
تمام حرف‌هایت ناب ناب ناب

 

[بارانی]

بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند

 

[ronaz]

بیا به میکده و چهره ارغوانی کن
مرو به صومعه کان جا سیاه کارانند

در زیر پای بوته ی هرزی شقایق له شده
اما برای ماندن سرخش تقلا می کند